Tot op de dag van vandaag heb ik - Rooilijn

Rooilijn Jg. 40 / Nr. 1 / 2007
Signalementen
de orde bij de bespreking van de vragen
die aan het einde van elk hoofdstuk te
vinden zijn. Deze vragen zijn zo gekozen
dat ze een goed startpunt zijn voor een
discussie in werkgroepen.
Tijdens het lezen van Planning voor stad
en land wordt je je ervan bewust dat
er de laatste jaren veel nieuws onder
de zon is in de wereld van de ruimtelijke
planning. De watertoets, diverse
(milieu-) effectrapportages, nieuwe
landgoederen, het zijn begrippen die
zo snel ingeburgerd zijn in de planningspraktijk
dat je bijna zou vergeten
dat ze enkele tientallen jaren geleden
nog niet, in deze vorm bestonden. In het
boek komen ze allemaal aan de orde.
Voor wie op zoek is naar een introductie
over het Investeringsbudget Landelijk
Gebied raad ik hoofdstuk 7 aan.
Daarnaast is dit boek één van de eerste
plaatsen waar het Gemeenschappelijk
Ontwikkelings Bedrijf van het Rijk
beschreven wordt.
De laatste twee hoofdstukken over
de Blauwe Stad en het Groene Hart
vormen welkome praktijkvoorbeelden.
Deze twee casussen zijn goed gekozen.
De problematiek die in deze gebieden
speelt en de daarbij gekozen aanpak
zijn actueel en geven aanleiding tot
veel discussie. In deze hoofdstukken
stelt de schrijfster kritische vragen en
laat zien welke dilemma’s spelen. Dit
ontbreekt op sommige andere plekken
in het boek. Zo komt de weerstand van
agrariërs tegen vormen van landinrichting
die in hoge mate gericht zijn op
natuur en recreatie niet aan de orde.
Ook bij de bespreking van onderwerpen
als decentralisatie en het overlaten
van voormalige overheidstaken aan de
markt en de civil society, zou naast op
de voordelen ook op de risico’s gewezen
kunnen worden. Terecht citeert het
boek de slogan ‘geen beleid zonder
budget’. Deze slogan levert echter geen
kritische vragen op ten aanzien van
bijvoorbeeld het Investeringsbudget
Landelijk Gebied. In de praktijk bestaat
de vrees dat als de betrokken ministers
minder aandacht voor het beleidsterreinen
krijgen, de financiële middelen ook
af zullen nemen. Hoewel het boek soms
kritischer en praktischer zou mogen
zijn, verdient het zeker een plaats in de
boekenkast van studenten en andere
geïnteresseerden. Al met al geeft
Planning voor stad en land een goed
beeld van de ruimtelijke planning aan
het begin van de eenentwintigste eeuw.
Evelien van Rij (h.e.vanrij@tudelft.nl) is als
onderzoeker verbonden aan de sectie Geoinformatie
en Grondbeleid van onderzoeksinstituut
OTB, TU Delft.
P. 71
Signalementen
Kleine geschiedenis
van de Stadsregio
Amsterdam
Auteur: Jos van der Lans; Uitgever:
Inmerc; 82 p.; ISBN 10-90-6611-613-7;
14,95 euro
Tien jaar geleden zette de bevolking
van Amsterdam een dikke streep
door de plannen om van de regio
Amsterdam een stadsprovincie te
maken. Het zoenoffer dat daarvoor
door de hoofdstad gebracht moest
worden – het opdelen van de gemeente
Amsterdam – stuitte op enorme weerzin.
Massaal trokken de Mokumers
naar de stembus om, in de woorden
van toenmalig burgemeester Patijn,
met een ‘Albanese referendumuitslag’
van bijna 94 procent het plan naar de
prullenbak te verwijzen.
De gevolgen daarvan waren groot. Ze
klonken door tot in Den Haag, waar het
‘nee’ van Amsterdam een einde maakte
aan paarse plannen om grootstede-