75 jaar - InternetBladeren.nl

42 MM | zomer 2011
Vervolg van pagina 7
Behandeling nu… Een prothese in 2011
Lopen met een computerbeen
Ruim 30 jaar liep Wim Ranselaar met een prothese
gemaakt van hout. Daarna werden de protheses
langzaam geavanceerder. Hij was er als de eerste bij
toen er rond 2003 een nieuwe computergestuurde
prothese ontwikkeld werd. ‘Mijn instrumentmaker
van de POM nam me mee naar Londen en we
kwamen terug met een prototype van de eerste
elektronische knie. Die mocht ik testen.’
Wim Ranselaar uit Hengelo kwam in 1976 bij de
Prothese­ en Orthesemakerij (POM) van de Maartenskliniek
terecht. ‘Ik hoorde van iemand bij de zwemclub
heel enthousiaste verhalen over de POM in Nijmegen.
Alhoewel het voor mij een eind rijden is, was ik na het
eerste bezoek meteen enthousiast. Ze doen er alles aan
om de prothese zo goed mogelijk te laten passen.’
Expert
Ranselaar vindt het prettig dat er naar zijn mening
gevraagd wordt bij het aanmeten van de prothese.
Niet vreemd, want na 45 jaar gebruik is hij zelf expert
op dit gebied. Trots demonstreert hij zijn computergestuurde
prothese: de C­Leg. ‘Het loopt zoveel makkelijker,
ik val bijna nooit meer en het lopen kost me
veel minder energie. De verzekering was eerst niet
enthousiast vanwege de kosten, 23.000 euro. Gelukkig
heb ik ’m toch gekregen.’
Vertrouwen in de techniek
De computergestuurde C­Leg meet vijftig keer per
seconde een aantal gegevens en past zich automatisch
aan om een gepaste beweging uit te voeren. ‘Als ik
op een ongelijke ondergrond stap, bijvoorbeeld een
losse stoeptegel, dan compenseert het prothesebeen
de beweging. Dat zorgt voor stabiliteit.’ En niet onbelangrijk,
voor vertrouwen in de techniek. Want je moet
geen twijfels hebben over de werking van je prothese
als je bijvoorbeeld de trap afloopt. ‘Voor de zekerheid
hou ik toch altijd nog de trapleuning vast, maar tot nu
toe heeft de C­Leg me nog nooit in de steek gelaten.’
Geen ladders
‘Niet alleen het loopcomfort van de prothese is prettig,
maar ook dat het lopen er vrij natuurlijk uitziet’,
zegt Ranselaar. ‘Sommige mensen denken dat mijn ene
been iets korter is dan het andere, maar als ik ze vertel
dat ik een prothese draag, zijn ze vaak verbaasd.’
Verbergen doet hij zijn prothese echter niet. ‘Ik hou
van kamperen; op de camping draag ik gewoon een
korte broek en op het strand doe ik hem af.’ Maar het
moet er altijd netjes uitzien. ‘Over het been zit een
soort pantykous. Op vakantie in Frankrijk had ik een
paar ladders erin. Dat vond ik geen gezicht.’ Maar toen
hielp de POM hem uit de brand. ‘Drie dagen later kreeg
ik op mijn vakantieadres nieuwe kousen toegestuurd!’