ORPTijdschrifT overeenkomsT in de rechTsprakTijk - Sdu

More documents

Recommendations

Info

ORPsignaleringen van deze aanbetalingen bijdraagt. Op enig moment bericht B aan A dat hij niet meer deel wil nemen aan de overeenkomst en betaalt de door A verrichtte aanbetalingen terug. A vordert ontbinding van de overeenkomst tot het gezamenlijk aankopen van de Mustang en schadevergoeding. Ingevolge artikel 3:33 jo.3:35 BW is voor de totstandkoming van een overeenkomst vereist dat bij partijen wilsovereenstemming bestaat tot het sluiten van een overeenkomst, althans dat (een der) partijen er gerechtvaardigd op mocht(en) vertrouwen dat er ten tijde van het sluiten van de overeenkomst wilsovereenstemming bestond. Van belang daarbij is wat beide partijen over en weer hebben verklaard en wat zij uit elkaars verklaringen en gedragingen mochten afleiden, overeenkomstig de zin die zij daaraan in de gegeven omstandigheden redelijkerwijs mochten toekennen. De verbintenissen uit overeenkomst moeten op grond van artikel 6:227 BW voldoende bepaalbaar te zijn. Het staat vast dat A en B al geruime tijd contact hadden over de mogelijke gezamenlijke aankoop van een vliegtuig. Er is intensief overleg geweest over de levertermijn van het vliegtuig en de contacten met de leverancier, de koopovereenkomst en er werd fiscaal advies ingewonnen. De rechtbank concludeert dat zowel bij A als bij B de wil bestond om gezamenlijk een Mustang aan te schaffen. Dat de koopovereenkomst uitsluitend op naam van B staat, doet niet af aan het gezamenlijk handelen van partijen. Dat bepaalde aspecten van de overeenkomst tussen partijen nog niet waren besproken (c.q. dat daarover nog geen overeenstemming was bereikt), kan niet leiden tot een ander oordeel. Aldus is de overeenkomst aangegaan voor onbepaalde tijd, met dien verstande dat in elk geval het doel van aankoop en in eigendom verkrijgen dient te worden verwezenlijkt. De aard van deze overeenkomst brengt met zich mee dat opzegging in beginsel niet mogelijk is voordat dit doel is bereikt. Gesteld noch gebleken is dat partijen zijn overeengekomen dat de overeenkomst desondanks tussentijds opzegbaar was. Dat betekent dat het B niet vrij stond om aan A te berichten dat hij afzag van enige verbintenis met A. De opzegging van B kan worden beschouwd als mededeling dat hij in de nakoming van de verbintenis zal tekortschieten, zoals bedoeld in artikel 6:80 lid 1 sub b en 6:83 sub c BW, zodat de gevolgen van niet-nakoming direct intreden, ook voordat de vordering opeisbaar is, en het verzuim van B intreedt zonder dat een ingebrekestelling nodig is. Dat B alsnog bereid is tot nakoming van zijn verplichtingen onder de overeenkomst, doet aan het voorgaande niet af. Eigenaar uitgebrand appartement met hennepplantage niet aansprakelijk voor schade buren (Gerechtshof ’s-Gravenhage 16 augustus 2011, LJN BR4885) Y is eigenaar van een appartement op de eerste verdieping van een complex. X is eigenaresse van het daaronder gelegen appartement. In het appartement van Y heeft brand gewoed. Er bleek zich een hennepplantage te bevinden. X heeft door die brand schade geleden en zij was hiervoor niet verzekerd. X stelt Y aansprakelijk voor de door haar geleden schade. Het hof stelt voorop dat op de eigenaar van een appartement geen risicoaansprakelijkheid rust in die zin dat hij zonder meer aansprakelijk is als er brand uitbreekt ten gevolge van een hennepkwekerij in zijn appartement en er daardoor schade ontstaat in het ondergelegen appartement. Artikel 6:174 BW kent wel een risicoaansprakelijkheid voor opstallen, echter gesteld noch gebleken is dat de opstal van Y niet voldeed aan de eisen die men daaraan in de gegeven omstandigheden