140225172155_handreiking-burgerkracht-in-de-wijk

4. Het professionele
perspectief:
vanuit het dagelijks
leven
Op de website van het kennisinstituut voor de sociale sector Movisie
staat een op het eerste gezicht prima definitie van het fenomeen
sociale wijkteams:
Interdisciplinaire, ambulante en pro-actief opererende teams van
beroepskrachten vanuit onder meer gemeente, politie, opbouwwerk,
woningcorporaties, maatschappelijke dienstverlening en zorg die op
wijk- en huishoudensniveau (multi)problematiek signaleren en zorgen
dat kwetsbare bewoners op een passende manier geholpen worden.
45
Hoe prima ook, er staan minstens twee woorden in, die het waard zijn
eens scherp over na te denken: beroepskrachten en geholpen worden.
Natuurlijk: een sociaal wijkteam zonder beroepskrachten is ondenkbaar,
maar vormen beroepskrachten de essentie van het fenomeen? En
zo ja: wat voor type beroepskrachtis dat dan? En ja natuurlijk: kwetsbare
bewoners moeten op een passende manier geholpen worden, maar is
‘geholpen worden’ de essentie? Over wat voor ‘hulp’ hebben we het
dan?
‘Geholpen worden’ door ‘beroepskrachten’… In die woorden klinkt de
oude manier van denken door, die de afgelopen decennia de kern
uitmaakte van de verzorgingsstaat. De vraag is, hoe houdbaar die is
onder de nieuwe verhoudingen, waarin eigen kracht en netwerken het
vertrekpunt vormen. Het voorbeeld op de volgende pagina kan dat
illustreren.
Burgerkracht in de wijk