140225172155_handreiking-burgerkracht-in-de-wijk

Frontlijnteam blanco de wijk Heechterp-Schieringen in. De professionals
hadden geen houvast, geen target, ze werden geacht de wijk in te
gaan, aan te bellen bij mensen, kennis maken en horen wat mensen
bezighoudt. De eerste dagen liepen frontlijners er wat verloren rond.
Maar na een paar weken begon het te werken. Astrid de Bue, vanaf het
allereerste begin teamleider van het Leeuwarder Frontlijnteam, zag het
vertrouwen van zowel professionals als wijkbewoners groeien.
‘Die uitnodigende houding, dat waarderen mensen – ze voelen zich
gehoord. Ze zien ook dat we niet weg gaan, dat het team er elke dag
is, dat we aanspreekbaar zijn. Dat schept vertrouwen, mensen
komen naar ons toe en durven dan meer te bespreken. Wijkbewoners
worden in principe direct geholpen door medewerkers van het
frontlijnteam, dus niet doorgestuurd, ze blijven verantwoordelijk en
aanspreekbaar, ze komen ook terug. Dat is niet alleen prettig voor de
mensen om wie het gaat, maar ook voor de professional steeds
leuker. Eigenlijk komt zo de menselijke maat terug in de zorg.’
Het gebied als uitvalsbasis, bij nul beginnen, present zijn – het klinkt
natuurlijk prachtig, maar eenvoudig is het niet, want er moet heel veel
ouds voor opzij.
De komst van de eerste sociale wijkteams kreeg een stevige stimulans
van de 40-wijkenaanpak. De voorlopers ontstonden in Vogelaarwijken
met extra geld, buiten de reguliere budgetten. Dat vond iedereen prima
en de teams trokken gretige professionals aan die gefrustreerd waren
in de bestaande systemen en toe waren aan iets anders. Dat was een
vruchtbare voedingsbodem voor snel succes. Iedereen kon daar ook
tevreden over zijn, want niemand van de bestaande instellingen leed
pijn. Het was luxe, waarin gedreven mensen met elkaar binnen een
vastomlijnd gebied een nieuwe manier van werken en organiseren
konden uitproberen.
Deelnemende professionals kwamen uit reguliere instellingen, zoals
het maatschappelijk werk, de dienst werk- en inkomen, MEE, de
woningcorporatie, de schuldhulpverlening, zeg maar uit de bekende
kokers, die in het verleden allemaal een stukje hulp- of dienstverlening
verzorg den. Maar in het team waarin zij in het gebied gingen opereren
deed die afkomst er minder toe. Bewust koos men ervoor om in het
contact met burgers niet als een specialist, maar als een generalist te
opereren. In Leeuwarden ontstond zo een formule die voor veel meer
sociale wijkteams een leidraad zou worden: generalist voor de burger,
specialist in het team.
Het is dus niet alleen een andere werkwijze, maar het is ook een nieuw
soort samen werkingsverband van professionals. Niet, zoals in het
verleden, in de vorm van overleggen, vergaderingen, maar in de vorm
65
Burgerkracht in de wijk