magazyn

B56 pfi H S R M A N S B E R C .Cosmopoliet. Het menigvuldige misbruik deezer beidewoorden maakt derzelver verklaaring en omfchryvingnodig. Beteekent het eene den echten menfchenvriendvan Terentius HOMO (*), en het andere dengoeden burger : zo zyn zy gewis onaffcheidelyk va*jeikanderen. Want van het phyfifche patriotismus,van dat inftincl: naar de plaats onzer geboorte, dateen beftanddeel van ons dierlyk wezen, byzonder inden ruuwften toeftand van het zelve, uitmaakt, van dieneiging naar onze geboorteplaats die wy met deGroenlanders , Irokefen en Kamtfchadalen gemeenhebben , en waarin wy zelve van hen overtroffenworden(*) Het bekende en ten fpreekwoord heiaas flegtsten fpreekwoord — geworden Homo fum , nil humani ame a'.ienumputo, maakt my deezen Romeinfchen Tooneeldichtern.eer waardig dan al het overige dat hy gefchrevenheeft, hoe waar en fchoon het ook zyn m ig. Hy verdient,naar myn gedachte, door deeze enkele fpreuk , alleen zyneonlterflykheid. Het fchynt my de eenige echte uitbarftïng dereigenlyke menfchelykheid te zyn, die de oude RomeinfcheLetterkunde kan aanwyzen. Ten minften ken ik niets, datflegts op honderd mylen (de Humaniteit der Romeineu hadhaare grenszen in c.e ruimte) dezelve naby kwam. Zelfs toegegeeve», dat wy hedenriaagfchen in deeze zo wel als an.dere gedenkfpreuken (b. v.Os homini fublime dedit coelumquetueri jvffit Qp ereüos ad fidera tollere vultus, en nogmeer: Eft Deus in nobis van OVIDIUS) meer zoeken dan deDichter 'er waarfchynlyk mede wilde uitdrukken , en aogoneindig veel meer dan zyne tydgenooten 'er by gedagthebben: zo is het toch eene onfterflelyke verdiende, eenformulier gevonden te hebben , dat nog, na eeuwen.voor etn verheven gevoel en eene groote gedachte ruimeftoffe- genoeg op;evcr:.