Scan 3, juni 2002 - UMC Utrecht

tekst > Elke Lautenbag
foto > Roy Geeraths
Hoogleraar moet zich
blijven bewijzen
Nieuwe hoogleraren krijgen deze
functie niet meer voor onbepaalde
tijd, maar voor vijf jaar. Daarnaast
hoeft een hoogleraar geen uitblinker
meer te zijn in onderzoek, maar
kunnen uitstekende prestaties in
onderwijs of patiëntenzorg ook een
leerstoel opleveren. “Hierdoor kunnen
we leerstoelen flexibeler inzetten en
jong talent aan ons binden”, aldus
Hans Stoof, decaan en vice-voorzitter
van de Raad van Bestuur.
Het UMC Utrecht telt honderddertig leerstoelen
en dat aantal blijft gelijk. De Raad van Bestuur
van het UMC Utrecht draagt de kandidaten voor,
die vervolgens officieel door het College van
Bestuur van de Universiteit worden benoemd.
De behoefte aan een meer divers en flexibeler
leerstoelbeleid maakten een nieuw hooglerarenplan
noodzakelijk.
Status
Tot nu toe waren de meeste leerstoelen structurele
plaatsen. “Iedere hoogleraar werd voor
het leven benoemd”, legt Stoof uit. “Maakten
we een verkeerde keuze, dan zaten we wel vijfentwintig
jaar aan zo’n benoeming vast. Vanaf
nu moeten hoogleraren zich blijven bewijzen.
Als ze het goed doen houden ze hun post, maar
de lat wordt wel op een bepaalde hoogte gelegd.
Hoogleraren die daar niet overheen kunnen
springen, krijgen na vijf jaar geen verlenging.”
Stoof erkent dat zo’n stap negatieve gevolgen
kan hebben. “Een hoogleraar heeft nu eenmaal
– terecht of onterecht – een bepaalde status.
Als die je wordt afgenomen, is dat heel vervelend.
Aan de andere kant moet je een post
die je accepteert ook kunnen waarmaken.”
Met de invoering van het nieuwe hooglerarenplan
verdwijnen niet alle structurele hoogleraarplaatsen.
Benoemingen voor het leven blijven
bestaan. Stoof: “Een grote divisie als interne
geneeskunde moet te allen tijde een leerstoel
algemene interne geneeskunde hebben.
Wanneer deze hoogleraar weggaat, moet die
direct worden opgevolgd. Beginnende hoogleraren
kunnen doorstromen naar zo’n structurele
plaats, waar ze dan alsnog voor het leven worden
benoemd. We willen ongeveer vijftig van deze
structurele plaatsen overhouden.”
Uitblinken
Tot dusver moest een hoogleraar uitblinken in
de drie kerntaken – onderzoek, onderwijs en
patiëntenzorg – die een universitair medisch
centrum zichzelf stelt. In het nieuwe plan komt
nu ook ruimte voor specialisten, voor hoogleraren
die expertise hebben op één van deze gebieden.
Voor een structurele post blijft een bredere
ontwikkeling een vereiste. “Daarvoor moet je
in meerdere takken van sport uitblinken”,
meent Stoof.
Nieuw zijn ook de stimuleringsleerstoelen,
bedoeld voor jong talent. “Denk aan mensen
die op een schaal van nul tot tien een negen of
hoger scoren”, verduidelijkt Stoof. “Dit jonge
talent moet je iets bieden om ze vast te houden,
anders vertrekken ze.”
Zwaartepunten
De verdeling van de leerstoelen is een heel
ander aspect van het nieuwe plan. “Bijna ieder
van de twaalf divisies zou die honderddertig
plaatsen liefst zelf invullen”, lacht Stoof.
“We hebben uitgerekend wat de bijdragen van
de divisies zijn op het gebied van onderzoek,
onderwijs en patiëntenzorg. Op basis daarvan
zijn honderd leerstoelen verdeeld. Dan houden
we nog dertig leerstoelen over om in te zetten
op de onderzoekzwaartepunten van het UMC
Utrecht of om flexibel in te spelen op actuele
ontwikkelingen. Wij vragen de divisies goed na
te denken waar ze over vijf tot tien jaar willen
staan. Dan komen ze misschien tot de conclusie
dat ze bepaalde leerstoelen moeten afbouwen
en andere moeten oprichten. Dat zorgt voor een
dynamiek die ons verder vooruit helpt.”
nr 3 juni 2002 20