granida - Dani Cuypers

Daer aertsche mondt gekust
Voldoet voor een Godinne.
Dees lusten allegaer,
En duisent van gelijcken,
Als oefnen, aesmen maer,
En d’ongetelde schaer
Van al ons handtgebaer,
Voor Liefd’ oprecht, en waer,
Nochtans in vreuchde wijcken.
Sij doet dat vreuchd’ ontspring,
In twee verbonden harten;
En maeckt dat yder ding
Dubbele lust in bring,
Door haer vereeniging;
Jae ’t dragen onderling
treckt soetheit uit de smarten.
die n lu s t to t st a e t en ee r e n
Boven de maet verheft,
Moet deze lust ontberen
Die ’t alles overtreft.
Want onder luttel lieden
Daer hij uit kiesen gaet,
Can ’t swaerelijck geschieden,
Dat een hem annestaet.
Wat vrientschap vol van trouwen
En van geneuchten blij
Can Liefd’ en Minne bouwen,
Daer geen behagen sij?
De nacht comt opter Aerden
Gevallen met haer schim,
En met haer bruine paerden
Berijden onse kim.
56
aardse mond evenveel genot geeft als op
de mond van een Godin.
Al deze genoegens samen
en duizend soortgelijke,
die er maar mogen zijn,
en onze talloze bezigheden
wijken echter met vreugde
voor de zuivere, ware Liefde.
Zij laat vreugde ontspringen
in twee verbonden harten
en leidt ertoe dat alles
dubbele vreugde geeft
door hun vereniging;
zelfs het gemeenschappelijk gedragen
verdriet weet zij te verzachten.
Wie door eerzucht gedreven
naar status en aanzien streeft,
moet de hoogste lust, de Liefde
missen.
Want onder de weinige mensen
waar hij uit kiezen moet,
is de kans tamelijk klein
dat hij de juiste vindt.
Welke vriendschap vol trouw en
vreugde kunnen Liefde en Min
samen opbouwen, als er geen
wederzijdse sympathie is?
De nacht komt haar schaduw
werpen op de aarde
en met haar bruine
paarden de horizon berijden.