ORPTijdschrifT overeenkomsT in de rechTsprakTijk - Sdu

More documents

Recommendations

Info

ORPsignaleringen Erflaatster heeft in 1987 bij (handgeschreven) codicil haar zoon X een recht van eerste koop toegekend in geval van verkoop van haar woning. Erflaatster is in 1990 overleden, waarna verschillende procedures zijn gevoerd over de verkoop en levering van de woning. In 1992 heeft het hof in een van die procedures bepaald dat de woning moet worden geveild, aan welke beslissing het twee voorwaarden heeft verbonden. In afwachting van het in vervulling gaan van die twee voorwaarden heeft X in 1993 de woning betrokken. In 2002 is met een arrest van de Hoge Raad onherroepelijk vast komen te staan dat de eerste voorwaarde niet in vervulling is gegaan, waarmee de veiling automatisch van de baan was. X heeft vervolgens zijn recht van eerste koop ingeroepen en vordert medewerking tot levering. De vraag die partijen in hoger beroep verdeeld houdt, is de prijs die X voor de woning dient te betalen. Het hof stelt vast dat een recht van eerste koop, anders dan een koopoptie, pas kan worden ingeroepen op het moment dat de eigenaar het object, waarop het recht betrekking heeft, te koop aanbiedt. In casu is de woning niet in 1993 te koop aangeboden. Op grond van de beschikking van het hof in 1992 kon de woning pas in 2002 te koop worden aangeboden. X heeft zijn recht van eerste koop dan ook niet eerder kunnen uitoefenen dan in 2002. Reikwijdte garantiestelling (Rechtbank Arnhem 17 augustus 2011, LJN BR5568) Kern van dit geschil is de reikwijdte van een garantiestelling door Gedaagde Beheer. Eiseres stelt dat de garantiestelling alle orders en leveranties omvat die zij voor Gedaagde Wegenbouw heeft uitgevoerd respectievelijk gedaan. Volgens Gedaagde Beheer is de garantiestelling beperkt tot de inzet van eiseres door Gedaagde Wegenbouw op een bepaald project. De rechtbank stelt vast dat de uitleg van een contract dient te geschieden volgens het Haviltex-criterium, om vervolgens te benadrukken dat hier aan de taalkundige uitleg veel betekenis toekomt. Het gaat hier immers om een garantiestelling die is overeengekomen tussen twee gelijkwaardig te achten professionele partijen, ondernemers uit het zakenleven, die betrekking heeft op een zuiver commerciële transactie. Partijen hebben bovendien juist beoogd de omvang van de verstrekte garantie daarin vast te leggen. Uit de letterlijke bewoordingen van de garantiestelling volgt dat niet alleen reeds geleverde en gefactureerde leveringen onder de garantie vallen, maar ook alle toekomstige orders en leveringen. De tekst vermeldt geenszins dat de garantie is beperkt tot orders en leveringen met betrekking tot het project [woonplaats] en evenmin dat Gedaagde Beheer slechts garant staat tot een bepaald bedrag. Wat betreft de reikwijdte van de garantiestelling betoogt Gedaagde Beheer dat de garantiestelling op grond van artikel 7:851 lid 2 BW is gemaximeerd tot het project [woonplaats], omdat verbintenissen uit toekomstige projecten onvoldoende bepaalbaar zouden zijn. Dit betoog faalt. Weliswaar kwalificeert de garantiestelling als borgtocht in de zin van artikel 7:850 lid 1 BW en wel deels voor toekomstige verbintenissen van Gedaagde Wegenbouw, maar deze verbintenissen hoefden niet ten tijde van de garantiestelling voldoende bepaalbaar te zijn, maar pas op het tijdstip dat het verhaal op haar als borg werd geëffectueerd. Consumentenkoop naar Belgisch recht: paard was ongeschikt voor doel van koper (Gerechtshof ’s-Hertogenbosch 2 augustus 2011, LJN BR5909) B heeft voor zijn dochter D het paard Falouka gekocht van A, die in België een dressuurstal heeft. Het paard is bedoeld als ‘leerpaard’ voor D, die de opleiding Docent/ Trainer Paardensport gaat volgen. D ondervindt moeilijkheden met het paard en uit onderzoek blijkt dat het paard ernstige aandoeningen heeft, waardoor het ongeschikt is voor het doel. B eist ontbinding van de koopovereenkomst en restitutie van de koopsom. De voorzieningenrechter wees de vorderingen van A toe. Het paard is daarop door A teruggenomen en inmiddels aan een derde verkocht A gaat evenwel in hoger beroep om zijn naam te zuiveren. Nu vaststaat dat D per 1 september 2010 met haar opleiding zou beginnen en daarvoor een geschikt paard nodig had, terwijl aannemelijk is dat B de koopsom nodig had voor een ander paard, was het belang van B bij een voorziening in kort geding groot. Het enkele feit dat rapporten van verschillende dierenartsen verschillende conclusies noemden over de