NJB-1423

Wetgeving
delict en bijvoorbeeld een nationaal
fraudedelict of in geval van een
ondersteunend delict als valsheid in
geschrifte het splitsen van de zaken
niet erg efficiënt is. De nationale
autoriteiten hebben een doorslaggevende
stem in het geheel.
Kamerstukken I 2013/14, 33 709, J
Benoeming(sprocedure)
Nationale ombudsman
Brief van de vaste commissie voor
BZK (20-05-2014) over de de benoeming
van een Nationale ombudsman
ter vervulling van de vacature, die is
ontstaan na het door de Kamer op
19 december 2013 verleende ontslag
op eigen verzoek van de vorige
Nationale ombudsman.
– De vaste commissie heeft uit haar
midden een subcommissie ingesteld,
die ter voorbereiding van de profielschets
en advertentietekst gesprekken
heeft gevoerd met de Commissie
van Aanbeveling Nationale ombudsman
(CANO, bestaande uit de vicepresident
van de Raad van State, de
president van de Hoge Raad der
Nederlanden en de president van de
Algemene Rekenkamer) en met vertegenwoordigers
van het Bureau
Nationale ombudsman. Vervolgens
heeft de Tweede Kamer op 19 december
2013 de profielschets en advertentietekst
vastgesteld. Er zijn uiteindelijk
dertig sollicitatiebrieven
ontvangen. De CANO heeft een lijst
van aanbeveling van drie kandidaten
ter vervulling van de vacature opgemaakt.
Tevens heeft de CANO nog
twee andere kandidaten onder de
aandacht gebracht in het geval de
Kamer de keuze wilde verbreden. De
subcommissie heeft gesprekken
gevoerd met in totaal zes kandidaten,
te weten de drie door de CANO
aanbevolen kandidaten, één van de
twee kandidaten die door CANO
onder de aandacht is gebracht in het
kader van het verbreden van de keuze
en twee kandidaten die uit de overige
sollicitatiebrieven zijn geselecteerd
door de subcommissie. De
vaste commissie stelt nu voor de
heer G. van Woerkom te benoemen
tot Nationale ombudsman. De Tweede
Kamer is daar inmiddels mee
akkoord gegaan.
Kamerstukken II 2013/14, 33 825, nr. 3
Procedurele waarborgen
kinderen in strafprocedures
Brief van de Europese Commissie
(15-05-2014) n.a.v. het advies van de
Tweede Kamer over het voorstel van
de Commissie inzake de richtlijn procedurele
waarborgen voor kinderen
die verdachte of beklaagde zijn in
een strafprocedure (COM (2013) 822).
– De Commissie benadrukt dat de
belangrijkste doelstelling van de
voorgestelde richtlijn het waarborgen
is van een doeltreffend minimumniveau
van bescherming van
kinderen die verdachte of beklaagde
zijn in strafzaken in de EU. Het ontbreken
van gemeenschappelijke normen
beperkt het vertrouwen in de
rechtsstelsels van de lidstaten en
dat belemmert weer de doeltreffende
justitiële samenwerking tussen
de lidstaten. Gezien de diversiteit
van de bestaande nationale wetgeving
in de lidstaten m.b.t. procedurele
waarborgen voor kinderen, is
het onwaarschijnlijk dat de lidstaten
afzonderlijk gemeenschappelijke
normen op EU-schaal kunnen
opstellen voor de rechten met
betrekking tot kinderen. Volgens de
Commissie kunnen kinderen steeds
vaker betrokken raken bij strafprocedures
buiten hun eigen lidstaat.
Deze grensoverschrijdende dimensie
is een reden te meer om te streven
naar procedurele waarborgen voor
deze verdachten of beklaagden op
EU-niveau. De Europese Unie moet
waarborgen dat de procedurele rechten
bij strafprocedures vergelijkbaar
zijn. In het Europese rechtskader
voorzien het Handvest en het Europees
Verdrag tot bescherming van
de rechten van de mens en de fundamentele
vrijheden in specifieke
waarborgen en in het recht op een
eerlijk proces in strafzaken voor alle
verdachten en beklaagden. In de
rechtspraak van het Europees Hof
voor de Rechten van de Mens zijn
deze artikelen ook geïnterpreteerd
in relatie tot kinderen. In veel gevallen
is de toepassing van het Verdrag
en de daarmee samenhangende
jurisprudentie echter ad hoc ontwikkeld
en leidt zij tot uiteenlopende
interpretaties in de lidstaten. Daardoor
is er nog steeds rechtsonzekerheid
over de normen en rechten van
kinderen bij strafprocedures en blijven
deze rechten moeilijk toegankelijk.
Voorts voorzien de maatregelen
op het gebied van de procedurele
rechten die al zijn aangenomen in
de EU niet in een algemene bescherming
van kinderen. Tot slot is voor
wederzijdse erkenning en justitiële
samenwerking in strafzaken wederzijds
vertrouwen in de rechtsstelsels
van andere lidstaten een vereiste.
Kamerstukken II 2013/14, 33 831, nr. 3
Voorjaarsnota 2014
Brief van de Minister van Financiën
(28/05/2014) ter aanbieding van de
Voorjaarsnota 2014.
– De Voorjaarsnota 2014 is de eerste
rapportage van het kabinet over de
uitvoering van de begroting 2014.
Hierin geeft het kabinet een overzicht
van de wijzigingen voor het
begrotingsjaar 2014 ten opzichte van
Miljoenennota 2014 en Begrotingsafspraken
2014. Deze bijstellingen zijn
gebaseerd op nieuwe macro-economische
ramingen uit het Centraal
Economisch Plan (CEP) 2014 van het
Centraal Planbureau (CPB) en inzichten
over de begrotingsuitvoering.
De uitvoering van de begroting
2014 kent mee- en tegenvallers. De
meevallers zijn met name het gevolg
van lager dan verwachte werkloosheids-
en zorguitgaven. Tegelijkertijd
is sprake van budgettaire problematiek,
mede als gevolg van de ontwikkeling
van ruilvoet onder de kaders.
Per saldo is het gelukt het uitgavenkader
voor dit jaar te sluiten. Er is
sprake van een verbetering van het
EMU-saldo ten opzichte van de Miljoenennota.
Het EMU-saldo 2014
komt naar verwachting uit op een
tekort van 2,7% van het bruto binnenlands
product (bbp). De EMUschuld
2014 komt naar verwachting
uit op 73,9% bbp. De Voorjaarsnota is
als volgt opgebouwd: paragraaf 2
gaat in op het economisch beeld
voor dit jaar. Vervolgens gaat paragraaf
3 in op de uitgavenzijde van de
begroting en kijkt paragraaf 4 naar
de inkomstenkant. Dit resulteert in
paragraaf 5 in het EMU-saldo en de
EMU-schuld voor 2014. Tot slot worden
het EMU-saldo en de EMUschuld
vergeleken ten opzichte van
de Eurozone. Bijlage 1 presenteert de
budgettaire kerngegevens. Bijlage 2
geeft een overzicht van interventies
in de financiële sector. Bijlage 3 bevat
de verticale toelichtingen op de individuele
begrotingshoofdstukken.
Kamerstukken II 2013/14, 33 940, nr. 1
NEDERLANDS JURISTENBLAD – 13-06-2014 – AFL. 23 1591