75 jaar - InternetBladeren.nl

More documents

Recommendations

Info

28 MM MM | zomer 2011 Achtergrond Maatschappelijke omgang met beperkingen in de jaren ‘70 Achtergrond Maatschappelijke omgang met beperkingen in de jaren ’70 Weggestopt op ‘de berg’ Als voorzitter van de Chronisch Zieken en Gehandicaptenraad was Jan Troost jarenlang de belangenbehartiger van gehandicapt Nederland. De strijdlust daarvoor heeft hij gekregen bij de Sint Maartenskliniek, waar hij zeven jaar verbleef. ‘Wij vonden het toen al heel onnatuurlijk dat wij met z’n allen in zo’n flat moesten zitten. Wij wilden gewoon meedoen.’ Jan Troost heeft Osteogenesis imperfecta, ook wel broze botten genoemd. Een zeldzame botaandoening die erfelijk is: zijn dochter heeft het ook. Toen Jan twaalf was, bleek geen middelbare school hem te willen hebben: Jan had te veel zorg nodig. Zijn ouders brachten hem daarom naar de Sint Maartenskliniek. Zeven jaar woonde hij in ‘de flat’, het internaat waar 120 jongeren met een aandoening of handicap verbleven. Ze kregen medische zorg bij de Maartenskliniek en volgden hun opleiding bij de Monnikskap. ‘Mijn ouders hadden me denk ik liever thuis gehad’, vertelt Troost. ‘Maar ze luisterden goed naar de dokter. Als er verbetering mogelijk was, dan was dat bij de Maartenskliniek.’ Afgezonderd van de wereld Hij weet het nog goed, de eerste indrukken die hij kreeg. ‘Ik was hervormd en wist niet wat ik zag, al die katholieke nonnen in rokken.’ En daarna: ‘Maar ik vond het ook meteen heel raar dat al die jongeren da ar achter een hek in een flat moesten zitten. Ik kwam van buiten, ik had dat nog niet eerder gezien. Er was eens per week avondpermissie, dan mocht je het terrein af, en eens in de maand ging ik een weekend naar huis. En verder was alles daar: een bibliotheek, soos, zwembad, school, je eten en drinken, alles. Heel bizar eigenlijk. Wij kwamen nergens.’ Op de barricaden Maar daar kwam beweging in. Mede ingegeven door de tijdgeest (het was 1971 en de emancipatiegolf was op volle kracht) ontstond er in de flat een sfeer
Jan Troost is na acht jaar voorzitterschap van de Chronische Zieken en Gehandicaptenraad Nederland nog steeds actief in de belangenbehartiging van gehandicapten, onder andere bij Makkers Unlimited en Programma VCP. Hij komt in die wereld nog steeds regelmatig bestuursleden tegen die ook ooit bij de Maartenskliniek hebben gezeten. ‘Het samen knokken voor het toegankelijk maken van de samenleving, zelfstandig gaan denken; voor velen is die flat een enorm goede leerschool geweest.’ van saamhorigheid en actiebereidheid. ‘Ik heb ’t soms ervaren als ‘wij tegen het systeem’. Dat ging niet alleen over het ziekenhuissysteem, maar was heel maatschappelijk georiënteerd. Zo hebben we een keer met 200 jongeren een demonstratiemars naar cultureel centrum de Lindenberg georganiseerd. Die was net geopend, maar niet voor ons: wij moesten onze creatieve behoeften maar therapeutisch uitleven. Dat vonden we zo belachelijk, dat we de straat op zijn gegaan. Achteraf is dat een hele belangrijke mijlpaal geweest. De organisatie van die mars was de voorloper van de latere WIG (Werkgroep Integratie Gehandicapten) in Nijmegen.’ Om te overleven En er waren meer avonturen waaruit bleek dat de jongeren niet langer weggestopt wilden worden. Er waren bezoekjes aan het meisjesinternaat (‘Al was seksuele voorlichting voor gehandicapten een groot taboe.’), en er werden grappen uitgehaald met de Rosamars ‘Ik vond het meteen heel raar dat al die jongeren daar achter een hek in een flat moesten zitten’ die over het terrein ging (‘Wij wilden geen goed doel zijn.’). Het kwam voort uit een behoefte aan verandering, maar het was ook een soort overlevingsmentaliteit die Jan Troost ontwikkelde in de flat. ‘Je moet je realiseren dat er zoveel jongens dood gingen. Aan spierziekten, nierziekten, aandoeningen. Dat maakte ik al heel jong mee. En dan krijg je een gevoel van: we leven, we moeten er ook een beetje lol van hebben.’ Veel veranderd Aan het ziekenhuis heeft hij geen goede herinneringen. ‘Het ging er anders aan toe dan nu. Als je een bot had gebroken, kreeg je een stokje tussen je tanden en dan werd het rechtgezet. Mijn ouders werden geloof ik niet eens gebeld. Daardoor ben ik nog steeds niet zo happig op witte jassen.’ Tegelijkertijd ziet hij hoeveel er veranderd is in de bejegening van patiënten. ‘Er wordt veel meer geluisterd, het individu telt. Vroeger werd geprobeerd om je weer zo ‘gewoon’ mogelijk te krijgen. En als er niet meer uit te halen viel, werd je afgeschreven.’ Hij was een voorvechter van een cliëntbespreking met cliënten erbij, iets wat nu ook daadwerkelijk gebeurt. ‘Soms denk ik: hadden we dat maar niet gedaan’, lacht Troost. ‘Want het kost zoveel tijd.’ Durf te dromen! Omdat hij merkte dat hij als cliënt weinig structureel kon veranderen, is Troost na de Monnikskap maatschappelijk werk gaan studeren. ‘Ik vind dat mensen met een handicap normaal moeten kunnen meedoen in de samenleving. Veel jongeren toen waren enorm gehospitaliseerd, die moesten ook zichzelf nog emanciperen. Ze kregen weinig kansen om fouten te maken, omdat ze altijd in bescherming werden genomen. Pas op, val niet, kijk uit. Daardoor durven mensen niet meer te dromen, geloven mensen niet meer in hun eigen mogelijkheden. Terwijl het begint bij die droom. Als je die niet serieus neemt, blijft die droom hangen en raak je ook een soort realiteitszin kwijt.’ • MM | zomer 2011 29
Page 1: 75 jaar Sint Maartenskliniek Over h
Page 4 and 5: 4 MM | zomer 2011 08 Hard werken zo
Page 6 and 7: 6 MM | zomer 2011 Kort nieuws Zwete
Page 8 and 9: 8 MM | zomer 2011 Zr. Edwarda Sol:
Page 10 and 11: 10 MM | zomer 2011 Zusters op de be
Page 12 and 13: 12 MM MM | zomer 2011 Keerpunt Gelu
Page 14 and 15: 14 MM | zomer 2011 Zoek de verschil
Page 16 and 17: 16 MM | zomer 2011 Ervaring Tien ja
Page 18 and 19: 18 MM | zomer 2011 Goed doel Moldav
Page 20 and 21: 20 MM | zomer 2011 Kennis Reumabeha
Page 22 and 23: 22 MM | zomer 2011 In beeld De ligh
Page 24 and 25: 24 MM | zomer 2011 Jubileum Eerste
Page 26 and 27: 26 MM MM | zomer 2011 Herinneringen
Page 30 and 31: 30 MM | zomer 2011 Het apparaat Com
Page 32 and 33: 32 MM | zomer 2011 Waren er dan hel
Page 34 and 35: 34 MM | zomer 2011 Dagboek Carli Bi
Page 36 and 37: 36 MM | zomer 2011 Herinneringen Ve
Page 38 and 39: 38 MM | zomer 2011 Patiëntervaring
Page 40 and 41: 40 MM | zomer 2011 Uit de oude doos
Page 42 and 43: 42 MM | zomer 2011 Vervolg van pagi
Page 44: Oog voor detail Links staan de auto

75 jaar - InternetBladeren.nl

Create successful ePaper yourself

Delete template?

Save as template?