Het pgb in de Wmo - Koepel Wmo-raden

Hieronder wordt nader ingegaan op deze motieven.
Motief is eigen regie
Budgethouders die kiezen voor een pgb vanuit de behoefte aan regie over de hulp, zijn vooral ouders/
verzorgers van kinderen met een lichamelijke beperking of met psychische/ psychiatrische problemen
(ITS, 2011). De budgethouder kan met het pgb invloed uitoefenen op de volgende aspecten:
• omvang van de hulp in aantal uren per week;
• aantal keren per week hulp (dagdelen);
• inhoud van de hulp;
• tijdstippen waarop de hulp wordt geleverd;
• aantal verschillende hulpverleners;
• deskundigheidsniveau van de hulpverleners;
• persoonlijke eigenschappen van de hulpverlener;
• de mate waarin het soort hulp is afgestemd op de behoefte;
• de wijze van contact/communicatie met hulpverlener;
• flexibele inzet van de hulp (bijvoorbeeld bij feestdagen of vakanties).
Belangrijk aandachtspunt bij de keuze voor regie is dat deze kan voortkomen uit de behoefte aan
‘presentiezorg’, omdat het onderlinge contact tussen hulpverlener en cliënt zo intensief is door bijvoorbeeld
een groot aantal hulpmomenten op een dag, dat het elkaar aanvoelen en op elkaar inspelen van
groot belang is.
Motief is noodzaak
De groep budgethouders die uit noodzaak kiest voor een pgb is vaak jong met een lichamelijke of
psychische beperking (ITS, 2011). Uit diverse onderzoeken komen de specifieke behoeften naar voren
van mensen die kiezen voor een pgb, omdat zorg in natura niet passend is.
Sommige cliëntgroepen hebben behoefte aan:
• hulp op afroep die niet planbaar is;
• hulp die op specifieke momenten/tijdstippen (zoals voor het naar school of naar het werk gaan),
ongebruikelijke tijden of wisselende tijden wordt geleverd en soms per dag of binnen een dag kan
verschillen;
• veel kleine hulp momenten op een dag
• begeleiding op meerdere locaties of in een specifieke setting zoals thuis of op of nabij werk;
• een vaste hulpverlener en/of een hulpverlener met wie er een ‘klik’ is, een hulpverlener met wie
een langdurige relatie kan worden opgebouwd (dit speelt met name bij GGZ problematiek, autisme
en kinderen, waar vertrouwen en structuur essentieel zijn)
• sectoroverschrijdende hulp (bijvoorbeeld bij niet aangeboren hersenletsel is er zowel lichamelijke
als cognitieve problematiek, waardoor hulp vanuit één sector veelal niet geschikt is).
De bovengenoemde specifieke aspecten van hulp zijn in de regel in natura niet verkrijgbaar.
Motief is betalen mantelzorg
In sommige gevallen wil de budgethouder mantelzorg (familieleden, vrienden, bekenden, buren) met
het pgb betalen. Dit wordt ook wel monetarisering van de hulp genoemd, ofwel een verschuiving
van onbetaalde mantelzorg voorafgaand aan het pgb naar betaalde ‘mantelzorg’ met het pgb. Het
initiatief voor deze verschuiving ligt volgens onderzoek (ITS, 2011) bij de budgethouder en niet zozeer
de mantelzorger en is alleen mogelijk wanneer er sprake is van bovengebruikelijke zorg. De budgethouders
in kwestie hebben vooral hulp nodig op het gebied van persoonlijke verzorging en hulp bij
bewegen en verplaatsen.
Mantelzorg wordt om niet door naasten gegeven. Mantelzorg wordt gegeven op grond van de band
die er is met de betrokken zorgvrager. Mantelzorg vloeit voort uit een persoonlijke relatie en is niet
afdwingbaar. Op het moment dat een kennis of vriend wordt ingehuurd om op basis van een arbeidscontract
structureel zorgtaken op zich te nemen, wordt dat gezien als reguliere dienstverlening. Bij
betaling van inwonende familieleden wordt door het CIZ in de AWBZ en vaak ook door gemeenten
14 Vereniging van Nederlandse Gemeenten