magazyn

,820 O V E R DEte zinnen niet fterker is aangedaan, dan wanneer bvvan alle deeze fchoonheden één voor één genot had?Er is, buiten twyfel, geen mensch, die niet g»voe'.hg is voor dit betoverend tafereel - maar de wellustigemensch, de gevoelige en kiefche ziel, de domkop, de dronkaart, de lichtmis ; allen zouden zymet verfchillende nuances , die de byzondere wyzevan hunne organifatie en het allooi van hunne zielkenfchetzen, hier genieten.Er is dus niets verwonderlyks in , dat men meteen zeer kiefche reuk , by eene zeer fterke onaangenaamelucht, bezwymt, en zelfs in lluipachtigebeweegingen geraakt. Het zelfde uitvverkfel kan menzien gebeuren, zelfs by dingen , die wy met al teveel drift beminnen. Men heeft menfchen fchielykzien fterven door een overmaat van vermaak offmart. De fchoonfte mufiek kan fommige menfchen. onaangenaam aandoen , en by dezelven niet danfmartelyke gewaarwordingen verwekken, LA MOTHELE VAYER, die beroemde twyfelaar, kon nooit, zonderfmart te gevoelen , de ftreelendfte toonen hooren,terwyl hy in verrukking was opgetogen by het geluidvan den donder, POPE , die vermaarde Wysgeer,waarop Engeland met recht zynen roem draaftkon nooit begrypen , hoe iemand behaagen fchepte'in de mufiek.JEAN JEAQUES ROUSSEAU leert ons , dat by teParys eene dame van aanzien kende , die volltrektgeen mufiek kon hooren , zonder door eenen ftuiptrekkendenlach bevangen te worden. Men heeft eenmensch gezien, voor wien het gezang van den nagtegaalzo volftrekt onverdraaglyk was, dat hy«nagts opftond, om ze met lange ftokken te ver-jaa-