Samenvatting 1 Openbare Financien Boek en Colleges - Sirius

Met het oog op de normering van de productiekosten zullen de budgetten op de te leveren
prestaties of de te bereiken resultaten moeten worden afgestemd. > prestatiebegroting
Kengetallen:
1) Ramingsindicatoren: dien inzicht te verschaffen in het volume van de ingezette personele en
materiële middelen.
2) Efficiency-indicatoren: deze betreffen met name het volume van de te verrichten activiteiten.
3) Effectiviteitsindicatoren: deze beogen een relatie met nagestreefde beleidsdoelstellingen te
leggen
Kengetallen meer voortgeschreden in de gemeente dan in het rijk. Voortbouwend op deze
kengetallen is ook de opstelling van prestatiebegroting bij de gemeenten met meer succes van de
grond gekomen: productbegroting.
Programmabegroting: waarin de benodigde middelen op de te verrichten activiteiten zouden
worden afgestemd. Van Beleidsbegroting Tot Beleidsverantwoording (VBTB): WWW vragen: wat
willen we bereiken, wat moeten we daarvoor doen en wat mag dat kosten. Een nieuw element van
de VBTB is de oriëntatie op de verantwoording achteraf van het begrotingsbeleid, niet zozeer de
planning maar de realisatie zou onder de aandacht moeten komen.
Oogmerk van dualisering: versterking van de kaderstellende rol van de Gemeenteraad.
Hoofdstuk 13 Budgetteringstechniek
Discretionaire kosten handen zoals gezegd samen met een heterogene dienstverlening en
omvangrijke niet aan bepaald product toe te rekenen (gemeenschappelijke) kosten.
Functionele structuur van de organisatie: geheel van activiteitencentra met hun onderlinge
afhankelijkheidsrelaties. Voor de vaststelling van deze functionele structuur kan de
activiteitenanalyse vertrekken vanuit de personele structuur van de organisatie: organogram. Een
organogram geeft alleen een delegatiepatroon weer, geen functionele relaties tussen activiteiten.
Prestatienormering?
Kostenstandaardisatie? Ja Nee
Ja Outputbudget Procesbudget
Nee Taakbudget inputbudget
Outputbudget: kostenstandaarden en prestatienormen kunnen worden geformuleerd, zodat de
budgettering op een kostprijscalculatie kan worden gebaseerd.
Inputbudget: aangrijpingspunten voor een kostenstandaardisatie of prestatienormering ontbreken,
zodat de kosten hun discretionaire karakter onverkort behouden.
Procesbudget: homogeniteit van de activiteiten maakt een kostenstandaardisatie mogelijk, al kunnen
die standaarden niet aan de prestatienormen worden gekoppeld (=onderwijsactiviteiten, wel
standaardkosten, loon per uur, maar niet op kwaliteit beoordeeld).
Taakbudget: identificeerbare output resulterend uit heterogene activiteiten (=wetenschappelijk
onderzoek, prestaties kunnen worden beoordeeld maar de benodigde middelen slechts op
subjectieve overweging kunnen worden gebaseerd). Stukproductie.
Bij de begrotingsopstelling vormen de activiteitencentra kostenplaatsen. Kostenplaatsenstructuren:
hoofd-, hulp- en algemene kostenplaatsen te onderscheiden. Men zal er naar streven alle kosten
zoveel mogelijk naar de hoofdkostenplaatsen door te belasten.
Uiteindelijk berust de keuze voor een type budget op een beslissing of de output voldoende
identificeerbaar is voor een prestatienormering en of de activiteiten voldoende homogeen zijn voor
een kostenstandaardisatie.
33