granida - Dani Cuypers

Recommendations

Info

In de troonzaal sCène 2, 3 Coning Loflijcke Prinssen, tot noch toe heb ick gelaeten Yemandt te noemen, die mijns dochters huwelijck Waerdt sijnd’, aenvaerden mocht de breydel van dit rijck, En heerschappie van soo veel verscheiden staeten; Om d’ingeseten door voorsichtich cloeck beleyt Tegen uitheemsch gewelt sorchvuldich te bewaeren, En voor mij nae ’t verloop van mijn slippende jaeren, Te stieren met ontsich, en met lieftallicheit. D’oorsaack, o Tisiphernes, dat ghij niet en trouden Te saemen overlang, naer uw verdienst en wins, Is niet dat ick ontken, mijn grootmoedige Prins, Hoeveel dit coninckrijck is in uw deucht gehouden; Maer ’t is dat Ostrobas, van hoochverheven stam, Wiens vroomheits lofgeclanck verdooft al ’s werelts canten, Dit oock door brief op brief, gesanten op gesanten, Versocht heeft tot nu toe dat hij hier selve quam. Ons deucht-vruchtbaere tijt heeft, schijnt het, willen draegen Twee mannen even groot van achtbaerheit bij mij, Den eenen in verdienst, den andren in waerdij, 48 Koning Geëerde vorsten, steeds heb ik nagelaten iemand te noemen die, als hij een huwelijk met mijn dochter waardig zou zijn, de teugels van dit rijk zou kunnen aanvaarden en de heerschappij over zoveel verschillende landen, om de inwoners door een prudent en wijs beleid zorgzaam te beschermen tegen buitenlandse vijanden, en hen, in mijn plaats, na mijn dood te besturen met gezag en zachtmoedigheid. Tisiphernes, de reden dat u beiden niet al lang bent getrouwd, zoals u verdient en wenst, is niet, edelmoedige prins, dat ik niet erken hoeveel dit koninkrijk aan uw dapperheid is verplicht, maar dat de machtige en aanzienlijke Ostrobas, wiens dapperheid in de hele wereld geroemd wordt, hetzelfde met brieven en gezanten, keer op keer heeft gevraagd, tot hij nu eindelijk zelf hier is gekomen. Onze tijd, vruchtbaar in het voortbrengen van voortreffelijke mannen, heeft, lijkt het wel, twee mannen die ik even hoog acht, de een wegens zijn verdiensten, de ander door zijn aanzienlijke afkomst, naar voren laten komen,
Den welcken even seer ick wensche te behaegen; Maer dat en can niet sijn; nochtans ick boven al Niet meer op d’eene sijd’, als d’ander sijd’ sal hellen, Maer ick begeer dat ghij, in ’t vryen meegesellen, Comt overeen wie dat den andren wijcken sal. Een yder doe den andren blijcken sijne reden. De bestgegrondste win, de swackste willich wijck, Of dat het lot u schey’ sijn uw reên gelijck; Soo blijft binnen het rijck in rust, buiten in vreden. Ostrobas Hoe nu? Een onderdaen, een slaef dien de voochdij Van hooger wetten dwingt, gelijcktmen die bij mij? De Prins voor wiens gewelt d’opgaende Sonne swicht, En nau sijn vrees ontslaet als hij sijn hielen licht. Den donder van mijn naem sal Persen die versmaden Tot-dat het siet en voelt, de blixem van mijn daden? Ick wijcken? Jae, soo wijckt de Nijl wanneer hij vliet Met onbetoomde loop, noch letsel aen en siet Wat hij vindt inde weech, versleept boschage’ en dijcken! Puinbergen opgehoopt van uitgeroyde rijcken Die sullen mij den wech banen tot hoocheits top Daer mijn gemoedt nae staet, en om te climmen op 49 die ik beiden evenzeer tevreden zou willen stellen. Maar dat kan nu eenmaal niet. Toch wil ik vóór alles onpartijdig zijn en stel daarom voor dat u beiden, als concurrerende minnaars, zelf besluit wie voor de ander zal wijken. Laat elk de ander de argumenten voor zijn aanspraken voorleggen en laat degene die de beste gronden heeft winnen en de ander zich terugtrekken. Mochten uw argumenten evenwaardig zijn, laat dan het lot beslissen. Op die manier blijven de binnenlandse rust en de externe vrede bewaard. Ostrobas Wat nu? Een onderdaan, een slaaf, onderworpen aan de wet, stelt men die op één lijn met mij? Ik, de vorst voor wiens macht het hele Oosten buigt, en nauwelijks zijn angst laat varen als ik mijn hielen licht. Zal Perzië de klinkende roem van mijn naam verachten tot het zal zien en voelen hoe ik hen zal treffen? Ik wijken? Ja, alsof de Nijl zou wijken als hij met onbedwongen loop voortstroomt en zich niet aan de hindernissen stoort die hij op zijn weg tegenkomt, maar bosjes en dijken wegspoelt. Grote puinhopen van verwoeste rijken banen mij de weg naar de hoogste macht waar ik vurig naar verlang, en die