geschiktheid van en de al dan niet geconstateerde afwijkingen bij het paard maakt naar het oordeel van het hof niet dat de voorzieningenrechter, zoals A stelde, onvoldoende inzicht had in de feiten en niet tot een voorlopig oordeel daarover kon komen. A bestrijdt het oordeel van de voorzieningenrechter dat naar Belgisch recht sprake was van een consumentenkoop. Zijn grief faalt, omdat het enkele feit dat B (veel) kennis van paarden heeft niet wegneemt dat hij een natuurlijk persoon is die handelt voor doeleinden die geen verband houden met zijn beroepsactiviteit of zijn commerciële activiteit en aldus een consument is, als bedoeld in artikel 1649bis paragraaf 2 sub 1 van het Belgisch Burgerlijk Wetboek. Voorts is naar het voorlopig oordeel van het hof voldoende aannemelijk dat A op zijn beurt bij het sluiten van de koopovereenkomst is opgetreden als verkoper in het kader van zijn beroepsactiviteit of commerciële activiteit. A bestrijdt tevens het oordeel van de voorzieningenrechter dat Falouka door een gebrek niet geschikt was voor het bij de koopovereenkomst voorziene doel, te weten rij-/leerpaard en dat een bewijsvermoeden geldt dat dit gebrek al ten tijde van de aflevering van het paard bestond. Het hof komt op basis van de verrichte onderzoeken en de conclusies daaruit tot het voorshandse oordeel dat Falouka aan een gebrek lijdt waardoor het paard niet geschikt is voor het doel. Tussen partijen staat vast dat het gebrek binnen zes maanden na de levering van Falouka is geconstateerd. Dit impliceert dat de voorzieningenrechter terecht het bewijsvermoeden van artikel 1649 quater paragraaf 4 van het Belgisch Burgerlijk Wetboek heeft gehanteerd. Met de voorzieningenrechter is het hof voorshands van oordeel dat A dat vermoeden onvoldoende heeft ontzenuwd. Het hof gaat er om die reden, evenals de voorzieningenrechter, van uit dat het gebrek reeds ten tijde van de aflevering van het paard bestond. 8 SDU uitgevers / nummer 7, oktober 2011 TIJDSCHRIFT OVEREENKOMST IN DE RECHTSPRAKTIJK
ORPsignaleringen Algemene voorwaarden Jurisprudentie Het onopzegbare fitnessabonnement: zijn de algemene voorwaarden onredelijk bezwarend? (Sector kanton Rechtbank ’s-Hertogenbosch 14 juli 2011, LJN BR5010) Gedaagde heeft bij Health City een fitnessabonnement gesloten voor 24 maanden, tegen een maandbedrag van € 49,05. Er is een achterstand in de betalingen ontstaan en ingevolge artikel 4.4 van de algemene voorwaarden zijn in dat geval alle resterende abonnementstermijnen tot het einde van de overeenkomst ineens opeisbaar. Tussentijdse opzegging is, behoudens op medische gronden, niet mogelijk volgens artikel 7 van de algemene voorwaarden. Gedaagde stelt dat de algemene voorwaarden voor haar onredelijk bezwarend zijn. Onder verwijzing naar de bijlage bij de Richtlijn 93/13/EEG, betreffende oneerlijke bedingen in consumentenovereenkomsten, is het door Health City gehanteerde beding in artikel 4.4 mogelijk onredelijk bezwarend. De kantonrechter doelt daarbij in het bijzonder op de in de bijlage van de Richtlijn vermelde bedingen onder e en o, zijnde bedingen die de consument die zijn verbintenissen niet nakomt, een onevenredig hoge schadevergoeding opleggen, respectievelijk bedingen die tot doel of tot gevolg hebben de consument te verplichten al zijn verbintenissen na te komen, zelfs wanneer de verkoper zijn verbintenissen niet nakomt. De kantonrechter oordeelt artikel 4.4 van de algemene voorwaarden onredelijk bezwarend. Het artikel verplicht een lid immers om (na niet-tijdige betaling van abonnementsgelden) niet alleen de achterstallige, maar ook de resterende termijnen ineens te betalen alvorens het lid weer gebruik kan maken van de fitnessfaciliteiten. Leden die niet (altijd) tijdig aan hun betalingsverplichtingen kunnen voldoen, zullen veelal ook niet kunnen overgaan tot betaling ineens van zowel de achterstallige termijnen als de nog resterende termijnen, zoals ook in het onderhavige geval. Dit heeft tot gevolg dat het lid dan niet verder kan fitnessen, terwijl Health City wel aanspraak blijft maken op volledige contributie inclusief de contributie over in beginsel nog niet opeisbare abonnementstermijnen. Ofschoon deze situatie niet volledig gelijk is te stellen met de situatie van het beding zoals hiervoor onder o genoemd (de consument wordt verplicht al zijn verbintenissen na te komen, zelfs wanneer de verkoper zijn verbintenissen niet nakomt), oordeelt de kantonrechter dit een zodanig ongeoorloofd gebruik van het aan Health City toekomende recht haar