mocht stellen en dat daardoor gevaar is ontstaan. Het enkele feit dat een hennepkwekerij is gevestigd in een opstal, is onvoldoende om te concluderen dat sprake is van een gebrekkige opstal. Dat geldt ook als brand is ontstaan. Meer dan dat heeft X echter niet gesteld. Voor een aansprakelijkheid op grond van artikel 6:162 BW is in beginsel enige wetenschap van de eigenaar bij de hennepkwekerij vereist. Degene die een schadevergoeding claimt zal in elk geval feiten en omstandigheden moeten stellen, en zo nodig moeten bewijzen, waaruit volgt dat aansprakelijkheid van de eigenaar bestaat. X klaagt dat de rechtbank ten onrechte heeft aangenomen dat Y het appartement had verhuurd, maar volgens het hof is dat geen relevante omstandigheid. Het hof voegt daaraan toe dat, er vanuit gaande dat het appartement was verhuurd en de huurder verantwoordelijk was voor de hennepkwekerij, het met de rechtbank van oordeel is dat X onvoldoende heeft gesteld op grond waarvan zou kunnen worden aangenomen dat Y aansprakelijk is voor de gevolgen van het handelen van de huurder. Als bij de hypotheekverstrekking een huurbeding zou zijn opgenomen, zoals X veronderstelt, werkt dat beding slechts jegens de hypotheekverstrekker. Dat verhuur lichtvaardig zou hebben plaatsgevonden, is op zich onvoldoende om de verhuur te kwalificeren als een onrechtmatige daad jegens X en Y op die grond voor de schade ten gevolge van de brand aansprakelijk te achten. Rekening niet betaald, vrachtwagen weg (Gerechtshof Leeuwarden 16 augustus 2011, LJN BR5124) Een bedrijf dat vrachtwagens onderhoudt, heeft een paar van deze combinaties volgens het hof onrechtmatig onder zich gehouden. De afspraak was dat dit bedrijf kon beschikken over de sleutels van een aantal vrachtwagens die op een omheind terrein waren geparkeerd. In mei 2011 zijn met die sleutels niet minder dan achttien vrachtwagens verplaatst. De eigenaar kreeg de meeste sleutels terug nadat het onderhoudsbedrijf was aangemaand, maar drie vrachtwagens wilde het onderhoudsbedrijf ook toen nog niet afgeven. Ten onrechte, aldus het hof. Een garage mag wel weigeren een vrachtwagen terug te geven als een onderhoudsnota niet wordt betaald, maar hier ging het om vrachtwagens die al weken eerder voor het laatst waren onderhouden. Het is dan onrechtmatig om misbruik te maken van het feit dat het onderhoudsbedrijf toegang had tot de sleutels van die wagens. Geen aansprakelijkheid voor niet-gedekte schade juwelier (Hoge Raad 2 september 2011, LJN BQ7062, Assurantie Magazine) De Hoge Raad heeft uitspraak gedaan in een zaak waarin Aon Nederland, als assurantietussenpersoon, aansprakelijk was gesteld door een juwelierszaak. Het beroep van de juwelier, die na een overval werd geconfronteerd met niet-gedekte schade, is afgewezen door de Hoge Raad, die in de motivering nadere uitleg geeft over de reikwijdte van de zorgplicht van een assurantietussenpersoon. De kwestie gaat terug tot 2003, toen de risicodragers van de Juweliers Totaal Polis van Aon (een pool van verzekeraars, met Nassau voor 30% als leidende maatschappij) de voorwaarden per 1 mei aanscherpten. Onderdeel daarvan was de invoering van een ‘exclusieve merken-clausule’, die maakte 10 SDU uitgevers / nummer 7, oktober 2011 TIJDSCHRIFT OVEREENKOMST IN DE RECHTSPRAKTIJK
