No. 523 20 April 1936

72
kwam niet op de drukkerij terug. De redacteur, die er
mee belast werd, mopperde den ganschen dag over de
moeilijkheden, doch Hulse bleef doodkalm en zei: ,,A1
moet ik ook over al jullie lijken gaan, het moet gebeuren,
want later zal je me er dankbaar voor zijn."
De redacteur werd ook ziek en keerde evenmin terug.
Zijn opvolger had er geen moeite mee en erkende volmondig
het practische van het systeem, dat sedert wel
overal zal zijn ingevoerd.
Wat zijn de salarissen in de journalistiek veranderd!
Ik heb al verteld, dat ik, tot dat Hulse hoofdredacteur
werd, ƒ 800.— verdiende. En daarvoor moest men nacht
en dag gereed staan, want ik heb de geheele ontwikkeling
van de sociaal-democratie mee gemaakt, — en kon
men op bijverdienste niet rekenen. Een teekenend staaltje
ondervond ik voor Hulse kwam. Het was het eerste
jaar van mijn journalistieke loopbaan. Ik had me met
het oog op de komst der Koninginnen in de bullen, dus
in de schuld moeten steken. Op den dag van aankomst
kom ik 's morgens in pontificaal, gekleed-gejast en hooggehoed,
op bureau. Wordt van alle kanten door de collegas
bewonderd en op den hak genomen. Ik was in de
beste stemming. Nog even op mijn tafel ziende, vind
ik een briefje, geschreven met de hand van den Directeur
Van Beek. Ik maak het couvert open en lees: „Gij
hebt al uw werkkracht aan de Amsterdamsche Courant
verkocht. En ik hoor dat gij de redactie van De Portefeuille
voert. Gij hebt te kiezen tusschen dit laatste
blad en de Amsterdamsche Courant."
Nu moet men, om mijn woede te verklaren, weten, dat
De Portefeuille een kunstblad was, dat door mij en de
meeste medewerkers voor niets geschreven werd.
Ik had de Redactie op mij genomen, omdat ik als jong
journalist aan een blad, dat geen relaties meer had,
daardoor met belangrijke en belangwekkende menschen
in aanraking kwam. Ik stapte onmiddellijk naar het bureau
van de directie en zei: „U hadt me dat toch, waar
we zoo kort bij elkaar zitten, wel mondeling kunnen
zeggen. Weet u dat ik De Portefeuille voor niets redigeer?"
— „Dat kan mij niet schelen, maar je hebt, zooals
ik je schreef, te kiezen of te deelen". Nu hadt de
goede man het ongeluk niet erg parlementair te zijn
en een knoop in zijn gesprek laten vallen. Dat maakte
me zoo van streek, dat ik hem even liet hooren dat ik
uit mijn soldatentijd een bloemrijker taal kon produceeren
dan hij, die nooit 's Konings rok gedragen hadt.
Dat sloeg in. Daarop was hij niet voorbereid en maakte
indruk.
„Gij zegt dat ik kiezen moet, welnu, ofschoon ik er
broodeloos door word, ik heb gekozen. Ik ga naar huis
en zoekt gij maar een ander om de Koninginnen te
volgen".
Er was natuurlijk geen ander en dat maakte hem klein,
maar het meest had mijn kazerne-taal indruk op hem
gemaakt, want we zijn sedert de beste maatjes geworden
en gebleven. Hij begon nu een geheel anderen toon aan
te slaan en meende, dat we ons beiden te veel opwonden
en dat het verstandig zou zijn, om straks, als het werk
afgeloopen was, er kalm over te praten. Ook toen tapte
hij uit een heel ander vaatje, zoodat de zaak met een
sisser afliep.
Maar ik bleef De Portefeuille redigeeren.
N. VAN HARPEN.
STOPPERS. Pers-attaché's.
De Gazeffe Ufficiale van 28 Maart 1936, no. 73 meldt,
dat de functie van persattaché bij de Italiaansche Ambassades
en Gezantschappen wordt ingesteld. Ten hoogste
zullen 14 persattachés kunnen worden benoemd bij
die diplomatieke vertegenwoordigingen, die nader zullen
worden aangeduid. De kosten, aan deze nieuwe
instelling verbonden, komen ten laste van het Ministerie
van Propaganda en Persaangelegenheden.
