Met een rolstoel over straat crossen - Digital

80
Ben de Jong: “Nieuw zaakgericht werken en Esperanto”
Vertel eens kort iets over je leven
Na de middelbare school, erg genoten in Leeuwarden, heb ik
de opleiding tot docent wiskunde en aardrijkskunde gevolgd.
Daarna heb ik geografie gestudeerd aan de Rijksuniversiteit
Groningen. Na mijn studie en een tijdje gewerkt te hebben
als wetenschappelijk assistent, kwam ik terecht bij de gemeente
Amstelveen als toen nog jonge onderzoeker. Ik heb
me daar vervolgens gedurende vele jaren bezig gehouden
met onderzoek & statistiek, informatiebeleid, ICT en DIV.
Op enig moment waren de cultuur in Amstelveen en ik zover
uit elkaar gegroeid dat ik wat anders wilde. Toen kwam ik in
aanraking met Digital display, vooral vanwege mijn interesse
voor ordening en structurering van informatie, DSP en
Zaaktypencatalogus. De rest is geschiedenis, dat wil zeggen
dat ik inmiddels drie jaar werk bij de Digital Groep in Den
Haag en ruime ervaring heb opgedaan met alle vraagstukken
rondom zaakgericht werken en archivering.
Wat zijn je liefhebberijen?
Ik heb veel hobby’s op het gebied van sport: tennis, vooral
ook schaken, toerfietsen, basketbal met mijn zoon en af en
toe hardlopen. Ik heb net weer meegedaan met de jaarlijkse
City-Pier-City loop in Den Haag. Verder luister ik graag naar
muziek van allerlei soort, behalve moderne want die hou ik
niet meer bij.
Wat zijn voor jou de belangrijkste kenmerken van Het
Nieuwe Werken?
Een belangrijk kenmerk is vooral het tijd- en plaatsonafhan-
kelijk kunnen werken. En de grote behoefte naar vindbare
informatie binnen de juiste context. Dat, tezamen met de
opkomst van de sociale media, maakt Het Nieuwe Werken
tot een fundamentele verandering. Volgens mij betekent Het
Nieuwe Werken ook dat het werken er leuker door wordt en
dat de negen-tot-vijf-cultuur langzaam maar zeker afbrokkelt.
Dat komt goed uit want mijn grote wens was altijd al om de
prikklok in de kantooromgeving uitgebannen te krijgen.
Het tijd- en plaatsonafhankelijk aspect leidt vanzelfsprekend
tot een verandering in mobiliteit en kantoorinrichting. Dus
geen vaste werkplekken meer maar flexibele werkplekken. Alles
digitaal, inclusief een digitaal archief, en vooral een open
werkomgeving zonder fysieke of virtuele schotten tussen
organisatievormen, sectoren, afdelingen en teams.
De laatste jaren zie je deze ontwikkelingen in een aantal
vraagstukken terugkomen, soms in samenhang en soms los
van elkaar. Die vraagstukken worden dan heel kernachtig als
doelstellingen geformuleerd, bijvoorbeeld “alles digitaal”,
“nog maar één meter kastruimte per ambtenaar”, “de post-
Volgens mij kan Het Nieuwe Werken alleen een succes
worden als het breed wordt gedragen en uitgedragen in
de organisatie.
kar de deur uit”, “de transitie van DIV” en “volledig zaakgewijs
werken”. Eigenlijk vind ik dat deze vraagstukken alleen in
hun samenhang kunnen worden beantwoord.
Daarbij zie ik velen, ook mijzelf, worstelen met begripsvorming
en definities. Met de manier waarop projecten of