ORPsignaleringen dat onder meer horloges van het merk IWC niet meer in de etalage van een juwelier mochten liggen. De winkel werd op 17 juli 2003 overvallen, waarbij onder meer voor € 57.000 aan IWC-horloges uit een kapotgeslagen etalage werden gestolen. Die schade weigerde Nassau te vergoeden. De rechtbank achtte dat eind 2005 terecht en in 2009 bekrachtigde het hof dat vonnis. De juwelier liet daarna zijn grieven tegen Nassau vallen en daagde alleen Aon voor de Hoge Raad, die de assurantietussenpersoon onlangs vrijpleitte. De Hoge Raad geeft nadere uitleg over de reikwijdte van de zorgplicht, waaraan Aon op de punten ‘know your customer, waarschuwingsplicht en de plicht geen valse verwachtingen te wekken' heeft voldaan. Aon hoefde de juwelier niet telefonisch nog eens expliciet te waarschuwen voor de dekkingsbeperkingen, nadat eerder een ‘duidelijk en niet mis te verstane’ brief met bijlage alsmede de polis met begeleidende brief was gestuurd. Geen schadevergoeding zonder ingebrekestelling (Rechtbank Alkmaar 3 augustus 2011, LJN BR4997) De vennootschappen Fleetlogic en OTS hebben een raamcontract gesloten over de afname door OTS van 1000 (niet nader gespecificeerde) ‘systemen’ binnen een periode van maximaal achttien maanden, en het onderhoud daarvan door Fleetlogic. OTS heeft slechts 169 systemen afgenomen en is inmiddels in verzuim. De vraag is hoe de schade van Fleetlogic moet worden vastgesteld. Uitgangspunt bij de begroting van de schade is dat Fleetlogic zoveel mogelijk wordt gebracht in de positie waarin zij zou hebben verkeerd bij correcte nakoming van de overeenkomst. Met andere woorden: Fleetlogic heeft recht op het positief contractsbelang (het voordeel dat zij zou hebben genoten bij correcte nakoming door OTS). Fleetlogic heeft aangevoerd dat haar schade bestaat uit gederfde winst in verband met de niet afgenomen systemen, gederfde omzet in verband met de service en support van de niet afgenomen systemen, alsmede (buitengerechtelijke) kosten. Volgens OTS is Fleetlogic tekortgeschoten in de nakoming van haar verplichtingen uit de overeenkomst, te weten de onderhoudsverplichting, het pro-actief beheer, en het service verlenen na een storingsmelding. Fleetlogic heeft zich daartegen verweerd met de stelling dat geen sprake is van wanprestatie. Bovendien heeft OTS nooit geklaagd, dan wel Fleetlogic in gebreke gesteld, terwijl dat wel van haar verlangd kon worden. De rechtbank deelt de visie van Fleetlogic en concludeert dat in de onderhavige omstandigheden een ingebrekestelling vereist was. De vraag is of het in strijd met de redelijkheid en billijkheid is dat Fleetlogic zich hierop beroept. De rechtbank beantwoordt die vraag ontkennend. Volgens rechtbank had domiciliekeuze geen gevolgen voor ingebrekestelling (Rechtbank Utrecht 7 september 2011, LJN BR6697, Notamail) K heeft in 2005 een onroerende zaak gekocht. In de koopakte hebben partijen domicilie gekozen ten kantore van notaris N. De geplande levering op 1 december 2005 heeft niet plaatsgevonden, omdat is gebleken dat in het pand asbest aanwezig was. De advocaat van K (hierna A) heeft op 7 december 2005 een brief gestuurd naar de makelaar van de verkopers waarin zij worden gesommeerd om binnen acht dagen, dus uiterlijk 15 december 2005, het pand zonder asbest te leveren, bij gebreke waarvan aanspraak wordt gemaakt op de contractuele boete. A heeft, in overeenstemming met de domiciliekeuze in de koopakte, een kopie van de brief per e-mail gestuurd naar N. Noch de makelaar noch N heeft de brief doorgestuurd naar de verkopers. Uiteindelijk heeft de levering op 23 januari 2006 plaats. Naar aanleiding hiervan maakt K aanspraak op de contractuele boete. Aan de orde is of de verkopers geacht moeten worden bekend te zijn met de brief van 7 december 2005. Volgens de rechtbank bevat de brief van 7 december 2005 van A aan de makelaar van de verkopers een duidelijke ingebrekestelling. Het rechtsgevolg van de ingebrekestelling treedt niet eerder in dan nadat de brief de verkopers heeft bereikt. Vaststaat dat N de brief niet naar de verkopers heeft doorgestuurd, zodat de brief de