granida - Dani Cuypers

Gentile bo’on van een gentile
geest,
Dick sijn de Go’on hier door
becoort geweest.
U schoonheit lach int hart mij
menich weeck,
Wat vrouw’ ick sach staech ick bij
geleeck,
Hoe schoon sij scheen hoe hooch
van Aert, nochtans
flux sij verdween bij uwe
schoonheits glans.
Princes Ick sal u dienen ongesteurt,
Mijn leven al en als mijn harte scheurt,
Wensch ick godin die r in
geschreven staet,
Dat ick dan in u dienst mijn leven laet.
Granida
Ach Daifilo! Door ’t glas verstond ick de
geruchten
Van uw verliefde clacht, en ongeveinsde
suchten:
Noch ’t is nu d’eerste mael dat ick die heb
verstaen,
Noch ’t is nu d’eerste mael dat ick
bespeurdt heb aen
Uw uiterlijcke jonst, uw innerlijcke
vlammen.
’K en acht geen beuseling van onderscheidt
der stammen,
De deucht maeckt eedel; u en overtreffet
dan
Ter werelt, dat ick weet, geen Prins noch
edelman.
Daifilo’, ick heb u lief en sal uw liefd
betaelen
Het dierste dat ick can. De tijdt verbiedt te
draelen
70
die edele getuigen van een nobele geest,
de Goden zijn hier dikwijls door
bekoord geraakt.
Uw schoonheid stond wekenlang in mijn
hart geprent;
welke vrouw ik ook zag, ik
vergeleek haar steeds met u;
hoe mooi zij leek,
hoe groot van geest,
zij vervaagde door de glans van uw
schoonheid.
Prinses, ik wil u mijn leven lang
onafgebroken dienen.
En als ik sterf, wens ik, mijn Godin,
die in mijn hart staat gegrift,
dat ik in uw dienst het leven zal laten.
Granida
Och Daifilo, door mijn raam hoorde ik het
geluid
van je liefdesklacht en van je oprechte
verzuchtingen.
Het is nu niet de eerste keer dat ik ze heb
gehoord,
en ook niet voor het eerst dat ik door de
genegenheid
die je naar mij uitstraalde, het liefdesvuur
in je hart heb bespeurd.
Ik hecht geen waarde aan het gebazel over
standsverschillen,
de deugd maakt de mens edel en voor
zover ik weet
is er geen vorst of edelman ter wereld die
jou dan overtreft.
Daifilo, ik houd van je en ik zal jouw liefde
naar mijn
beste vermogen beantwoorden. De tijd is te
kort om nog te wachten met het openbaren