75 jaar - InternetBladeren.nl

door het glas aan’
Vrijdag
Woensdag
Heel mooi vind ik het hier ’s morgens, als de communie wordt rondgebracht.
We liggen allemaal klaar, gewassen en gekamd, met een wit kleed
over het toch al witte laken. De deuren van de boxen staan open, alle zusters
staan op een rijtje bij de ingang. In de verte hoor ik het belletje van de
misdienaar aankomen – de zusters knielen op de grond. Daar is de rector.
Hij draagt de kelk hoog voor zich uit, en bidt zachtjes. De misdienaar loopt
voor hem uit met een wiegelend lampje waar een brandende kaars in staat.
Als het belletje afzwakt, worden de deuren gesloten. We moeten nabidden.
Het is doodstil op de afdeling. Ik weet nu al dat ik dit nooit zal vergeten.
Gedeelde smart…
Donderdag
Vandaag ben ik naar beneden geweest, voor een hoogtezon-kuur. Ik word
daar heel misselijk, omdat er geen ramen zijn en omdat het er zo naar
ozon ruikt. Ik kwam langs het zwembad. Daar had ik wel willen blijven.
Omdat het zo warm is, hebben we allemaal een ‘hondenhokje’ onder ons
laken gekregen, een ijzeren boog waaronder je benen vrij liggen. Marcel
heeft een gitaar van zijn vader gekregen. Hij zit nu vaak rechtop in bed
te zingen en te spelen. De gitaar vóór zich op het laken want allebei zijn
benen zijn afgezet. De plaatsen waar zijn benen ophouden heten ‘stompen’.
Eerst vond ik het heel eng om daarnaar te kijken, maar nu niet meer.
MM | zomer 2011 35
Na de rust word ik geprikt voor bloedonderzoek, door dokter
Bingen. Iedere dag. Soms moet het drie keer over en ik kan
zien dat hij dat heel vervelend voor me vindt. Hij is heel aardig
en geduldig en blijft altijd nog even napraten; hoe ik het vind
hier, en wat ik gelezen heb. Want hij ziet de berg boeken op mijn
kastje die steeds hoger wordt. Dat komt omdat er twee keer
per week een paar meisjes van mijn klas op bezoek komen, die
ieder twee nieuwe boeken meebrengen. Met de meisjes praten
vind ik soms wel moeilijk, net of ik ze hier minder goed ken dan
op school. Maar de boeken heb ik vaak ’s avonds al uit!
Carli Biessels heeft een
lang Maartenskliniek-verleden.
Ze is kinderboekenschrijfster
en schreef onder andere prijswinnende
titels als ‘De feestrede’,
‘Irah en de dieren’ en ‘Juwelen
van stras’. En ook een kort
verhaal (‘Ziekenhuis’) dat zich
afspeelt op de kinderboerderij van
de Maartenskliniek. Ze komt als
reumapatiënt nog regelmatig terug
op ‘de berg’ voor behandeling.