OM HET WOORD GODS EN DE GETUIGENIS ... - dewoesteweg.nl

More documents

Recommendations

Info

18 Joséfus telt totaal 13 overigen, terwijl naar onze telling het 15 moeten zijn. Sommigen hebben geschreven dat Ezra en Nehemia als 1 boek werd geteld en Daniël bij de kleine profeten. Anderen tellen Job bij de kleine profeten. Vulgata Genesis Exodus Leviticus Numeri Deuteronomium Josue Judices Ruth I/II Samuel I/II Reges I/II Paralipomenon Esdras Nehemias Tobias Judith Esther Job Psalmi Proverbia Ecclesiastes Canticum Canticorum Sapientia Ecclesiasticus Isaias Jeremias Lamentationes Baruch Ezechiel Daniël Osee Joël Amos Abdias Jonas Michaeas Nahum Habacuc Sophonias Aggaeus Zacharias Malachias Machabaeí I/II Oratio Manassae Esdras III - 1V De cursief gedrukte boeken zijn apocriefen
Hoofdstuk 6 DE MASORETEN Tot nu toe hebben we twee fasen in de overlevering van het Oude Testament kunnen onderscheiden: het schrijven ervan én het samenstellen. Het geheel kwam in de tijd van Ezra en Nehemia gereed. Vervolgens ontstond in diezelfde tijd het werk van de 'sopherim', dat de schriftgeleerden, die het Oude Testament (vooral de Thorah, de Wet van Mozes) nauwkeurig bestudeerden en met de uiterste zorg kopieerden. Rond 500 na Chr. trad een derde fase in, die rond het jaar 1000 een einde nam. In deze periode vonden namelijk de activiteiten plaats van nieuwe scholen van schriftgeleerden, die zich niet alleen bezighielden met de nauwgezette kopiëring van de tekst, maar ook met de redactie en standaardisatie van de overgeleverde tekst.. Men noemt deze Joodse geleerden de Masoreten (masora = traditie, overlevering); hun belangrijkste taak was de heilige tekst te voorzien van leestekens en klinkers. Het karakter van de Hebreeuwse taal is zodanig, dat deze taal gemakkelijk alleen met medeklinkers geschreven kon worden (zoals nog steeds in het nieuw-Hebreeuws of Ivriet gebeurt) zolang het maar een levende taal was en de voorlezers door overlevering wisten hoe de woorden moesten worden uitgesproken. Toen het Hebreeuws als omgangstaal echter geleidelijk verdween, was het niet meer voor iedereen duidelijk hoe de heilige, onaantastbare tekst moest worden uitgesproken. Er ontstond behoefte de overgeleverde uitspraak door een systeem van lees- en klinkertekens, die aan de tekst werden toegevoegd, vast te leggen. De scholen van de Masoreten bevonden zich in twee centra, waar vanouds de schriftgeleerden hun arbeid verricht hadden, namelijk in Babylonië en in Palestina (zo bestaat er zowel een Babylonische als een Palestijnse Talmoed. De Joden in Babylonië waren daarheen uitgeweken vanwege de opkomende Hellenistische (Grieks-culturele) én christelijke invloed en voegden zich daar bij de Joodse nakomelingen van degenen die daar sinds de ballingschap (607-587) waren blijven wonen. In Noord-Palestina ontstonden na de derde eeuw centra van schriftgeleerdheid in de plaats Tiberias; deze namen nog in betekenis toe nadat Jeruzalem in 637 door de mohammedanen veroverd was. De Masoreten gingen voor hun arbeid uit van een overgeleverde medeklinkertekst, waarvan zij een officiële standaardversie vaststelden die voor hen onaantastbaar was. Vervolgens plaatsten zij naast de tekst een aantal kanttekeningen en brachten ook in de tekst zelf een aantal tekens, vooral lees- en klinkertekens aan. Die kanttekeningen vormen samen de masora en omvatten