nr. 2 februari - Publicaties Nederlandse Politieke Partijen

THEUN DE VRIES
DICHTERS ACHTER GLAS
iets betitelen, dat zich zo ongeremd verliest in de doolhoven van
eigen lust- en vooral onlustgevoelens. In dit opzicht is Den Brabander
werkelijk niet verder gekomen dan de dichters uit de tweede
helft der 19e eeuw, de decadenten en vermoeiden, die het leven
ondergingen als een dagelijkse ziekte, inplaats van als de stralende
mogelijkheid, met zintuigen, verstand en intuïtie het begrip der menselijkheid
en menselijke glorie in levende practijk om te zetten. -
En wij moeten hieraan toevoegen, dat de dichter van thans waarlijk
nog schijnt te moeten beseffen, dat een "schoon vers" hem niet
meer alleen tot dichter maakt, tenzij wij ook hierin weer reactionair
gaan worden en de leuze: de kunst-om-de-kunst op het voetstuk
hijsen, waarvan ze gelukkig scheen afgeworpen.'
Van den derden dichter, Ja c. va n Ha t t u m, dien we hier bespreken,
moet ik een vers aanhalen, dat de gehele figuur van dezen
dichter eigenlijk voldoende toelicht: Het vers heet "Modern schilderij
van het Friese dorp Wommels":
"Over het dorp staat Meinte IV,
de goud-bekroonde stamboekstier;
begrensd door vier lijnrechte sloten
ligt Wommels tussen Meinte's poten.
En verder ligt, naar alle kant,
gegazonneerd, God's eigen land;
en in die welige landouwen
grazen, gestamboekt, Meinte's vrouwen.
Minutieus, tot op het uur
der wijzerplaat in miniatuur,
is onder Meinte weergegeven
het dorp met z'n bezadigd leven.
- Onder die huizen is er éen
met een moderne gevelsteen:
"Hier werd", springt, goud uit grijs, naar voren
"Van Hattum, de poëet, geboren."
Dan in de lucht, lazuur en keel,
het wapen van Hennaarderadeel,
wijl engeltjes 't effect verhogen
- op flarden wolk de ellebogen
En wijders ligt op het tableau
een kalf gebonden op het stro;
en vechten ZWllrt-metalen roeken
met bloederige moederkoeken.
In 't Fries museum staat 't paneel
te boek als "In Hennaarderadeel"
en werd uitvoeriger beschreven
in: "Friesland's rijke schildersleven".
105