jaargang 4 nr. 2 juni 1993 - Zoogdierwinkel

tot overdrijven, weten we toch dat deschrijvers bedoelden dat er veel konijnenwaren lzeer veel zelfs. De pelsdierkweekmoet goed gerendeerdhebben in de Nederlanden. DeSpaanse vellen 111 et hun schaarse,korte beharing en hun vale kleur werdenin kwaliteit weldra voorbijgestreefddoor de vellen uit Engeland ende Lage Landen. Door het koudereklimaat was de pels van de dieren bijons veel dikker. In de BourgondischeNederlanden blijkt Middelburg (Zeeland)een belangrijke doorvoerhavenvoor konijnebont te zijn geweest enDordrecht een centrum voor de bewerkingvan konijnevellen. De kweek,de vangst en de handel in konijnenwas dus in de eerste plaats een nijverheid.De jacht op konijnen werd danook reeds zeer vroeg geprofessionaliseerd,onder andere door het aanstellenvan de fretters. Het is ook niet verwonderlijkdat volgens het jachtrechtin middeleeuws Brabant het houdenvan fretten voor de gewone 111an verbodenwas.Konijn met pruimenVolgens sOlnmigen zou de introductievan het konijn om culinaire redenenzijn gebeurd. Konijnevlees, en dan inhet bijzonder dat van jonge dieren,zou nlen wegens zijn fijne smaak gedurendede middeleeuwen in onzeHet nobel konijn verworden tot een kotkonijn.Foto Pieter EIbersstreken als een uitgelezen exotisch gerechtbeschouwd hebben. De middeleeuwsegastronolnie stond of vielmet het bereiden van eigenaardigheden.Men was er fier op iets te kunnenbereiden dat anderen niet haddenkunnen bemachtigen. In deze optiekwas het eten van het pelsdier, de Cl/ni·cu/us, ooit misschien wel een hoogstandje.Het valt ons echter nloeilijkde bonthandel louter als een nevenverschijnselte beschouwen van dekweek van konijnen als keukeningrediënt.Dat anderzijds de konijnen, dieenkel door de adel konden worden gekweekt,om die reden ook in de edelekeuken populair werden, is niet zoverrassend.Taillevant, de Franse hoflcok, geeftmeer dan 25 bereidingswijzen in zijnberoemde 14de-eeuwse kookboek 'LeViandier'. Hendrik IV van Engelandkreeg op zijn kroningsfeest in 1399 conyngesin (JJJ'ip (konijnen in stroop)voorgeschoteld. De gewone man zagechter geen konijn op zijn bord. Wevinden het dier niet terug in de archievenrond markt en handel uit de middeleeuwenen enkel bij opgravingenvan kloosters of kastelen treft n1en debotjes aan. Los van hun verschijningop dure banketten weten we dus nietwat er gebeurde met het vlees van de