CHRISTUS DE PLANT VAN NAAM 5 PREKEN Preek over Hooglied ...

28
Daar deed God mij zien dat mijn zuster altijd, zolang ze op de wereld geweest was,
liefde tot mijn ouders had gehad, en ik was de wereld ingegaan. Daar greep God mij in
het hart. Wat een wonder: mijn zuster in de eeuwigheid en ik leefde nog. God had de
boom nog niet weggedaan naar de eeuwige rampzaligheid. Toen ben ik weggevlucht,
mensen, en ik heb gestaan in mijn huisje…. Daar heb ik twee dingen leren kennen,
tussen tien uur 's avonds en zes uur 's morgens. Zonden van bedrijf en zonden van
nalatigheid. Dan krijgen we met God te doen.
Ik heb er over gedacht. En nu hoop ik dat God de roepstemmen, die er ook nog in het
midden van de gemeente zijn, aan uw harten zal heiligen en dat we samen hier een
sterven zullen mogen leren kennen, voor en aleer God ons zal komen op te roepen.
Kinderen Gods, die geplant zijn aan de rivier. O, als een wilde boom uit de wereld
gehaald te zijn. Wie had ooit gedacht dat zulk één zou overgeplant worden en dat God
daar Zijn Goddelijke liefde aan zou openbaren? Wie zou het ooit gedacht hebben? Aan
één die nooit naar God vraagde. En naar God niet zocht! Maar God heeft hèm
opgezocht. Wie had ooit gedacht dat de Heere hem zou bearbeiden, zodat hij hier in de
tijd iets verklaren mag van de deugden Gods? Wie had dat ooit gedacht van zulk een
zondaar, geworteld in de wereld waar geen sterveling hem uit kon halen? Waar geen
oordelen hem uit konden rukken en waar geen zegeningen hem konden vernederen?
Dan komt God over en God haalt hem eruit!
Zit er hier één die als een woudezel gegrepen is? Of zit er hier één die van kindsbeen
onder de waarheid verkeerd heeft? Ontworteld moeten we worden en het is niet genoeg
als we alleen ontworteld worden, maar we moeten bij de Fontein gebracht worden. Als
die boom niet geplant wordt aan dat water, aan die rivier, dan gaat hij dood. Dan sterft
hij, dan is hij weg. Want ellende is niet genoeg We kunnen nooit een grondslag in onze
ellendekennis vinden. De grondslag ligt alleen in de gerechtigheid van de eeuwige Borg
en Middelaar.
Nu zou ik zeggen, gemeente, doe er winst mee voor de eeuwigheid. En ik hoop, volk
van God, dat we hier zó wandelen mogen, dat van ons getuigd mag worden: allen die
hen zien, zullen hen kennen als een zaad dat God gezegend heeft. Hij geve genade om
genade in te leven en Hij geve ons samen ook nog om hier op aarde te mogen wandelen
in de vreze des Heeren.
Onbekeerden, het kan de laatste preek zijn. Ga naar huis en buig u voor God neder. We
weten niet hoe lang het duren zal dat de Heere u zal opeisen en dan wordt u overgeplant.
En als ge hier niet overgeplant zijt, dan zult ge overgeplant worden in de eeuwige
rampzaligheid. O, het zal wat zijn, medereizigers naar de eeuwigheid! Denkt u daar nu
nooit eens aan, dat u elk ogenblik kunt overgeplant worden? Denkt u er nooit aan, dat je
sterven gaat en de eeuwigheid zal moeten aandoen? De Heere ontferme Zich over u. Hij
schenke u nog dat je door genade mag leren inleven: een boom te mogen zijn door God
geplant en dat gij straks niet zult behoren bij degenen van wie getuigd wordt: De
kinderen des koninkrijks zullen buiten geworpen worden.
Vaders en moeders, jongelingen en jongedochters, grijsaards in mijn midden, God zij u
genadig. Ik heb medelijden met u. Ik weet wat het is om verloren te moeten gaan. Ik
weet ook wat het is om genade te mogen ontvangen. En als ik u zie wandelen langs een
gapende afgrond, mag ik u dan niet waarschuwen? Mag ik u dan niet zeggen: Ontwaak
gij die slaapt en sta op uit de doden! De Heere ontferme Zich over u.