o.a. tellingen van alle letters, woorden en verzen in een bijbelboek, ter beveiliging van de nauwkeurige overschrijving van de medeklinkertekst; daartoe werd bijvoorbeeld ook uitgerekend welke letter en welk vers het midden vormden van elk bijbelboek en van de hele Hebreeuwse Bijbel. Ook werd berekend hoe vaak bepaalde woorden in een bijbelboek of in de Bijbel voorkwamen en zelfs hoe vaak elke letter van het alfabet voorkwam; zelfs noteerden zij naast de tekst bepaalde ezelsbruggetjes om zulke totalen te kunnen onthouden. Het bewijst de grenzeloze eerbied van de Masoreten voor de heilige tekst, waarvan zij nog niet het kleinste lettertje of stuk van een letter verloren wilden laten gaan. Vervolgens vinden we in de Masoretische handschriften redactionele opmerkingen; de Masoreten durfden niets aan de overgeleverde medeklinkertekst te veranderen, maar vaak gaven zij in de kantlijn aan hoe volgens hen de „geschreven” tekst (ketibh genoemd) gelezen moest worden; de voorgestelde „gelezen” tekst heette de qeré. Het beroemdste voorbeeld van een qeré is de Naam van God zelf. Deze wordt in het Hebreeuws geschreven met de vier medeklinkers JHWH, die oorspronkelijk zeer waarschijnlijk werden uitgesproken als JeHoWaH of JaHoWeH. Maar aangezien de Joden na Nehemia's tijd die Naam niet meer durfden uitspreken (uit angst die 19
Page 1 and 2: OM HET WOORD GODS EN DE GETUIGENIS
Page 3 and 4: INLEIDING Het heeft mij dikwijls ve
Page 5 and 6: Hoofdstuk 1 De taal en het alfabet
Page 7 and 8: 7 semitische talen. En via het Feni
Page 9 and 10: 9 De oudste vondst is de zg. Gezer-
Page 11 and 12: 11 Een zeer klein gedeelte van het
Page 13 and 14: 13 De tekstoverleveringen verschill
Page 15 and 16: 15 het bepalen van de juistheid van
Page 17: 17 in het lezen ervan. Dit implicee
Page 21 and 22: 21 Hetzelfde vonden zij van Numeri
Page 23 and 24: 23 stammen) op maar liefst 200.000!
Page 25 and 26: 25 Bij de Joden verdween langzaam h
Page 27 and 28: 27 25 En zij bracht hem voor den He
Page 29 and 30: 29 Men moet zich namelijk realisere
Page 31 and 32: E. Terwijl Aquila de Hebreeuwse tek
Page 33 and 34: 33 11. Israël zal zijn stad omgeve
Page 35 and 36: 35 Heel regelmatig komen wij in de
Page 37 and 38: 37 Het resultaat van deze tellingen
Page 39 and 40: 39 Daarom is het tellen bij de over
Page 41 and 42: 41 de 26 woorden tellende eerste vi
Page 43 and 44: 43 Claus Schedl heeft voor het vers
Page 45 and 46: 45 En God zei tot Mozes: 'Ik ben om
Page 47 and 48: NIEUWE TESTAMENT 1. TEKSTGESCHIEDEN
Page 49 and 50: 49 Verdelen we nu de voornaamste te
Page 51 and 52: 51 niet dat zij in de tijd van de A
Page 53 and 54: 53 terugkeren. Er is een zekere ove
Page 55 and 56: 55 In de twintigste eeuw is het in
Page 57 and 58: 57 zijn de ouderdom van het in een
Page 59 and 60: 59 lange tijd voor de canonvorming
Page 61 and 62: 61 vertalingen staat, hij citeert M
Page 63 and 64: 63 Maarten Luther, die zelf tot ver
Page 65 and 66: 65 Abraham volgden daarbij Beza's e
Page 67 and 68: 67 bijgeloof. Hij verwachtte veel v
Page 69 and 70:
69 13 augustus 1629 Rolandus voltoo
Page 71 and 72:
71 redactie van Stephanus-Beza", zo
Page 73 and 74:
73 informeerden de predikanten naar
Page 75 and 76:
75 Maar toen trad Gisbertus Voetius
show all

OM HET WOORD GODS EN DE GETUIGENIS ... - dewoesteweg.nl

Create successful ePaper yourself

Delete template?

Save as template?