verkopers feitelijk niet heeft bereikt. In een dergelijk geval zijn er, aldus de rechtbank, twee mogelijkheden om te realiseren dat de ingebrekestelling toch zijn werking heeft gehad ten opzichte van de verkopers. De eerste mogelijkheid is dat N (als onmiddellijk vertegenwoordiger van de verkopers) bevoegd zou kunnen zijn de ingebrekestelling in ontvangst te nemen. Daarvoor ziet de rechtbank echter geen aanknopingspunt in de koopakte. Evenmin vloeit een dergelijke bevoegdheid uit de domiciliekeuze voort. De tweede mogelijkheid is het feit dat de brief de verkopers niet heeft bereikt, voor hun risico komt. Artikel 3:37 lid 3 BW bepaalt immers: ‘Nochtans heeft ook een verklaring die hem tot wie zij is gericht, niet of niet tijdig heeft bereikt, haar werking, indien dit niet of niet tijdig bereiken het gevolg is van zijn eigen handeling, van de handeling van personen voor wie hij aansprakelijk is, of van andere omstandigheden die zijn persoon betreffen en rechtvaardigen dat hij het nadeel draagt.’ Volgens de rechtbank kan het feit dat N niet voor doorzending aan de verkopers heeft zorg gedragen, niet worden toegerekend aan de verkopers. Van een handeling van de verkopers is geen sprake en voor handelingen van N zijn zij niet aansprakelijk. Andere omstandigheden die rechtvaardigen dat de verkopers het nadeel dragen als gevolg van het feit dat zij de brief niet hebben ontvangen, zijn niet gebleken en evenmin gesteld. Dit betekent dat K's stelling dat de verkopers de brief geacht moeten worden te hebben ontvangen door de verzending naar N geen steun vindt in het recht. Inbraak op server: kosten voor bellen door derden via internet voor eigen rekening (Rechtbank Maastricht sector Kanton 10 augustus 2011, LJN BR5064) Gedaagden hebben met De Belcentrale BV een overeenkomst gesloten voor VOIP (Voice over IP), ofwel bellen via internet. Na een inbraak op de server van gedaagden, gepleegd vanuit Roemenië, is er door derden 150 keer naar Zimbabwe en Somalië gebeld via het account van gedaagden. Gedaagden achten het in strijd met de redelijkheid en billijkheid dat de hiermee gepaard gaande belkosten (€ 950,73) geheel voor hun rekening komen. Zij stellen dat De Belcentrale haar zorgplicht heeft geschonden, omdat zij geen beveiligingsmaatregelen of software heeft ingebouwd ter bescherming van de klant. De Belcentrale heeft evenmin een waarschuwing ingebouwd om klanten te beschermen tegen malafide organisaties die op andermans kosten kunnen telefoneren. Gedaagden verwijten De Belcentrale verder dat zij er niet op zijn gewezen dat onbeperkt gebeld kan worden. Evenmin zijn voorwaarden gesteld aan het gebruik van de eigen VOIP-server. Gedaagden wijzen erop dat vergelijkbare bedrijven een TIJDSCHRIFT OVEREENKOMST IN DE RECHTSPRAKTIJK nummer 7, oktober 2011 / SDU uitgevers 11
Page 1 and 2: nummer 7-november 2011 jaargang 2 o
Page 3 and 4: inhoud Inhoudsopgave Tijdschrift OV
Page 5 and 6: ORPsignaleringen Aanbesteding blijk
Page 7 and 8: ORPsignaleringen van de overeenkoms
Page 9: ORPsignaleringen Algemene voorwaard
Page 13 and 14: ORPsignaleringen omdat de wet aan t
Page 15 and 16: ORPsignaleringen in de failliete bo
Page 17 and 18: ORPsignaleringen de geldende wetgev
Page 19 and 20: Verhoging kantongrens en e-Court sc
Page 25 and 26: Geen strenge eisen aan inhoud klach
Page 27 and 28: Geen strenge eisen aan inhoud klach
Page 29 and 30: Contractuele beperking van aansprak
Page 31 and 32: Contractuele beperking van aansprak
Page 33 and 34: ORPwetgeving Wetgevingsoverzicht Bi
Page 35 and 36: « Inhoud bepaalt de uitkomst » ww

ORPTijdschrifT overeenkomsT in de rechTsprakTijk - Sdu

Create successful ePaper yourself

Delete template?

Save as template?