Klompen frezen met robot Pallets scannen in drie ... - RoboNED

Forumdiscussie
Vision & Robotics 2010
Tijdens Vision & Robotics 2010 vond in Veld hoven een forumdiscussie plaats. Diverse experts op
het gebied van zowel vision als robotica spraken over een drietal stellingen die zich op het
raakvlak van vision en robotica bevonden.
Hoewel de uitkomsten van de diverse discussietafels niet honderd procent
unaniem waren, ontstond wel een duidelijk beeld wat de vertegenwoordigers
van de steeds vaker samen optrekkende disciplines van elkaar
verwachten.
Snelheid
De eerste stelling betrof de snelheid van robot- en visionsystemen. Wie
is hierin de beperkende factor? Eén van de eerste bevindingen was dat
dit toch wel erg afhangt van de applicatie. Zo zal voor handling de robot
meestal de beperkende factor zijn. Vaak gaat het hierbij om de grijper die
stuk gaat, of het product laat vallen door een versnelling. Bij lassen doet
de vraag eigenlijk niet zo ter zake en is het proces de bottleneck. En in de
agro tot slot heb je meestal te maken met 3D-vision, waarmee zowel de
robot als het draaiplateau (een rozenknipvoorbeeld wordt aangehaald),
worden aangestuurd. In dit geval ‘wachten’ actuatoren op de visiongegevens.
Al met al is de bottleneck dus erg afhankelijk van het proces. Wel
kan deze, door slim te werk te gaan, zoveel mogelijk worden beperkt. Zo
is het aan te bevelen de visionberekening te laten uitvoeren in de dode
tijd van de robot. Haal ook het visiondeel (met name de beeldverwerking)
zo mogelijk uit de regelloop, en voeg eventueel extra vision of robots
toe. Kijk tot slot naar hoe reëel bepaalde eisen zijn. Zo heeft het geen zin
om visioninformatie sneller aan te bieden, als deze toch niet sneller kan
worden verwerkt. En wanneer een robot klein is kan je wel nog harder
versnellen, maar omdat ook de afgelegde weg klein is, is de tijdswinst
navenant.
Licht
Een tweede stelling gaat over de vraag of verlichting een applicatieprobleem
is dat door de visionleverancier moet worden opgelost, of dat de
robotintegrator of eindgebruiker dit maar moet regelen. Iedereen is het
er wel over eens dat de expertise ten aanzien van verlichting in de eerste
plaats wel bij de visionleverancier gezocht moet worden. Maar verantwoordelijkheid
is toch ook echt een kwestie van dingen op voorhand goed
bespreken en dichttimmeren. Zo dient vooraf goed te worden onderzocht
hoe het met de buitenverlichting zit. Werk je in een kas, hoe zit het dan
met de stand van de zon door het jaar heen? Hier ligt een taak voor zowel
leverancier als gebruiker. Waar een visionleverancier er goed aan doet
zich op de hoogte te stellen van wat de bedrijfsomstandigheden zijn voordat
tot verkoop wordt overgegaan, zal de gebruiker zich moeten realiseren
dat visionvraagstukken altijd met verlichting gepaard gaan.
Synergie of noodzaak?
Tot slot een vraag over de samenwerking van twee technologieën. Kunnen
robots wel zonder vision? Naast het feit dat meermaals wordt opgemerkt
dat de vraag ook andersom gesteld had kunnen worden, is men het
hier eigenlijk vrij snel over eens. Ja, dat kan. Er zijn immers ook andere
sensoren (wanneer wordt de intelligente fotocel overigens een visionsysteem?),
die als voelsprieten van de robot kunnen fungeren. Robotica
en vision hebben echter één belangrijk deel met elkaar gemeen: het zijn
allebei zeer flexibele vormen van automatisering. Ze passen dan ook zeer
goed bij elkaar en kunnen in veel gevallen een synergetisch voordeel inhouden.
Maar met een groeiende robotmarkt die zich meer en meer ook
buiten de industrie begeeft, gaat het paar een glorieuze toekomst tegemoet.
Er wordt zelfs voorspeld dat binnen tien jaar meer dan de helft van
alle robots met vision zal zijn uitgerust.
032 Branche Bulletin