Download Gouden tijden, zwarte bladzijden (pdf) - Literair Werk

Boodschap
die ik aan het eind van de dag aan hem overhandig. Ik neem
aan dat hij ze vanaf zijn eigen computer verstuurt. Als ik de
disk terugkrijg, is hij altijd gewist. Een keer per week laat hij
me weten of mijn werk vruchten heeft afgeworpen. Ik doe
mijn best om niet mijn best te doen. Het voelt verkeerd om
mijn talenten te verspillen aan deze parvenu die mijn romans
niet eens heeft gelezen.
De oude pc is vakkundig ontdaan van alle sporen die me iets
over mijn gijzelnemer zouden kunnen vertellen. Toch vond
ik in de licentieovereenkomst de naam ‘M. de Laat’ terug.
Mogelijk heeft hij zijn volledige naam en adres naar u meegestuurd.
Spoor hem op, bevrijd me, ik smeek u!
Ik heb niet lang meer. ‘Mijn complimenten, schrijvertje.
“Breuklijn” is goed ontvangen,’ zei hij gisteren. Hij klopt
nooit voor hij binnenkomt, maar zijn komst wordt doorgaans
aangekondigd door het geluid van de sleutel die wordt omgedraaid.
Bijna elke keer dat ik hem zie heeft hij kauwgum in
zijn mond. Ik denk dat het intimiderend bedoeld is, maar het
oogt onprofessioneel. Geen enkele schrijver zou kauwend zijn
prijs in ontvangst nemen.
‘Goed… ontvangen?’ Ik moet hardop blijven praten, anders
zal ik het spreken verleren.
‘Gedeelde eerste prijs bij de Gulden Vulpen. Volgens het
jury rapport had het de stijl van een jonge Arnold Grunberg.
Nooit van die vent gehoord, maar ik neem aan dat het een
compliment is. Volgende week mag ik de prijs komen ophalen.’
Hoewel ik een hekel heb aan zijn tronie, aan die blikken
van minachting waarop hij me trakteert, kijk ik toch uit naar
zijn bezoeken, aangezien ze het enige moment van de week
zijn waarop ik menselijk contact heb. ‘Mijn naam is gevestigd,
Slabbers. Ik denk dat het tijd wordt voor wat langer
werk. Kom eerst maar met een… hoe noemt zo’n uitgever dat
Gouden tijden, zwarte bladzijden 58