CHRISTUS DE PLANT VAN NAAM 5 PREKEN Preek over Hooglied ...

41
een andere schare. De duivel klaagt hem aan, de Wet verdoemt en hij moet zelf
getuigen: Het is rechtvaardig. O, daar staat de Rechter van hemel en aarde. Hij kan van
Zijn recht niet af, want het Goddelijk recht moet doorgaan en de eisen van de majesteit
Gods kunnen niet geschonden worden. Wat nu? O, het is kwijt, het is eeuwig kwijt. Het
is verloren. Nu sluit de hemel en de hel gaat open, en de Kerk gaat rechtvaardig,
rechtvaardig verloren. Er blijft geen zucht meer over. Niets. Er blijft niets anders over
dan de deugden Gods te omhelzen en het recht Gods te accepteren. Er blijft niets anders
over dan uit te roepen:
't Is wel hard, maar 't is rechtvaardig,
Ik ben de schand', Gij ere waardig.
Zijt Gij met mijn doem gediend,
Ik zoek Uw eer, ik heb 't verdiend.
Och laten we er niet verder over doorgaan. Mijn vrouw is hier tegenwoordig, ze zei
eens: man, hier heb je een boekje. Dat moet je maar eens lezen. In dat boekje staat, dat
een man drie dagen onder het recht van God geweest was. Ik zei tegen haar: ik zou dat
boekje maar wegdoen, want nooit kan een mens drie dagen onder het recht van God
staan. Dat is precies drie dagen te lang. Onder het recht van God zijn, is maar één
minuut, dat is maar één seconde, dat is maar één ogenblikje, daar snijdt God af. Er
wordt vaak gesproken van een verdoemenis. Ik kan er niet veel over zeggen, maar als
dat aanschouwd wordt, dat de hel opengaat en er blijft niets, niets anders over dan de
verdoemenis; en God is vertoornd en Christus is er niet, wat dan? Want dan staat
Christus niet vóór de Vader, maar áchter de Vader. Dan staat de rechtvaardigheid niet
áchter de barmhartigheid, maar vóór de barmhartigheid. Daar komt het recht Gods naar
voren en blijft er niets anders over dan: eeuwig kwijt, eeuwig kwijt. De verlossing zal
echter komen, maar we gaan eerst een versje zingen. En wel uit Psalm 69, het 13 e vers:
Zulks is den Heer' danklijker 't aller tijd,
Dan ossen, die klauwen en hoornen dragen.
Dit zullen zien d' ellendigen verslagen.
En zullen daarin wezen zeer verblijd.
Haar hart zal wederom 't leven ontvaân,
Want God verhoort den benauwden en armen.
Hij zal Zijn volk ook niet laten vergaan.
In den put, maar Hem daarover ontfarmen.
3. Ik heb nog iets te zeggen van mijn derde hoofdgedachte: De redding door Jaïrus
aanschouwd.
Zie, daar trad de Heere Jezus (dat onbegrijpelijke) wat naderbij. Niemand was erbij dan
de vader, de moeder, Petrus, Jakobus en Johannes. Jezus pakt de hand van het kind, dat
dode kind. Wij zouden zeggen: kan een reine Borg een dode aanraken? Mag dat? Bij
sommige gevallen in Israël mocht dat. Daar blijf ik nu niet bij stilstaan. Ik wil op vier
dingen wijzen.
In de eerste plaats, Hij stond boven de wet.
Ten tweede, Hij aanvaardde de wet.
Ten derde, Hij onderwierp Zich aan de wet.
En ten vierde, Hij vervulde de wet. Zo is er dan geen verdoemenis voor degenen die in
Christus Jezus zijn.
Het gevolg is, Christus ging door. Hij zei tot haar: Talítha kumi hetwelk is, zijnde
overgezet: Gij dochtertje (Ik zeg u), sta op. O, daar gaat de rechtvaardigheid Gods weg.