Be good and tell it. - Vno Ncw

More documents

Recommendations

Info

de grond gerezen. Het ontgaat de visser allemaal. Hij tuurt in het meer alsof er nooit iets anders was. Op een overzichtskaart heet dit binnenwater heel zakelijk ‘Plas 9’ van de Kraaijenbergse Plassen. Dat suggereert het bestaan van ten minste nog acht van dit soort meren en die zijn er dan ook. Het waterrijke natuurgebied rond snelweg en Maas vormt het resultaat van meer dan dertig jaar intensieve zandwinning. Daarbij zijn de Kraaijenbergse Plassen niet leeggezogen en vervolgens onbekommerd achterlaten; de producenten hebben een gebied willen creëren waarin watersport, natuurontwikkeling, waterberging en IZGP OPENHEID VAN ZAKEN 4
50 OPENHEID VAN ZAKEN IZGP wonen aan het water een prominente rol konden krijgen. Daarmee is dit gebied illustratief voor een grote kentering die zich in het denken van de zandwinners heeft afgetekend. Peter van der Veeken, secretaris van de vereniging van Industriezand- en Grindproducenten (izgp), schetst de achtergrond. “De activiteiten in onze sector veranderen het uiterlijk van het landschap, daaraan valt niet te ontkomen. Door het grote belang van een snelle wederopbouw na de Tweede Wereldoorlog was er een sterke sturing door de overheid om de voorziening van bouwgrondstoffen veilig te stellen. Daardoor was er wel veel aandacht voor het produceren van die grondstoffen, maar niet voor de herbestemming van de winlocaties. Gekozen werd voor bestemmingen waar zandwinning het minste kwaad kon. Dat heeft bijgedragen aan een negatief imago van ons werk. Wij willen dat graag omdraaien. Dat doen we door de plassen die door zandwinning ontstaan samen met hun omgeving op een aantrekkelijke manier opnieuw in te richten. Zo ontstaan dankzij de productie van het beton- en metselzand juist allerlei prachtige mogelijkheden voor het gebied.” Verwijten Lawaaioverlast, horizonvervuiling, landschapverkrachting. En dat is nog maar een greep uit de verwijten aan het adres van de zandwinners. Mede door dat imago bleek het in toenemende mate een enorm struikelblok om de benodigde vergunningen voor nieuwe ontgrondingsprojecten te krijgen. Dat kan de betreffende bedrijven de kop kosten, maar "Letterlijk aan de keukentafel gaan we het gesprek aan met de mensen die aan de rand van de winningsgebieden wonen" levert ook in andere sectoren grote problemen op. Betonzand vormt immers een van de voornaamste grondstoffen in de bouw. “Voor Nederlandse bouwprojecten is jaarlijks ruim 20 miljoen ton beton- en metselzand nodig”, zegt Van der Veeken. “Door inconsistent overheidsbeleid en alle problemen met vergunningen van dien, moet een steeds groter deel daarvan uit Duitsland geïmporteerd worden.” En dat terwijl de voorraden van beton- en metselzand nergens zo groot zijn als in het rivierengebied in Zuid- en Oost- Nederland. Voor de betonindustrie is een evenwichtige korrelopbouw van betonzand cruciaal. Grofkorrelig zand is een schaars goed en is vooral te vinden in de buurt van de grote rivieren in het Oosten van het land. Dichter bij zee worden de korrels steeds fijner. De belangrijkste winlocaties van ons land bevinden zich dan ook in Limburg, Noord- Brabant en Gelderland, waar Maas, Waal en Rijn ons land instromen. In die gebieden was men de afstotelijke grindgaten beu. De maatschappelijke weerstand sloeg door in trage en negatieve politieke besluitvorming, met als gevolg dat projecten stil kwamen te liggen en vergunningen voor nieuwe winlocaties niet meer werden afgegeven. Dat resulteerde in een andere houding onder de zandwinners. Zij zagen zich nog eens extra aangemoedigd door een belangrijke maatregel die in 2003 door het ministerie van vrom in de Nota Ruimte werd vastgelegd. Die luidt dat vanaf 2009 de aansturing van bovenaf verdwijnt en overheden niet langer bepalen hoeveel zand en grind waar, wanneer en door wie mag worden gewonnen. Door deze omslag kunnen bedrijven uit de branche, in samenwerking met onder meer natuur- en milieuorganisaties, zelf het initiatief nemen. Dat vergroot het draagvlak; ruimtelijke kansen worden nu benut en zandwinning dient als hefboom om maatschappelijke ontwikkelingen op gang te helpen. Vraag naar zand vanuit de industrie en aanbod door de sector worden dus voortaan via marktwerking met elkaar in balans gebracht. Volgens staatssecretaris Melanie Schultz van Haegen van Verkeer en Waterstaat betekent dat vooral één ding: producenten zullen zich moeten richten op het indienen van maatschappelijk gewenste projecten.
Page 2 and 3: openheid van zaken Zeven ondernemin
Page 4 and 5: Inhoud Voorwoord 7 Frans Kempenaars
Page 6 and 7: Kijken door de ogen van de buitenwe
Page 8 and 9: van Seters, die binnen Dow lid is v
Page 10 and 11: over. “Hier wordt niet geacceptee
Page 12 and 13: Duurzaamheid als succesfactor De Gu
Page 14 and 15: strategie voor het bedrijf. Gulpene
Page 16 and 17: "Als familiebedrijf zijn we meer ge
Page 18 and 19: Uitkomen voor wat je doet Weinig za
Page 20 and 21: slaan, zodat de straling wordt afge
Page 22 and 23: dere twintig jaar met een lichtere
Page 24 and 25: Jarenlang praten als Brugman Ooit m
Page 26 and 27: student Frits Goldschmeding, brood
Page 28 and 29: klap op de kaart gezet. Amerikanen
Page 30 and 31: Samen werken aan een duurzame koffi
Page 32 and 33: geweest, hadden we die keuzes zeker
Page 34 and 35: "Soms werden we in de pers ineens v
Page 36 and 37: Altijd dicht bij jezelf blijven Een
Page 38 and 39: het moet gebeuren, maar het liefst
Page 40 and 41: Van Gansewinkel geeft een paar keer
Page 42 and 43: Je moet wel eerst een goed verhaal
Page 46 and 47: Die opdracht hebben de zandwinners
Page 48 and 49: 3 Maak afspraken over budget en mid
Page 50 and 51: Als u besluit tot het uitbrengen va
Page 52 and 53: Meer informatie Meer informatie ove
Page 54: Colofon Samenstelling Stafgroep Per

Be good and tell it. - Vno Ncw

You also want an ePaper? Increase the reach of your titles

Delete template?

Save as template?