DE J O U R N A L I S T
Allerlei.
ZUID-AFRIKAANSCHE JOURNALISTIEK.
Na een 35jarige loopbaan in de journalistiek is dr.
Gustav S. Preller, hoofdredacteur van Die Vaderland
afgetreden en door W. van Heerden, zijn assistent, opgevolgd.
Preller wordt met Eugène Marais en onzen landgenoot
dr. F. V. Engelenburg tot de vaders van de Af'rikaansche
journalistiek gerekend. Hij heeft met taai idealisme
een Afrikaansche journalistiek voor den Afrikaansch-sprekenden
Afrikaner helpen opbouwen en
daarbij nog tijd gevonden voor de publicatie van tal van
geschiedkundige boeken. Voor zijn verdiensten als geschiedvorscher
van het Afrikaansche volk schonk de
universiteit van Stellenbosch hem in 1930 een eeredoctoraat.
Noode ziet Die Vaderland hem vertrekken, niet
om te rusten, maar om zich te wijden aan zijn tweede
levenswerk, waaraan hij sinds eenigen tijd bezig is, n.1.
de verzameling van gegevens nopens den tweeden vrijheidsoorlog.
Het was sinds lang de wensch van de Unieregeering
dat die geschiedenis zou worden te boek gesteld
en meer dan iemand anders is Preller daarvoor de
aangekezen man, die door eigen studie tot de hoogste
sport is opgeklommen, tot hoofdredacteur van een Afrikaansch
blad met nationalen invloed en tot een van
Zuid-Afrika's beste geschiedschrijvers.
Preller, een kleinzoon van den beroemden generaal
S. Schoeman, is in 1874 geboren op de plaats Klein-
Schoemansdal, waar thans Pretoria ligt. Voor den oorlog
van 1899 was hij klerk op het departement van mijnwezen
van de Zuid-Afrikaansche republiek.
H. W. DE RONDE
Er heeft zich een comité gevormd, om onzen collega
H. W. de Ronde, muziek-criticus van het Rotterdamsch
Nieuwsblad, op 1 Mei a.s. bij zijn afscheid een huldeblijk
aan te bieden. Burgemeester Droogleever Fortuyn is
eere-voorzitter. De Kring-voorzitter maakt deel uit van
het Comité. Op 1 Mei, des middags half 4, zal men in
de foyer van den Doelen den scheidenden collega, aan
wien Henri Dekking in ons vorig nummer een beschouwing
wijdde, de hand kunnen drukken.
3. B. VESTERS.
Op de jaarvergadering van de Katholieke Journalisten-Vereeniging,
de volgende maand te houden, zal de
heer J. B. Vesters het voorzitterschap, dat hij vele jaren
heeft bekleed, neerleggen. Met leedwezen is dit ook
door ons vernomen; wij behouden aan de talrijke ontmoetingen,
welke wij met hem mochten hebben, niet
anders dan goede en aangename herinneringen aan een
hoogst-achtenswaardige, rechtschapen en bescheiden
persoonlijkheid.
De heer Jan van Menten, hoofdredacteur van het
Handelsblad van Antwerpen, herdacht Zondag zijn
gouden jubilé als journalist. De Koning benoemde hem
tot commandeur in de Leopolds-orde.
De Nieuwe Hengelosche Courant bestaat op
Mei a.s. 50 jaar.
— Ledenlijst. Aan de wijzigingen op pag. 48 moet
worden toegevoegd:
Dr. S. S. Smeding, verhuisd naar Tverseijlt Bestech
Lange St. Pieterstraat, Middelburg.
Aan de Ledenlijst (boekje) moet worden toegevoegd:
Ph. J. G. Roest, van Boetzelaerstraat 53, Alphen a. d.
Rijn. Achter den naam D. Wehrens moet de toevoeging
Eigen Volk worden geschrapt.