Melkveevoeding - Luc Pauwels

I NUTRIENTEN
Om te kunnen uitdrukken wat en hoeveel het dier juist nodig heeft van bepaalde voedermiddelen,
dient te worden gezocht naar een gemeenschappelijke eenheid: van het dier uit
om de voederbehoeften te kunnen uitdrukken en van de voedermiddelen uit om de aanwezige
hoeveelheid voedings stoffen te kunnen weergeven. Deze eenheden hebben betrekking op
energie, eiwit, structuur, water, mineralen, sporenelementen en vitaminen. Een behoeftenorm
of voedernorm is een uitdrukking die de “gemiddelde” benodigde hoeveelheid, vb. energie,
weergeeft voor een bepaalde prestatie, vb. voor de productie van 1 kg melk. Doordat de
koe voor bepaalde nutriënten een reserve kan opbouwen, waarop ze naderhand tijdelijk en
beperkt beroep kan doen, mag men normvoedering dan ook interpreteren als “om en bij” de
behoeften voederen, d.w.z. niet systematisch en permanent te veel of te weinig. Van sommige
voederwaarden zoals energie, eiwit en structuur, moet men weten dat dit afgeleiden zijn, die
men als “benaderde waarden” moet beschouwen.
1 Chemische samenstelling van voedermiddelen
Een voederwaardeschatting is altijd geheel of gedeeltelijk gebaseerd op een chemische analyse. Om zo’n
analyse beter te kunnen interpreteren worden in figuur 1.1 schematisch de belangrijkste componenten van de
klassieke Weende-analyse weergegeven.
Ruw eiwit Ruw vet
(ether extract)
DVE
OEB
Organische stof
Droge stof
VEM
FOS
FIGUUR 1.1 Samenstelling van een voedermiddel
Voeder
Ruwe celstof N-vrije extracten
(vb.suikers, zetmeel)
Water
Oplosbare as
(mineralen)
As
Onoplosbare as
(grond)
Figuur
1.1