De gordel van Aphrodite - Theartofpainting.be

Deugd en Hartstocht Blz. 16 / 450
meest prominente kenmerk bleef van zijn hoofd, ware het niet dat de vormen daarvan
verdoezeld werden door de vele haarkrullen die de harde lijnen van het voorhoofd braken met
curven en plekken van donkere tinten. Het gezicht was verbrand door de zon nu, maar de
jonge man leek onverstoord te blijven in de droogte van de lucht en de berisping van de
zonnestralen. Zijn gezicht had de zachte, ronde kenmerken van geluk en gezondheid bewaard,
van de vriendelijkheid van een eenvoudig karakter dat vooralsnog niet doordrongen was van
vervlogen illusies, van de grillen van het lot en het bedrog in de wereld.
De jonge man opende zijn armen nu. Hij liet de warmte van de zon zijn wezen vullen. Hij
sloot zijn ogen en voelde de bries in zijn kleren spelen, zijn lichaam strelen en rond zijn
gezicht vloeien, aan zijn haar trekken en in zijn oren suizen. Hij voelde zich gelukkig op het
land, maar hij was één met de zee en de wind. Hij opende de ogen opnieuw, want hoewel hij
een man was die een ogenblik in zichzelf kon koesteren, was hij toch iemand die actie en
energie liefhad en die steeds nieuwe sensaties zocht. Hij kon niets laten rusten.
Plots voer een schip aan de rechterzijde van achter de rotsen door. Terwijl het verder de Zee
in voer, steeds langs de kust, kon de jonge man het schip duidelijker zien. Het was een klein
schip, met slechts één rij van roeiers aan elke zijde, maar de boot lag hoog in het water. Haar
roeien rezen en sloegen de zee regelmatig in perfecte cadans, langzaam maar majestueus, en
één enkel zeil zorgde voor bijkomende snelheid. Met groeiende opwinding zag de jonge man
dat de versterkte boeg van het schip glom van het goud, en ook dat het schip versierd was met
slingers van veelgekleurde bloemen, die nu verwelkt langs de zijden hingen. Terwijl het schip
stil en waardig in de zee vorderde, dacht de jonge man dat slechts één boot aldus met
ceremonie versierd en opgekleed kon zijn.
De jonge man herkende verbaasd het schip dat de stad Athene eenmaal per jaar naar het
eiland Delos zond voor een plechtige zending naar de Tempel van Apollo daar. De Atheners
dachten dat zeer lang geleden de held Theseus met dit schip naar Kreta was gereisd met zeven
jongens en zeven maagden aan boord om geofferd te worden aan de Minotaurus. Theseus had
de Minotaurus gedood in het labyrint, en hij had zijn weg uit het labyrint gevonden dank zij
de draad van Ariadne, om aldus voor eeuwig de levens te redden van de jongeren van Athene.
De Atheners hadden dan de gelofte gedaan de god Apollo elk jaar op Delos te eren met een
officiële zending, in dankbaarheid en respect. Ze zouden hun stad proper en zuiver houden zo
lang als het schip van Apollo op zijn reis zou blijven en tot het veilig weerkeerde. De priesters
van Apollo hadden het schip in Athene versierd en het op weg gezonden. De jonge man was
opgewonden aldus de fierheid van Athene plechtig rond de kaap te zien varen, fier omdat
Athene de meester van de Zee was en ook nederig, omdat de stad met dit schip een hogere
pracht en macht erkende, de pracht en macht van de goden. Hij vroeg zich af door welk
vreemd toeval hij dit schip had bemerkt net op het ogenblik dat het aan de hoogtes van Kaap
Sounion voorbij voer.
De jongen schreeuwde zijn verwondering en verrukking uit. Hij onttrok zich aan de
vervoering van de zeenimfen, van de Naïaden, van wie hij dacht dat ze hem naar de zee lokten.
Hij stootte de man aan die naast hem was komen staan en die ook naar het schip keek,
beneden. Die man bewoog echter niet.
De oudere man naast de jongen stond stijf en stil op een rots, zijn rechterbeen ietsje gebogen.
Hij ook was gekleed in een korte, witte tuniek, een chiton, maar zijn tuniek was van ruwe stof,
bevlekt en bijna versleten aan de randen. De man was gebouwd zoals de rots waarop hij stond.
Hij had brede schouders en was helemaal niet zo groot en slank als de jongeman die hij
begeleidde, maar hij leek deel uit te maken van de Aarde zelf. Hij had zwaardere spieren, zeer
Copyright © René Dewil Woorden: 265369. December 2010 – mei 2011