Page 1 and 2: Granida ‘opera’ van p.C. Hooft
Page 7: Granida P.C. HOOft tania Kross Gran
Page 10 and 11: schreef zijn poëzie letterlijk met
Page 12 and 13: Wat weten wij eigenlijk van Hoofts
Page 15 and 16: saliCHt BruideGooM, en Bruidt OVER
Page 17 and 18: onvoorwaardelijke liefde voor zijn
Page 19 and 20: geschenk hebben beschouwd, ook de a
Page 21 and 22: schilderij van Dirck van Baburen, i
Page 23 and 24: Daifilo verklede heren hun aanstaan
Page 25: voor de liefHeBBers: S.J. Gudlaugss
Page 28 and 29: ollen Korte inHoud
Page 30 and 31: gesproken tekst / romein gezongen t
Page 32 and 33: sCène 1, 2 Dorilea Daer is hij. Oc
Page 34 and 35: Daifilo Maer Dorilea, moochdij soo
Page 36 and 37: En geene sachmen oyt, het geen dat
Page 38 and 39: Soud’ ick doch kennen mij Verseke
Page 40 and 41: Maer ons eerbieden is te laech nae
Page 42 and 43: Vormde ’t gewrochte goudt in aerd
Page 44 and 45: sCène 1, 6 Dorilea Daifilo, beydt
Page 46 and 47: tweede deel sCène 2, 1 Daifilo Hoe
Page 48 and 49: Tisiphernes Mijn ijverighe moedt, d
Page 52 and 53: Den throon van mijn opset, sullen d
Page 54 and 55: Waer door uw moed verheft dat ghij
Page 56 and 57: sCène 2, 4 Granida Wanneer het aer
Page 58 and 59: Daer aertsche mondt gekust Voldoet
Page 60 and 61: gra n i d a de de k e n sa c H t Va
Page 62 and 63: darde deel sCène 3, 1 Tisiphernes
Page 64 and 65: Tisiphernes Daifilo’, uw reên si
Page 66 and 67: sCène 3, 3 Rey van jofferen lof ,
Page 68 and 69: gedachten vlieden, Soo lang als in
Page 70 and 71: Daifilo Mijn vrouwe, siet mijn hier
Page 72 and 73: Gentile bo’on van een gentile gee
Page 74 and 75: Wat last? Wat smarte? Wat quellage
Page 76 and 77: vierde deel sCène 4, 2 Tisiphernes
Page 78 and 79: Voedster O eeuwichlijcke macht! O w
Page 80 and 81: Ick hoorde soo, en sach, (O Goden,
Page 82 and 83: Soo ras sij desen sanck met spelen
Page 84 and 85: Noyt spreken was gewoon versuft of
Page 86 and 87: Soo veel gesochte ramps, soo veel v
Page 88 and 89: Tisiphernes Haer ben ick quijt, en
Page 90 and 91: Met hulpe vanden tijt sult comen te
Page 92 and 93: viJfde deel sCène 5, 1 Ostrobas Ar
Page 94 and 95: Een laeghe’ en diepe rust mij bet
Page 96 and 97: sCène 5, 5 Artabanus Nu toe, gesel
Page 98 and 99: sCène 5, 6 Tisiphernes Houdt, houd
Page 100 and 101:
De jonst die ghij mij droecht, door
Page 102 and 103:
gemoedt? Dat sal u lof en loon nae
Page 104 and 105:
Duisendt wenschten om uw paeren, Du
Page 106 and 107:
Daifilo Ach, eedel prinsse! Coning
Page 108 and 109:
Granida Welbooren Harder schoon, de
Page 110 and 111:
verantwoordinG teKst & Melodieën
Page 112 and 113:
Heilighe Venus Melodie: Phillide mi
Page 114 and 115:
BioGrafieën
Page 116 and 117:
Mike fentross (muzikaal leider) deb
Page 118 and 119:
middeleeuwen tot de vroege romantie
Page 120 and 121:
Natascha Veldhorst (dramaturgie) st
Page 122 and 123:
donateurs
Page 124 and 125:
R.V. Mourik Broekman Kohn M.P.F.J.
Page 127 and 128:
Granida is een produCtie van stiCHt
Page 129 and 130:
Cornelis van Dalen, Granida en Daif
Page 131 and 132:
i Geboeid door taal? Onze Taal laat
show all

granida - Dani Cuypers

Create successful ePaper yourself

Delete template?

Save as template?