De gordel van Aphrodite - Theartofpainting.be

Deugd en Hartstocht Blz. 34 / 450
natuurlijk, zodat Corcyra met veertig triremen de stad belegerde. Daarop verzamelde Corinthe
met veel moeite bij haar geallieerde steden een vloot van vijfenzeventig triremen, verklaarde
de oorlog aan Corcyra, en de vloot voer in de Zee. Maar tachtig schepen van Corcyra
onderschepten de Corintische vloot te Leucimme en ze versloegen de Corintiërs. De
Corintiërs wilden deze belediging niet slikken, ze zochten wraak. Maar wat kon Corinthe
doen? Corcyra was te machtig voor hen op dat ogenblik.
Terwijl Aristodemus dat allemaal in geuren en kleuren vertelde, kwam een andere van hun
vrienden naderbij, Glaucon. Glaucon had het eerste deel van het verhaal van Aristodemus
gemist, dus vroeg hij meer uitleg. Socrates maakte van de gelegenheid gebruik om het huis
van Pericles binnen te glippen.
Aspasia
Pericles en zijn echtgenote Aspasia stonden tegenover elkaar in de patio van hun huis achter
de deur die Socrates open duwde, en Socrates vond zich lichtjes in verlegenheid om
binnengevallen te zijn in een kleine huiselijke twist. Het onderwerp van het dispuut was
Alcibiades.
Enige tijd geleden was Alcibiades het huis van Pericles ontvlucht om weg te lopen met één
van hun kennissen, een zekere Democratus. Socrates kende die Democratus niet, maar
Aspasia bleek erg opgewonden over die geschiedenis en ze betrok Socrates in het gesprek.
Aspasia zei met een stem die alsmaar hoger klonk, „Socrates, ik ben niet blij met wat
Alcibiades deed. Hij had ons huis niet mogen verlaten om zijn neigingen op die manier te
volgen. Dat weet ik! Maar Alcibiades is nog jong en Eros is de oudste en de grootste god,
want er bestaat niets beters dan bemind te worden. Ik begrijp Alcibiades en vind wel
verontschuldigingen voor wat hij deed. Hij was niet beschaamd zijn liefde te tonen, en ik
geloof dat hij bereid was te sterven om bij zijn minnaar te kunnen blijven, zoals Alcestis stierf
voor haar echtgenoot. Alcibiades wordt toch beschermd door de goden die de ijver van een
liefhebbende hoog in aanzien houden, meer dan de deugd van de beminde, want de minnaar
heeft steeds de goden aan zijn kant!‟
Pericles antwoordde met groeiend ongeduld, „wel, als we van de goden moeten praten ter ere
van de goden, vergeet dan niet dat er twee Erossen zijn, net zoals er twee Aphrodites bestaan.
Er is de nobele Uraniaanse Aphrodite en de Pandemiaanse Aphrodite, de gewone en vulgaire
Aphrodite.‟
„Dat is waar,‟ sloeg Aspasia terug, „maar ik hoorde dikwijls zeggen dat de Uraniaanse
Aphrodite mannen naar mannen leidt en de Pandemiaanse Aphrodite mannen naar vrouwen.
Ik hoorde ook al veel mannen beweren dat hun meest edele en sterke liefde aan andere
mannen toegewijd was, omdat die niet bezoedeld werd door de hartstocht die tussen man en
vrouw heerst!‟
Pericles werd echt kwaad bij die woorden, „waar wil je me naartoe krijgen, Aspasia? Liefde
onder mannen is een schande! Een Atheense wet beschermt onze jongens! De wet zegt dat het
schandelijk is jongens in de netten van oudere mannen te vangen, te verleiden en hen te
misbruiken. Alcibiades zocht niet de grootse en fiere ideeën van de Uraniaanse Aphrodite, en
dat deed ook Democratus niet! Ik ben het eens met je dat het edel is openlijk te beminnen,
eerder dan in het geheim, en dat weet je goed genoeg, Aspasia, en ik zie wel enige sierlijkheid
in een minnaar, zelfs in een liefde tussen mannen. Maar een daad die op edele wijze gedaan
Copyright © René Dewil Woorden: 265369. December 2010 – mei 2011