verbintenissen op te schorten totdat de consument de achterstallige abonnementstermijnen heeft betaald, dat het beding in artikel 4.4 als onredelijk bezwarend moet worden aangemerkt. Het beding moet daarom worden vernietigd op de voet van artikel 6:233 sub a BW. Een verbod van tussentijdse opzegging in een overeenkomst die voor 24 maanden is aangegaan, is niet per definitie onredelijk bezwarend. Overeenkomsten voor bepaalde tijd kunnen niet door opzegging worden beëindigd, tenzij zich onvoorziene (niet in de overeenkomst verdisconteerde) omstandigheden voordoen, die niet voor rekening van de opzeggende partij komen en die van zo ernstige aard zijn dat de wederpartij naar maatstaven van redelijkheid en billijkheid instandhouding van de overeenkomst tot het overeengekomen tijdstip niet mag verwachten (HR 21 oktober 1988, NJ 1990, 439). In het onderhavige geval is daarvan geen sprake, zo oordeelt de kantonrechter: de door gedaagde aangevoerde onvoorziene omstandigheden (echtscheiding, achteruitgang in inkomen, zorg voor de kinderen, geen beschikking meer hebben over een auto) komen voor haar rekening. Ook de omstandigheid, dat gedaagde uitsluitend wenst te fitnessen in een vrouwengroep en om die reden geen gebruik kan of wil maken van een voor haar (zonder auto) wél bereikbaar filiaal van Health City, is een gedaagde persoonlijk betreffende omstandigheid die niet voor rekening van Health City behoort te komen. Vader leegt bankrekening dochter: bank niet tot vergoeding gehouden (Rechtbank Arnhem 31 augustus 2011, LJN BS7499) De ouders van eiseres hebben voor hun dochter (geboren in 1991) een bankrekening geopend. In 1997 zijn ze gescheiden. De dochter is bij haar moeder blijven wonen. In 2006 heeft de vader het saldo van de rekening gehaald. De dochter vordert het bedrag terug van de bank. Volgens de bank geldt de opname als te zijn goedgekeurd door eiseres, gelet op artikel 12 en 13 van de algemene bankvoorwaarden van de bank. Ten aanzien van het verweer van eiseres komt de rechtbank tot het oordeel dat eiseres de toepasselijkheid van de algemene voorwaarden van ABN Amro stilzwijgend heeft aanvaard. De daarvoor relevante feiten en omstandigheden zijn dat: - eiseres (althans haar toenmalig wettelijk vertegenwoordiger namens haar) de ter beschikking gestelde bankrekening in gebruik heeft genomen door hierop stortingen te verrichten; - eiseres niet heeft betwist dat zij nooit heeft geprotesteerd tegen de herhaalde verwijzingen op de bankafschriften en jaaroverzichten naar de algemene voorwaarden van ABN Amro; - het algemeen bekend moet worden verondersteld dat banken, vanwege de aard en omvang van hun dienstverlening, algemene voorwaarden hanteren voor die dienstverlening. Nu ook het beroep van eiseres op de redelijkheid en billijkheid wordt afgewezen (met name in verband met het tijdsverloop) komt ABN Amro volgens de rechtbank een beroep toe op de algemene voorwaarden. En gelet op het bepaalde in artikel 12 en 13 van die algemene voorwaarden, geldt de inhoud van het bankafschrift – de kasopname door de vader – als te zijn goedgekeurd. Niet-nakoming en schadevergoeding Jurisprudentie Eenzijdige tekortkoming in de nakoming (Rechtbank Rotterdam 6 juli 2011, LJN BT1669) A en B bespreken met elkaar de mogelijkheid van het kopen van een sportvliegtuig. Nadat onderzoek is gedaan, wordt op naam van B een koopovereenkomst ontvangen ten behoeve van de aankoop van een Mustang. B brengt A op de hoogte en tekent de overeenkomst. Kort daarop doet B de eerste aanbetalingen, waarna A steeds de helft TIJDSCHRIFT OVEREENKOMST IN DE RECHTSPRAKTIJK nummer 7, oktober 2011 / SDU uitgevers 9
Page 1 and 2: nummer 7-november 2011 jaargang 2 o
Page 3 and 4: inhoud Inhoudsopgave Tijdschrift OV
Page 5 and 6: ORPsignaleringen Aanbesteding blijk
Page 7: ORPsignaleringen van de overeenkoms
Page 11 and 12: ORPsignaleringen dat onder meer hor
Page 13 and 14: ORPsignaleringen omdat de wet aan t
Page 15 and 16: ORPsignaleringen in de failliete bo
Page 17 and 18: ORPsignaleringen de geldende wetgev
Page 19 and 20: Verhoging kantongrens en e-Court sc
Page 25 and 26: Geen strenge eisen aan inhoud klach
Page 27 and 28: Geen strenge eisen aan inhoud klach
Page 29 and 30: Contractuele beperking van aansprak
Page 31 and 32: Contractuele beperking van aansprak
Page 33 and 34: ORPwetgeving Wetgevingsoverzicht Bi
Page 35 and 36: « Inhoud bepaalt de uitkomst » ww

ORPTijdschrifT overeenkomsT in de rechTsprakTijk - Sdu

Create successful ePaper yourself

Delete template?

Save as template?