75 jaar - InternetBladeren.nl

26 MM MM | zomer 2011
Herinneringen Verhalen van patiënten
Over kuipjes kalk en
Veel oud-patiënten hebben herinneringen aan de
Sint Maartenskliniek. Mooie momenten, maar ook
indringende ervaringen en langdurige, soms pijnlijke
behandelingen. Op onze jubileum website
kunnen (oud-)patiënten herinneringen aan hun
tijd bij de Sint Maartenskliniek plaatsen.
Om kort te gaan, ik heb gelopen,
gesport, een carrière opgebouwd,
ondanks mijn handicap. Voor mij
zijn al de credits voor dr. Bär. Het
zou wel eens zo kunnen zijn dat
ik, geopereerd op 11 november
1939, een van de eerste nietlopende
patiënten was, die hun
hele leven toch hebben kunnen
lopen. Dankzij dr. Bär.
Niek Creemers
Ik weet nog goed de dag dat ik achtergelaten werd in het ziekenhuis,
de uitdrukking op mijn moeders gezicht toen ze de
kamer uit liep...oeefff dat maakte indruk. Ik zat op afdeling 4 of
5, de kinderafdeling. Voor mij was het een prachttijd. Klinkt gek,
maar ik vond het allemaal erg belangrijk en spannend als kind.
Robert Venrooij
Ik was toen 11 jaar en hevig
verliefd op mijn verpleegster:
Hennie van Antwerpen.
Ik leek op haar vriend en
kreeg een speciale behandeling.
Rob Castelijn
Aanvankelijk was ik vanaf mijn tepels naar beneden volledig
verlamd, en ook mijn handen kon ik nauwelijks gebruiken.
Het zag er allemaal niet best uit. Toch heb ik op afdeling 9 een
bijzonder plezierige periode beleefd! We hebben lief en leed
met elkaar gedeeld, en ook heel veel lol gehad.
Ik heb in de Sint Maartenskliniek vrienden ontmoet, waar ik
tot op de dag van vandaag nog regelmatig contact mee heb.
Frans van den Heuvel
Toen het gips er uiteindelijk af was, moest
ik weer veel opnieuw leren. Om te beginnen
het lopen. Het woord revalideren
kende ik niet, noch dat er een fysiotherapeut
kwam helpen. Ik kreeg een stoel en
moest op de gang achter die stoel leren
lopen. Ik weet nog hoe vreselijk bang ik
was om te vallen! De volwassenen mochten
met een soort rek leren lopen. Ik was
er jaloers op omdat me dat veel makkelijker
leek dan met een stoel.
Anneke Luiken