granida - Dani Cuypers

Soo sal jck nochtans blijven, u
eewich onderdaen,
Maer mijn verstroijde sinnen, wat
sal haer annegaen?
De vrientschap van u oogen, van u
oogen.
Sal nemmermeer gebeuren, mij dan
nae dese stondt
De vrientschap van u oogen, de
wellust van u mondt?
De vrientschap van u oogen, van u
oogen.
Hoe coel gaet hij daer heen
Sonder dat hij van mij sijn afscheidt heeft
genomen!
Best volge ick hem, en sie wat hem mach
overcomen.
sCène 1, 4
Granida
Hoe vrolijck is de geen die
danckbaerlijcken leeft
Bij d’ondanckbare mensch die geen
vernoeging heeft!
Dees harder toont meer dancks voor not
van bosch, en boomen,
Dan menich eelman voor geschoncken
vorstendoomen,
Die vaeck sijn Prince danckt met oproer oft
verraet,
En acht maer elcke staet, een trap tot hoger
staet.
Wat handt heeft oyt haer soo vernuftich
mercken laten
Dat sij, bootseerende de conincklijcke
vaten,
39
Toch zal ik u altijd
toegedaan blijven.
Maar wat moet er worden
van mijn verbijsterd gemoed?
Zal mij dan na dit ogenblik
nooit meer uw vriendelijke blik,
of het genot van uw mond ten deel vallen?
Wat loopt hij daar nu koel weg,
hij heeft me niet eens gedag gezegd.
Ik ga hem maar achterna om te zien wat
hij gaat doen.
Granida
Wat leeft een dankbaar mens toch
opgewekt,
vergeleken met een ondankbaar mens die
niet tevreden is.
Deze herder toont meer dank voor het
gebruik van bos en bomen,
dan menig edelman voor vorstendommen
hem geschonken,
die zijn vorst vaak dankt met oproer of
verraad
en zijn positie slechts waardeert als een
opstap naar een hogere.
Welke hand heeft zich ooit zo vaardig
getoond
dat hij, bij het vervaardigen van het
vorstelijk drinkgerei