De gordel van Aphrodite - Theartofpainting.be

Deugd en Hartstocht Blz. 38 / 450
ritueel van het symposium werd aldus beëindigd. De gasten ontspanden zich en ze zonken
dieper in de zachte kussens op de banken.
De eerste vis werd opgediend in schalen. Pericles stelde geconserveerde vis voor, tarichos.
Stukken tonijn werden binnengebracht, gezouten makreel, stukken aal uit het Copais Meer,
rivierkreeften, zeebaars en gewone vissoorten uit de Zee. Als laatste werd de dure zwijnenvis
opgebracht, en de mannen applaudisseerden, want Pericles zette hen slechts voedsel voor
fijnproevers op de tafeltjes. De zwijnenvis was onweerstaanbaar. Hij werd naakt
gepresenteerd zoals hij uit de zee was gekomen en recht uit de oven, zonder enige saus of olie
die de smaak kon veranderen. Allen wierpen complimentjes aan het adres van Pericles en
Aspasia voor hun goede smaak in het koken. De mannen aten met hun vingers en ze
gebruikten slechts hun rechterhand om de stukjes in hun mond te duwen. Ze namen echter het
brood aan met hun linkerhand. Het brood was artos, stukken van grote, ronde broden van
gebakken tarwebrood. Dit was uitstekend brood, want bereid door de beste bakker van de
agora, dezelfde dag aangebracht.
Terwijl ze aten, kuisten de mannen hun vingers met stukjes brood af, en ze wierpen de resten
van de vis op de grond. Na het avondmaal zou de andron volledig gekuist worden met water
door de dienaars, die de visgraten en de schelpen moesten wegvegen. Na het eten werd nu de
zaal al uitgeveegd, en de meeste tafeltjes verwijderd. Daarna werd weer water aangebracht
opdat de gasten hun handen konden wassen. Nog meer plengoffers of libaties werden dan
gehouden, geplengd uit een beker die de metaniptron werd genoemd, en die beker werd
doorgegeven aan al de gasten.
Pericles werd ook aangeduid om symposiarchos voor de avond te zijn. Hij moest de voorzitter
zijn over het mengen van de wijn en het water. Wijn en water werden gemengd in een grote
krater, een speciale mengvaas. Voor één keer maakte Pericles een sterke mengeling, na wat
heen en weer geroep, van veel meer wijn dan water. Pericles mengde het water en de wijn tot
een overeengekomen verhouding, en jonge dienaars brachten dan schalen met de wijn naar
iedereen. Daarna boden de jonge diensters nog meer kleine schotels aan met voedsel, kaas,
olijven, brood en vijgen. Ze brachten zeer vele schotels, maar de Atheners waren geen grote
eters en ze verkozen nu hun wijn.
Aspasia had fluitspelers uitgenodigd om de mannen te vermaken. De muziek was levendig, en
de mannen werden allengs blij, luide discussies konden gehoord worden in de ene hoek van
de zaal, en brullend lachen steeg op uit een andere. De mannen riepen soms iets naar elkaar
van het ene uiteinde van de zaal naar het tegenoverliggende. De wijn bleef komen, en de
schalen waaruit de mannen dronken werden regelmatig leeggedronken en even snel weer
gevuld door de jonge dienaars. Geen dansmeisjes of acrobaten waren thans nog nodig om de
atmosfeer aan te vuren, maar Pericles stelde toch een dansmeisje voor die ook acrobaat was
en die juist in Athene was aangekomen, om de mannen te vermaken.
Een mooie jonge vrouw kwam de zaal in, vergezeld van een fluitspeelster. Ze was gekleed in
dunne sjaaltjes die bij elke beweging rond haar lichaam opvlogen. Ze droeg veelkleurige
hoepels in haar handen en ze wierp die de hoogte in om ze met haar slanke vingers handig
weer op te vangen. Ze deed dat met tot tien ringen tegelijkertijd, door hen hoog, tot tegen het
plafond aan te zwieren, zodat de mannen verbaasd bleven kijken naar haar handigheid en
kunst.
Na dit nummer bracht een dienaar een pottenbakkerswiel de zaal in, en de vrouw ging door
haar grote ringen de hoogte in te werpen en weer op te vangen, terwijl ze alsmaar sneller op
het wiel draaide. Wanneer de vrouw stopte en van het wiel afstapte, stond ze sterk op haar
benen in plaats van duizelig rond te wankelen.
Copyright © René Dewil Woorden: 265369. December 2010 – mei 2011