140225172155_handreiking-burgerkracht-in-de-wijk

Kortom: financiële teleurstelling dreigt op korte en middellange
termijn.
Lokale economieën
Maar laten we ervan uitgaan dat het gaat lukken zonder dat er ernstige
ongelukken gebeuren en in de jaren na 2015 geleidelijk de situatie
ontstaat waarin teams als spil in een slimme netwerkorganisatie een
organische band kunnen leggen tussen de problemen in een wijk,
buurt- en burgerkracht en de inzet van collectief gefinancierde professionals.
Dan nog is het financiële verlanglijstje niet uitgeput. In het
gebiedsbudget zoals zich dat nu aftekent, zitten middelen voor de
uitvoering van de WMO, de participatiewet, de jeugdzorg en nog enkele
andere. In een wijk gaat echter veel meer geld om.
In het kader van de wijkenaanpak zijn er wel eens hele ruwe schattingen
gemaakt van de publieke en private geldstromen die rondgaan
in een gemiddelde achterstandswijk. Het gaat dan niet alleen om geldstromen
met betrekking tot beheer, onderhoud, uitkeringen en zorg,
maar ook consumptieve bestedingen bij bijvoorbeeld de supermarkten
in de wijk. De bedragen die dan op papier verschijnen zijn ongelooflijk,
het gaat al snel om honderden miljoenen. Heel veel geld dus. Maar het
bijzondere was, zo constateerde de Visitatiecommissie Wijkenaanpak,
dat al dat geld merkwaardigerwijs geen enkele doordachte betekenis
had voor de problemen waar de wijk mee kampte. Het waren geldstromen
zonder lokaal bewustzijn.
Lokalisering biedt de mogelijkheid daar anders tegen aan te gaan kijken
en over lokale economieën na te gaan denken. Re-localize the
economy, re-moralize the market and re-capitilize the poor, zo vatte de
Engelse conservatieve filosoof Phillip Blond dit perspectief samen.
Volgens hem zouden ondernemingen in hun lokale setting niet alleen
winst moeten maken, maar ook een doordachte maatschappelijke
verantwoordelijkheid moeten gaan waarmaken (re-moralize the
market). Daarbij zouden zij gebruik moeten maken van de economische
hupbronnen die in de lokale gemeenschappen aanwezig zijn
(re-localize the economy). Tenslotte moet je mensen in kwetsbare
situaties niet louter goedbedoelde hulp bieden, maar ook echt in staat
stellen om zich kapitaal toe te eigenen, echt te empoweren (re-capitalize
the poor). Waarbij het woordje re aangeeft dat dit lokale oriëntaties
zijn die hersteld moeten worden; grootschaligheid en globalisering
hebben instellingen en bedrijven ontworteld.
Weg met de economische onverschilligheid van de grenzeloze wereld,
terug naar de betrokkenheid bij de lokale gemeenschap, zo zou je deze
beweging kunnen samenvatten. Dat zou ook de klassieke taakverdeling
105
Burgerkracht in de wijk