Gebrekkige educatie

het zeebataljon, een onderscheiding, die door alle jonge officieren
wordt nagestreefd, doch die slechts aan een enkelen uitverkorene
te beurt valt. Nadat hij als eerste luitènant bij het 2 de zeebataljon
o' a. eenige zeereizen naar Scandinavië en Engeland
had gemaakt werd hij in 1895 — 30 jaar oud — als kapitein
bij den grooten generalen staf geplaatst, waarvan hij tot den
zomer van 1913 deel uitmaakte. Hier werd hem de uitwerking
opgedragen van de operatieve plannen voor een eventueelen
oorlog op twee fronten.
Bij het uitbreken van den oorlog stond Ludendorff als
generaal-majoor en commandant van de 85ste infanterie-brigade
te Straatsburg, doch werd onmiddellijk bij het openen der
vijandelijkheden benoemd tot opperkwartiermeester bij het
commando van het 2de leger, dat onverwijld van Aken uit
naar Luik opmarcheerde. Toen hem gemeld werd, dat de
commandant der 14de infanterie-brigade gevallen was, stelde
hij zichzelf aan het hoofd van den troep en voerde hem na
een stormaanval in den nacht van 5 op 6 Augustus 1914
zegevierend Luik binnen. Als belooning voor deze verdienstelijke
daad hechtte de Keizer hem eenige dagen later persoonlijk
de orde „Ppur^le mérite" op de borst.
Reeds drie weken later werd hem een andere, nog veel
belangrijker post toevertrouwd, Generaal von Hindenburg was
tot opperbevelhebber over het Oostfront benoemd en aan
dezen werd thans generaal Ludendorff als chef van den generalen
staf toegevoegd. Sindsdien zijn Hindenburg en Ludendorff
onafscheidelijk gebleven. Vanaf het oogenblik, dat
Hindenburg en Ludendorff in het Oosten de leiding op zich
namen, hebben zij de Duitsche legers van de eene overwinning
naar de andere gevoerd.
Toen de voor Duitschland critieke dagen in den zomer van
1916 aanbraken stelde de Keizer generaal-veldmaarschalk von
Hinderburg als chef van den generalen staf aan het hoofd
der geheele Duitsche legermacht en schiep op verlangen van
den veldmaarschalk voor generaal Ludendorff de positie van
eersten generaal-kwartiermeester. De twee trouwe vrienden
bleken ook hier uitnemend op hun plaats. In een schitterenden
veldtocht werd Roemenië verpletterd en hiermede was ook
het lot van Broessilof's offensief in Galicië beslist. De nieuwe
strijdmethode der elastische verdediging, waardoor het den
Duitschers mogelijk was het met een geweldige overmacht
500
DE TOEKOMST
Hindenburg inspecteert zijn vroegere regiment.
aan troepen en materiaal door zijn vijanden in 1917 aan alle
fronten ingezette offensief tot mislukking te brengen, was een
vinding van generaal Ludendorff. Intusschen werd in het Oosten
over Rusland's lot beslist en kwam het groote offensief der
Centralen tegen Italië los.
Het groote offensief, die thans in het Westen aan den
gang is en waarin de Duitschers hun vijanden reeds zulke
geweldige slagen hebben toegebracht, is eveneens voor een
groot deel het werk van Ludendorff. Hij brengt hier weer
zijn lijfspreuk „Nog altijd staat de daad hooger dan het woord"
in praktijk. Zijn daden zullen dan ook voor het Duitsche
volk onvergetelijk blijven. Wanneer eens de geschiedenis van
dezen oorlog geschreven wordt kan men als motto gebruiken
wat een Engelsen blad kort geleden over Ludendorff zeide :
„Het komt er in dezen oorlog lang niet zoozeer op aan, wat
Lloyd George zegt, als wel wat Generaal Ludendorff doet."
Zweden en de Engelsche münen. Het liberale Stockholms
Tidningen schrijft in verband met de Engelsche mijnversperring
voor de westkust van Zweden: „Wanneer men overweegt, wat
de Engelschen hier aan de Zweedsche kust uitgevoerd hebben
en verder bedenkt, dat ons land niet het eenige neutrale land
is, hetwelk op deze wijze is overgeleverd aan een arglistige
oorlogvoering — men herinnere zich slechts de mijnversperringen
aan den Scheldemond, waardoor eveneens neutrale levens en
eigendommen vernietigd werden — dan zal het voor de
Engelschen tamelijk moeilijk zijn in het vervolg de bewering
staande te houden, dat zij den oorlog met meer consideratie
voeren dan de Duitschers. Somtijds schijnt het wel, alsof de
oorlogvoerenden aan de stemming in dè neutrale landen geen
geringe beteekenis hechten. Tenminste men wordt tot zulk een
veronderstelling gedwongen, wanneer men ziet, met welk een
vrijgevigheid ondernemingen ter bewerking dezer stemming
gesteund worden. Het is echter licht te begrijpen, dat handelingen
als' het leggen der mijnversperringen, meer dan iets
anders de stemming in de neutrale landen verbitteren moeten."
Svenska Dagblad spreekt van een nieuw offensief tegen de
neutrale rechten en eigendommen, hetgeen tot dusver het meest
teekenend tot uitdrukking is gekomen in de beslaglegging op
de Hollandsche scheepsruimte. De gelijktijdigheid eener handelwijze
als het leggen der Engelsche mijnen voor de kust van