Download Gouden tijden, zwarte bladzijden (pdf) - Literair Werk

Gouden tijden, zwarte bladzijden 65
Mondriaan
tafereeltje dat ik me van vroeger herinner. Van toen ik nog
klein was en in Italië woonde. Daar heb je pas zonlicht, Jerry.
Daar zijn kleuren veel mooier dan hier. In mijn volgende leven
wil ik daar geboren worden, Jerry. O, wat dwaal ik weer
af! Ik voel dat je gaapt.
‘Meneer Mondriaan.’
‘Zegt u maar Cees hoor. Cees met een C.’
‘Cees, het is de bedoeling dat je in een kwartier tijd “een
hoerig type” op het doek schildert. Nog vragen? Dan gaat je
tijd... nu in!’
Je kon het niet laten, hè, Jerry? Je moest het me vragen, hè?
Maar je wilde ook jennen, hè? Je wilde scoren; over mijn rug.
Je mocht me meteen al niet. Je had helemaal niet hoeven
vragen: ‘Weet je moeder wel dat jij zulke gore plaatjes kunt
schilderen?’ Dat deed je puur om de lachers op je hand te
krijgen. Het was allemaal stangerij, hè, Jerry?
Weet je wat ook zo leuk is aan die automaat? Je hebt dan voor
twee euro een kunstshotje, maar als je die beu zou zijn? Kom
je weer naar Cees’ automaat en trek je gewoon een ander.
Is dat wat? Ik heb er al honderden euro’s mee verdiend. Ik
mag dat dan wel niet allemaal houden, maar toch. De meeste
mensen die ik ken doen zoiets thuis in een wissellijstje. Dan
heb je een echt Mondriaantje in huis hangen. Kunst van een
echte moordenaar. Dat geeft sommigen een kick, wist je dat?
‘Het moeten kaarsrechte lijnen zijn en ze moeten elkaar minstens
twee keer kruisen. U kunt... nu beginnen.’
‘Ik heet geen u maar Cees, Jerry. Cees met een C.’
‘Whatever, jongen.’
Toen je even later kwam kijken begon je weer over mijn overgrootvader
Piet. Je zei het expres, Jerry. Ik weet het zeker. Je