CHRISTUS DE PLANT VAN NAAM 5 PREKEN Preek over Hooglied ...

19
uit Adam in Christus komt. Ik durf daar niets van te zeggen, maar ik wil er toch iets aan
toevoegen. Wanneer zaligmakende genade in ons verheerlijkt wordt, dan weet ik niet
dat ik uit Adam afgesneden ben en in Christus ben overgegaan. Dat moeten we leren.
Want het is makkelijk gezegd dat wij in Christus zijn, maar het zal toch persoonlijk
ervaren moeten worden, hoe ik kennis aan Christus krijg en hoe ik de overplanting
deelachtig word met bewustheid van mijn ziel.
Dat staat zo duidelijk in onze tekst. Er moet een overplanting plaatsgrijpen en een
ontworteld worden uit de oude grond En dat is door de werking van God de Heilige
Geest. Want van nature brengen we allemaal vruchten voort uit Adam, en vruchten waar
de dood op staat te lezen. Want: Uit u worde geen vrucht meer in der eeuwigheid. Zodat
alle roem van de mens is afgesneden en bewaarheid wordt, zoals Christus Zelf komt te
getuigen: Niemand kan tot Mij komen, tenzij de Vader, Die Mij gezonden heeft, hem
trekke en Ik zal hem opwekken ten uitersten dage.
U weet dat we een feestcirkel hebben. Ik bedoel daarmee, dat we jaarlijks Pasen,
Hemelvaart en Pinksteren herdenken. Laat ik niet vergeten Goede Vrijdag en laten we
ook niet vergeten de geboorte van Christus. Ik heb op het kerkhof gezegd, en mag het
nog wel herhalen, dat de Heere Jezus Christus nauwelijks was geboren en lag als een
heilig Kind aan de borsten van een zondares. Maar eenmaal brak de tijd aan dat Hij op
Goede Vrijdag niet meer aan de borsten van een moeder lag, maar onder de heilige
toorn van een rechtvaardig God.
Nu leert de Kerk ook feesttijden kennen. De eerste tijd die wij leren kennen is de
wedergeboorte, daarna leren wij ook een openbaring van de eeuwige Middelaar kennen,
als ze op Golgotha terechtkomen. Gelukkig zijn wij als we ook Pasen mogen meemaken
en nog gelukkiger als wij ervaren mogen wat de apostel zegt: En heeft ons mede gezet in
de hemel in Christus Jezus. Augustinus zegt: We zijn daar zoals we in Christus
aangemerkt zijn. En nu kan het nooit, nooit ofte nimmer meer plaatsgrijpen dat de
Kerke Gods verloren gaat, want: Het vaste fundament Gods staat, hebbende dit zegel,
de Heere kent degenen, die Zijnen zijn. Zodat de Kerk niet ligt in onszelf, maar in die
eeuwige liefde van een Drie-enige Verbondsgod.
Laat ik eerst nagaan wat hier staat, namelijk dat ze ontworteld moeten worden. We zijn
uit het paradijs verdreven, mensen. En wij zijn in een grond gekomen waar niet anders
is dan de dood en de eeuwige ondergang. Maar het uur der minne, de tijd breekt aan dat
God arbeidt in het hart van dat volk. Wat krijgen we nu? Daar staat hij, die boom.
Nu zal ik u verschillende bomen verklaren. Want een mens is als een boom op de aarde
geplant. Wij hebben onszelf zo geplant in onze doodsstaat. Nu kunnen er bomen staan
die bloeien. Er kan een dwaze maagd zijn, er kan een rijke jongeling zijn, of wat het ook
is.
Er kunnen ook mensen staan met deugden en plichten, die bloesems naar voren
brengen. Christus zocht aan de vijgenboom vrucht, maar er was geen vrucht. Er waren
alleen maar bladeren.
Er kan ook een andere boom zijn, die als een wilde boom. in de wildernis staat, maar ze
moeten allemaal ontworteld en samen ontgrond worden. En dat grijpt plaats. Dan komt
de Heere en God schudt aan die boom.
Zijn er mensen in ons midden waar wel eens onweders over hun levensboom gegaan
zijn en stormen, maar u blijft staan? Want overtuiging en schrik voor de hel en angst
voor de dood is een storm, maar het is geen ontworteling. Met een indruk dat u sterven
moet en dat u eenmaal de eeuwigheid moet aandoen, de baren kunnen u te berge rijzen