75 jaar - InternetBladeren.nl

hevige verliefdheid
Ben als kind naar de Sint Maartenskliniek gekomen.
Ben daar naar de school gegaan. Opening
van de kapel heb ik ook meegemaakt. Ik sliep op het
dubbelpaviljoen, waar de zusters ook waren. Ben vele
malen ook nadien opgenomen geweest. Heb er heel
veel geleerd waar ik nog steeds dankbaar voor ben.
Gonnie van Ulden Munsters
Op zaal lagen veel soorten patiënten met
vervelende kwalen. Het ergste vond ik een
heel klein meisje met een waterhoofd. De
zuster zei dat ze niet lang zou kunnen leven.
Ik ben heel vaak naar haar wezen kijken,
en kwam tot de slotsom, dat ik nooit meer
over mijn voeten zou klagen. Toen ik uit
het ziekenhuis kwam, heb ik zes weken thuis
gezeten met gips tot halverwege mijn bovenbenen.
Het openknippen van het gips, voelde
aan als een complete bevrijding en daarna
‘de berg’ afrijden was een ware belevenis. Ik
dacht dat ik een nieuw leven begon.
Riet Boersma-Nillissen
Onze oudste dochter was 11 jaar toen er scoliose
werd geconstateerd. In de Sint Maartenskliniek is
zij behandeld en uiteindelijk geopereerd. Voor een
puber van 16 jaar was dit een ingrijpende en zware
operatie. Mede omdat ook het risico van verlamd
raken aanwezig was. Het resultaat van de operatie
was een dochter zonder pijn en bijbehorende ‘ongemakken’.
De operatie heeft uiteindelijk haar
beroepskeuze bepaald: ze is nu fysio therapeute.
Rita van Liere
MM | zomer 2011 27
De periode in de Sint Maartenskliniek
was mij zo goed bevallen, dat ik zeer
verontwaardigd was toen ik naar huis
mocht. Sterker nog, ik wilde absoluut
niet mee. Wat wil nu het geval: de Sint
in hoogst eigen persoon zou de volgende
dag een bezoekje brengen aan het ziekenhuis
en dat wilde ik (als 10
jarige, niet meer gelovende...!?)
niet missen. Ik vond het erg
oneerlijk. Dit krijg ik soms nog
terug van familie!
Saskia Kagenaar
We kregen bij de maaltijd altijd een bekertje
levertraan en een soort kuipje kalk, geen
tabletten maar poeder en dat vond ik vreselijk
vies. Jetty vond de levertraan vies dus ruilden
we: ik 2x levertraan, zij 2x kalk. Op een
dag zag de zuster dat en moest ik een andere
oplossing vinden. De kalkpoeder in de mond
houden tot de zuster weg was, uitspugen in de
zakdoek en zondags weggooien als we naar de
kapel van de zusters werden gereden.
Ank van Balkom
De volledige verhalen kunt u lezen op www.maartenskliniek.nl/
75jaar. Heeft u zelf ook een bijzondere anekdote over de Sint
Maartenskliniek? Plaats die dan op deze jubileumwebsite of
stuur uw verhaal naar communicatie@maartenskliniek.nl.