SOLIDAIR WONEN

Hoofdstuk VII - Boordtabel en aanbevelingen
Aanbevelingen
voor de opdrachtgevers van het onderzoek
Een problematiek die om een antwoord schreeuwt
In het eerste hoofdstuk hebben we gezien dat niemand nog om het enorme maatschappelijke probleem
van de huisvesting heen kan. De moeilijkheden op dit vlak leiden tot bestaansonzekerheid
en groeiende armoede. Eén cijfer slechts: over het hele land gezien zijn de huurprijzen – vooral van
kleinere woningen – tussen 1998 en 2002 objectief met 16,5% gestegen. Het probleem is niet in een
handomdraai op te lossen, laat staan dat één enkele maatregel zou volstaan: de sociale huisvesting
moet worden aangezwengeld, de voorwaarden waaronder mensen daar aanspraak op kunnen maken
en daar kunnen blijven, moeten wellicht strenger worden gecontroleerd en de SVK’s moeten hun activiteiten
beter kunnen ontplooien (de Sociale Verhuur Kantoren blijken inderdaad goed werk te leveren
wat betreft de begeleiding van mensen in bestaansonzekerheid terwijl ze tegelijkertijd waarborgen
bieden aan de eigenaars).
p 126
Om die problemen het hoofd te bieden zoeken gezinnen en alleenstaanden alternatieve oplossingen:
ze worden permanente campingbewoners of proberen nieuwe vormen van samenwonen uit. Huisjesmelkers
maken van de situatie gebruik om schandalige winsten op te strijken. Om te ontsnappen aan
het financieel nadelige statuut van samenwonende, kiezen sommige mensen voor de clandestiniteit
(het probleem van de valse domicilies), wat dan weer in de kaart speelt van ‘verhuurders van deurbellen’
of de betrokkenen gedeeltelijk scheidt van hun partners, soms met een echte breuk tot gevolg.
Sommige experten wijzen er ook op dat mensen die uit de bestaansonzekerheid komen en over een individuele
woning beschikken, niet zelden de eenzaamheid van de nacht ontvluchten door in een nachtopvangcentrum
te komen slapen, wat vragen oproept bij de manier van wonen die hen wordt voorgesteld.
Solidariteit niet meer bestraffen
Deze nieuwe manier van leven – meer in gemeenschap – dewelke wij als Solidair Wonen hebben beschreven
is voor een deel een antwoord op de geschetste problematiek. Als mensen gaan samenwonen
kan dat economisch voordeliger zijn, terwijl ze niet alleen hun middelen, maar ook hun verantwoordelijkheden
en een deel van hun leven met elkaar delen en onderling solidair zijn over de grenzen
van de generaties en van sociale groepen heen. Deze manier van wonen verliest echter een groot deel
van haar financiële aantrekkelijkheid en doeltreffendheid als de betrokkenen van een vervangings-
Eindverslag Solidair Wonen