Create successful ePaper yourself
Turn your PDF publications into a flip-book with our unique Google optimized e-Paper software.
Voorwoord<br />
Aan de Lezer,<br />
De wereldfaam die een Chinese arts met neurologische<br />
experimenten heeft verkregen heeft mij<br />
onlangs naar China gebracht. Om wat preciezer te<br />
zijn naar Peking of Beijing zoals de stad tegenwoordig<br />
wordt genoemd. Omdat ik tijdens de voorbereiding<br />
van deze <strong>Vox</strong> in China zat is het voorwoord hieraan<br />
gewijd.<br />
Wie de indruk had dat China een dogmatisch<br />
geregeerd, communistisch land is moest dat bij<br />
aankomst in Peking drastisch bijstellen. De bouwlust<br />
heeft daar ongekende vormen aangenomen en naar ik<br />
heb vernomen zijn die symptomen in alle grote<br />
Chinese steden zichtbaar. Ik hoorde Amerikanen<br />
klagen dat in hun land bouwmaterialen bijna niet meer<br />
verkrijgbaar zijn en dus navenant kostbaar geworden<br />
zijn omdat China een ontembare vraag heeft. De<br />
architectonische hoogstandjes die er nu worden gerealiseerd<br />
onderscheiden zich heel duidelijk van de communistische<br />
blokkenbouw van een aantal jaren terug.<br />
Veel van de traditionele volkswijken met laagbouw<br />
huizen verdwijnen om plaats te maken voor hoogbouw.<br />
Daarmee begint het op een mondiale stad te<br />
lijken. Een stevige stimulans voor de bouwlust is<br />
waarschijnlijk ook de voorbereiding op de Olympische<br />
Spelen die in 2008 in Beijing worden gehouden.<br />
Ik had me voorbereid op fietsend Peking, uit verhalen<br />
van mensen die daar een aantal jaren terug geweest<br />
zijn. Het is duidelijk dat de fietsen nu door auto's zijn<br />
vervangen en die krioelen op zijn Chinees door<br />
elkaar want je hebt geen voorrang, je neemt het. De<br />
automobilist in het stadsverkeer van Peking heeft<br />
echter één heilig credo: raak nooit een ander. En zelfs<br />
uit de meest onwaarschijnlijke verkeerssituaties (want<br />
die deden zich nogal eens voor) kwamen ze zonder<br />
kleerscheuren tevoorschijn. Het is maar goed dat<br />
toeristen niet is toegestaan een auto te besturen want<br />
hun reflexen zijn daar niet tegen bestand. Maar de<br />
helft van de automobilisten in Peking schijnt een rijbewijs<br />
te hebben en daaraan wordt het grote aantal<br />
verkeersslachtoffers op de snelwegen toegeschreven.<br />
Peking heeft vier grote ringwegen die van twee tot en<br />
met vijf zijn genummerd. Wat er met de eerste is<br />
gebeurd heb ik niet duidelijk kunnen krijgen. Mijn<br />
Chinees was enigszins roestig en het Engels van de<br />
jongere Chinezen was vaak onverstaanbaar en de<br />
ouderen spraken het niet. Dat maakt converseren<br />
lastig. Alle jongeren leren Engels op school maar de<br />
Chinese taalklanken zijn zo anders dan de onze dat zij<br />
grote moeite hebben om het Engels goed uit te<br />
spreken. Schrijven gaat een stuk beter en dat bood<br />
veelal uitkomst.<br />
Bij tijd en wijle is Peking gedompeld in een enorme<br />
smog, die het zicht tot soms 100 meter beperkt. Het<br />
intensieve autoverkeer en de toenemende industrialisatie<br />
eisen ook hun tol, hoewel de smog ook al voorkwam<br />
voordat de auto haar intrede deed.<br />
De positie die het communisme in China inneemt ten<br />
opzichte van de nieuwe economische ontwikkelingen<br />
wordt voortdurend bijgesteld in een proces dat regelmatig<br />
botsingen in de bestaande machtsverhoudingen<br />
met zich meebrengt. Voor buitenstaanders is dat<br />
proces niet echt waarneembaar, maar tijdens mijn<br />
verblijf trad er wel een situatie op waarbij de<br />
Chinezen hun adem inhielden en zij aan de radio gekluisterd<br />
bleven om het verloop van een bijeenkomst<br />
van de communistische partij te volgen. Het is ook<br />
niet mis wat er gebeurd: er wordt een middenklasse<br />
gevormd die de principes van het communisme zullen<br />
oprekken. Het is nog zoeken naar de vorm, maar wel<br />
is duidelijk dat het draagvlak voor de economische<br />
hervormingen groot is. De media (alleen in Peking ontvang<br />
je al ruim 70 TV-zenders waarvan enkele<br />
Engelstalig) besteden veel aandacht aan de economische<br />
ontwikkelingen.<br />
Het is nog maar een kwestie van tijd en dan<br />
kunnen we grote aantallen Chinese toeristen verwelkomen,<br />
zoals ook de Japanners in de jaren<br />
zeventig wereldburgers werden maar dan een factor<br />
tien groter. Wat ons allemaal te wachten staat<br />
en hoe de Chinese opmars zijn weerslag gaat krijgen<br />
op onze eigen economie, wetenschap en dus<br />
ook onderwijs is een grote vraag. In ieder geval zijn<br />
er op medisch gebied grensverleggende behandelmethoden<br />
ontwikkeld waar wereldwijd veel<br />
belangstelling voor bestaat. Heel toepasselijk is het<br />
artikel in deze <strong>Vox</strong> "Daar komen de Chinezen".<br />
Ton Habers
Change language