nr. 2 februari - Publicaties Nederlandse Politieke Partijen

J. POSTMA. SCHOLING EN ONTWIKKELING.
118
van een andere zijde zien. Het is niet alleen een vraagstuk voor de
Communistische Partij, maar voor de gehele Nederlandse arbeidersbeweging
en de arbeidersklasse.
Het is in Nederland alleen de Communistische Partij die het Marxisme,
voortgezet en uitgebreid door het Leninisme, aan de arbeidersklasse
brengt. De S.D.A.P. heeft het Marxisme reeds lang afgezworen,
voor de S.D.A.P. is het Marxisme hoogstens nog historie,
geldende voor een tijd toen het kapitalisme, de toestand van de
arbeidersklasse, de democratische en sociale rechten van de arbeidersklasse,
en de staat "anders" waren. De Marxistische werelden
maatschappij beschouwing is geen leiddraad voor de politiek
van de sociaal-democratie. Daardoor is deze politiek zoo machteloos
en zo in strijd met de belangen van de arbeidersklasse en met
de belangen van het Nederlandse volk. Alleen met het Marxisme
als richtsnoer, is de arbeidersklasse in staat haar belangen te behartigen
en door te zetten en de belangen van de arbeidersklasse vallen
samen met de belangen van de grote massa der boeren en van de
brede massa van het Nederlandse volk. Dit richtsnoer is door de
S.D.A.P. losgelaten, daardoor is zij niet in staat tot een krachtige, zelfstandige
politiek van de arbeidersklasse tegenover het fascistische
gevaar en tegenover de reactionaire politiek van de regering-Colijn.
Ongetwijfeld zijn er vele jongeren in de S.D.A.P. en het N.V.V., die
dit alles met lede ogen aanzien en die het graag zouden willen veranderen.
Met jongeren bedoel ik niet de "jongeren" die op de
Universiteiten zijn geschoold, en met titels en graden beladen bezit
nemen van de verschillende posten in de Moderne Arbeidersbeweging,
zonder deze beweging grondig te kennen of met haar samengegroeid
te zijn, en evenmin bedoel ik met de jongeren de
types van het soort Suurhof, die zich verdienstelijk maakt, met het
verzamelen van uit hun verband gerukte, verdraaide citaten tegen
de communisten,tegen de eenheid van de arbeidersklasse en tegen
de Sowjet-Unie. Neen, de jongeren die ik bedoel, zijn die kameraden
in de Moderne Arbeidersbeweging, die met ergernis en
schaamte vervuld zijn, omdat hun machtige beweging tot geen
krachtige zelfstandige actie komt, omdat hun Internationale uiteenvalt,
en hun partij geen duidelijk antwoord weet te geven op de
brandende vragen van deze tijd, die met wrevel vervuld zijn, omdat
ethisch-reformistische dominé's beslag leggen op hun geestelijk
leven en hun leiders zich overgeven aan een zinloze en karakterloze
oranje-verheerlijking, zoals weer het geval was in de nieuwjaars-wens
van de Vara. Deze kameraden zijn echter niet instaat
daarin verandering te brengen, omdat zij niet gewapend zijn met
de Marxistische theorie en de Leninistische voortzetting daarvan
voor de periode van het imperialisme.
Wij moeten de Marxistische theorie brengen aan de Nederlandse
arbeidersbeweging en aan de velen, die een uitweg zoeken uit de
machteloze positie waarin de S.D.A.P. en het reformisme de Nederlandse
arbeidersbeweging hebben gebracht. Ook uit dit gezichtspunt
is het noodzakelijk, dat wij onze politieke en theoretische scho-