De Gouden Tak 2005 - Iex

C O L U M N
door Corné van Zeijl
Zo contrair als Corné
Laag kopen en hoog verkopen is het geheim.Waarom volgt
u dan altijd die kudde die het verkeerd doet? Hoe u eigenwijs
en impopulair wordt, maar wél betere rendementen boekt.
Corné van Zeijl is senior
portfoliomanager bij
sns Asset Management,
waar hij verantwoordelijk
is voor de Nederlandse
aandelenportefeuilles. Ook
is hij auteur van het boek
Centen en sentiment
en de beginnerscursus
‘Beleggen in effecten’,
te bestellen via de iex
Beleggersshop.
Stel, u bent boer. U hebt twee
weilanden en u kijkt naar uw
schapen. Meestal staan ze bij
elkaar te grazen. De kans is daarom
het grootst dat in het lege weiland
het meeste en sappigste gras
te vinden is. Waarom steekt er geen
over naar dat walhallaweiland? Omdat
schapen kuddedieren zijn. Een
wolf pakt altijd het dier dat het
verst van de groep verwijderd is.
Kortom, de schapen die blijven leven
hebben een hoog ontwikkeld
kuddegedrag.
Dit probleem hebben u en ik als belegger
ook. Wij gedragen ons ook als
kuddedieren. Als iedereen naar links
gaat, hebben we de neiging te denken
dat dit de beste kant is. Om dit
met een pijnlijk voorbeeld te illustreren:
toen de meute enkele jaren geleden
riep dat internetaandelen de
beste beleggingen waren, namen wij
beleggers automatisch en voetstoots
aan dat dit ook zo was. Iedereen
schreeuwde het toch van de daken?
Achteraf weten wij dat we in dit
geval niet een kudde schapen,
maar een meute lemmingen
achterna holden. Om
het neutraal uit te drukken,
ons volgzame gedrag
had dramatische
effecten op rendement.
Dat zit
zo: als beleggers
aandeel A
mooi en veelbelovend
vinden,
hebben ze het al gekocht en zit hun
euforie al in de koers verwerkt. De
kans op een tegenvaller is daardoor
relatief groot. Bovendien, als iedereen
al positief is, wie moeten dan nog
het aandeel kopen?
Auw!
Het beste en meest schrijnende
voorbeeld hiervan is natuurlijk de internethype,
waar zovelen van ons
hun billen aan hebben gebrand. De
volkomen op hol geslagen kudde
ging maar één kant op: omhoog. Er
was geen houden meer aan. U en ik
waren dom en ouderwets als wij niet
in internetaandelen belegden. Nou
gebiedt de eerlijkheid mij te zeggen
dat ik dit nooit deed. De rit omhoog
heb ik daarom finaal gemist, maar gelukkig
ook de daling daarna.
Als u vaker artikelen van mij leest,
dan weet u dat ik er altijd tot vervelens
toe op hamer om tégen de
massa en het heersende sentiment
in te beleggen. Waarom is dit zo
moeilijk? Als u buiten een groep
wordt gesloten of eenzaam borrelnoten
eet op een feestje, dan spreken
uw zenuwen de gebieden van
uw hersenen aan waarin ook fysieke
pijn wordt geregistreerd. Ofwel,
iedere keer als u zich afwendt van
de meute, dan voelt dat alsof u uw
hoofd stoot.
Contrair
Vooruit, u wilt voortaan sterk in
uw schoenen staan. U wilt u niets
meer aantrekken van de denkbeelden
van de massa en u bent vast
There’s no such thing as a free lunch
Eind 2002 lunchte ik met ex-ceo Cees van der Hoeven van Ahold. Hij
vertelde mij dat hij geen winstgroeidoelstellingen van 15% afgaf, als hij
er zelf niet in geloofde. Ergo, de lunch smaakte goed en in de maanden
erna kocht ik vrolijk aandelen Ahold bij, voor rond de 10 euro. Ik lachte
mij slap om al die stomme beleggers die zich weer lieten meeslepen
door de massa en verkochten. U weet hoe deze lunch mij is bekomen.
Na een maand of vier kwam De Fraude naar buiten en stortte de koers
in naar 2 euro.
Was dat stom van mij? Ja, ik heb er geld mee verloren. Aan de andere
kant, fraude voorspellen is onmogelijk. Onder normale omstandigheden
had dit aandeel alles in zich om een prachtige belegging te worden.
De koers was al met 70% gedaald, voordat de grootgrutter in februari
2003 met zijn jobstijding
naar buiten kwam. Beleggers
waren namelijk al sceptischer
over Ahold geworden.
Onder dergelijke omstandigheden
doe ik daarom
de volgende keer precies
hetzelfde.