CHRISTUS DE PLANT VAN NAAM 5 PREKEN Preek over Hooglied ...

31
Al moet nu dat volk door de donkere dalen heen, en door dit leven henen, al is het een
strijd op de wereld, en dat ze in het strijdperk moeten verkeren, niettegenstaande hebt
U, o eeuwige Middelaar, voor allen de strijd gestreden en voleindigd en zijt gezeten aan
de rechterhand van Uw eeuwige Vader. En daar zijt U nog niet werkeloos. Want daar
wordt U nog erkend door Uw volk als de Voorbidder Die de noden van dat volk bij de
eeuwige Vader komt neer te leggen.
U mocht Uw Bruidskerk in deze morgen nog eens opnemen. Tot U, o eeuwige
Middelaar, die van de Vader gezonden is en Uzelf hebt laten zenden opdat door U het
welbehagen Gods zal doorgaan. En dat welbehagen ging door in Gethsémané, het ging
door in de zaal van Kájafas, op de kruisheuvel van Golgotha, waar U uit moest roepen:
"Mijn God, Mijn God, waarom hebt Gij Mij verlaten?" Dat was het welbehagen van Uw
Vader. Maar het ging ook door wanneer U eenmaal door Uw Vader werd opgenomen in
de eeuwige tabernakelen. En och, wat is het nu een eeuwige weldaden, als de kerk
daarin eens geleid mag worden om profijt daarvan te trekken: "en het behaagde God
Hem te verbrijzelen.
En o dierbare Borg en Middelaar, wat Gij zelf hebt op en aangebracht, en dat voor
vijanden! Och, wij mochten eens opgeleid worden, ingeleid en teruggeleid om in deze
ogenblikken met de Kerk te mogen uitroepen: al diepte der rijkdommen, beide der
kennis en wijsheid Gods; ondoorgrondelijk zijn Zijn oordelen, onnaspeurlijke Zijn
wegen! Wie zal de liefde Gods kunnen verklaren? Die moet bewonderd worden! En dat
wordt ook bij ogenblikken wel bewonderd als zulk een het gegeven wordt.
Och Heere, het mocht u behagen om die zielen nog gedachtig te zijn, en terugleiden,
inleiden, opleiden. Maar ook de van verre staanden nog nabij brengen. Er staat U toch
niets in de weg, wat wij in deze morgenstond willen naspeuren. Als Gij toch Uw genade
komt te verheerlijken dan gaat het wel eens door een afgebroken weg, en dan gaat het
ook door de diepte heen, maar U houdt trouw tot in de eindeloze eeuwigheid. En het
wordt bewaarheid, Hij die in goed werk in u begonnen heeft, zal het ook voleindigen tot
in de dag van Jezus Christus.
En Heere nu mocht het eens zijn, dat Gij ook gedachtig mocht wezen aan degenen,
indien die nog in ons midden zijn, die over de wereld lopen, zeggende dat ze tegen U
gezondigd hebben, en niet kunnen geloven dat het nog eeuwig zal kunnen meevallen. O
God, dan mocht U nog doorbrekende genade geven en dat zij U mochten aanschouwen,
o dierbare Middelaar, Die Uw bloed gestort hebt tot reiniging van zondaren.
Doorbrekende genade schenken opdat die iets mochten aanschouwen van de volheid die
in U, eeuwige Borg en Middelaar, verklaard ligt. Het zou nog een eeuwige weldaad
zijn, als U Uzelf nader aan die zielen mocht willen verheerlijken.
Gedenk ook aan de onbekeerden. Breidt Uw koninkrijk nog uit en bouw Sion nog op in
het allerheiligste geloof. Zijn er nog in ons midden, die gekenden zijn van de nooit
begonnen eeuwigheid, het uur der minne mocht er zijn, en dat het welbehagen des
Vaders mocht doorgaan. Gedenk uw ganse kerk en Sion. Zijt ze nog nabij in deze
morgenstond. Ach HEERE, het is een verdrukte volk, een geplukt en geplunderd volk,
maar het is ook een volk, wat de beminde des Vaders is, en de gekochten door het bloed
van U, o eeuwige Zone Gods. En dat ze door God de Heilige Geest geleid mochten
worden. Zo leggen we dan elkander neer voor Uw aangezicht, U mocht in Christus
horen, en een verhorend God zijn.