Download Gouden tijden, zwarte bladzijden (pdf) - Literair Werk

Laatste slag
de meesten van ons al ploeterend in het water van uitputting
zullen sterven. Ik heb de dood vaker gezien en weet dat ik
voor mijn eigen leven moet kiezen.
Ondanks het ruige weer ben ik in slaap gevallen. Het is wonderlijk
hoe een dag van storm gevolgd kan worden door een
stralende ochtend. Het strand ligt bezaaid met de resten van
de drie schepen. Een paar opvarenden hebben de kust levend
weten te bereiken, ze trekken de aangespoelde lichamen weg
uit de greep van het water.
Ik heb honger. De bomen staan aan het strand, de wind zal
behoorlijk wat vruchten van de takken hebben afgerukt. Een
rijke maaltijd ligt op mij te wachten. Terwijl ik naar beneden
loop, denk ik na over wat ik gezien heb. Eindelijk zijn zij ook
slachtoffer, dat voelt goed. Met iedere stap word ik bozer op
hen. Het voelt als gerechtigheid. Hoewel ik waarschijnlijk de
veilige beschutting zal moeten verlaten om aan mijn eten te
komen, voel ik me redelijk veilig. Ze zullen nu geen oog voor
mij hebben.
In korte tijd ben ik aan het begin van het strand. De mannen
staan een paar honderd meter van mij vandaan, ik loop dichter
naar de zee toe om bij een paar heerlijke tambalacoques
te komen. Het strand ligt vol afval met daartussen mijn eten.
Het smaakt goed. De komende tijd zal er zeker nog meer op
de kust aanspoelen, mens, voorraad en resten van wat eens
trotse spiegelschepen waren. Dan hoor ik vlak bij me een
hoop geproest. Een man zwemt met moeizame slagen mijn
kant op. Hij moet al grond onder zijn voeten voelen en toch
lukt het hem niet om op zijn benen te staan. Hij is totaal uitgeput.
Met hem voel ik geen medelijden, hij lijkt op de mensen
die mij achterna hebben gezeten. Mijn hele lijf verstrakt
en bereidt zich voor op de schade die ik toe wil brengen. Het
Gouden tijden, zwarte bladzijden 50