Download als pdf - Dr. Ernest Maes

afgeschaft omdat het land van de joden nu onder Romeins bewind was. De overwonnen Aristobulus
echter werd met zijn twee zonen gevankelijk naar Rome overgebracht, samen met duizenden joden
die er als slaven verkocht werden. Het Israël van de Hasmonese dynastie behoorde tot het verleden,
evenals de verjoodsing van Idumea, verjoodsing die zich voor velen beperkt had tot het verlies van
de voorhuid. Jakob en Esau begonnen parallel in Israël en in Idumea aan een nieuwe en felbewogen
eeuw: die van de Romeinse overheersing.
1. ANTIPATER
HET ROMEINSE RIJK, JAKOB EN ESAU
Toen Antipater besliste te collaboreren met de naderende Pompeius, voorzag hij dat Israël en
Jeruzalem het slagveld zouden worden van een niets ontziende burgeroorlog. En hij was bereid zijn
rol grondig te spelen, Daarom bracht hij zijn vrouw Cypros met de kinderen in veiligheid bij haar
familie in Petra. De jonge Herodes, nu een knaap van tien jaar, kreeg hierdoor de gelegenheid het
bruisende leven van de wereldstad Petra mee te maken. Hij zag er de Arabieren met hun karavanen,
de rijke makelaars van Petra, de kooplieden van alle landen die hier samen kwamen: Grieken,
Indiërs, Perzen, Afrikanen en Romeinen en dat alles zou op hem de onuitwisbare stempel drukken
waardoor hij later zou uitgroeien tot de machtige Herodes de Grote. Nu zijn familie in veiligheid
was kon Antipater zich inzetten voor de oorlog en manoeuvreerde zo listig dat de naderende
Pompeius de zijde van Hyrcanus koos, wat meteen het einde zou betekenen voor Aristobulus.
Judea’s overrompeling door Rome werd inderdaad een bloedige burgeroorlog. Toen Pompeius’
leger, geholpen door de manschappen van Hyrcanus en Antipater, finaal in het jaar 63 Jeruzalem
overrompelde, telde men er de lijken van twaalfduizend joden. Pompeius’ leger had zoveel energie
verspeeld in zijn verovering van Syrië en in zijn doorstoot naar Jeruzalem, dat de veldheer geen lust
meer had om ook de Nabateeën te gaan onderwerpen. Een poging om hun land in te palmen zou
zijn al vermoeide troepen nog eens extra gewongen hebben tot een genadeloze woestijnoorlog en de
handel in oosterse luxegoederen zou bovendien stop zijn geraakt, tot groot ongenoegen van de
verwende Romeinse Aristocratie. Bovendien had hij haast om naar Rome terug te keren en er in
triomf onthaald te worden. En zo bleven de Nabateeën zoals voorheen, de meesters over het
overjordaanse, van de Rode Zee tot Damascus en bleef ook de business van Idumea op volle toeren
draaien. Nu de militaire inspanningen voorbij waren, haalde Antipater zijn familie naar Jeruzalem.
16