Protocol Dyslexie mbo

Wanneer een dyslectische student onvoldoende profiteert van dat goede onderwijs, dankunnen er ook specifieke maatregelen worden ingezet binnen het primaire proces.Hieronder verstaan we: Extra instructie, nauw aansluitend bij de manier van leren die past bij de dyslectischestudent. Compenserende faciliteiten: een andere wijze van toetsing (bijvoorbeeld mondelingetoetsing), de inzet van compenserende software of andere hulpmiddelen zoals eenlaptop. Dispenserende faciliteiten: bijvoorbeeld binnen groepswerk de dyslectische studentdie taak laten uitvoeren die aansluit bij zijn sterke kanten, opdrachten die nietnoodzakelijk zijn om de kwalificatie te behalen laten vervallen.Sommige mbo-instellingen leggen (een selectie van) bovenstaande maatregelen en dedaaruit voortvloeiende rechten en plichten van zowel docenten als de student vast doormiddel van een dyslexiekaart of dyslexiepas. De dyslexiekaart mag geen standaardvoorzieningworden. De kaart wordt samen met de student opgesteld en ook tussentijdsbijgesteld als dit nodig is.Ook moeten er ondersteunende voorzieningen zijn. Er zijn immers grenzen aan demogelijkheden van de basisbegeleiding. De tweede lijn bestaat uit specialisten zoals eenzorgspecialist of dyslexiespecialist, die de specialistische begeleiding voor hun rekeningnemen.De specialistische begeleiding is ondersteunend en adviserend als het gaat ombegeleidingsvraagstukken in de basisbegeleiding. Het betreft hier ook mee-bewaken vande grenzen van de begeleiding en inbrengen van specifieke expertise op het gebied vandyslexie. De tweedelijnsbegeleiding is op de hoogte van interne, regionale en landelijkeontwikkelingen op het gebied van dyslexie en beschikt over specifieke deskundigheid tenaanzien van de inhoudelijke problematiek.De derdelijnsbegeleiding wordt verzorgd door externe instanties. Denk daarbij aan eenorthopedagoog voor psycho-diagnostisch onderzoek, de ondersteuning door eensoftwarebedrijf of een begeleidingsinstituut. De samenwerking met deze instanties wordtvaak via vaste afspraken (convenanten) tot stand gebracht.2.2.2 Taalspecifieke pijlerDe aandacht die momenteel gericht is op taal in het mbo – onder andere door de plaatsdie beoordeling van taal inneemt in de kwalificatiedossiers – vraagt om structureel beleid.Veel mbo instellingen hanteren al een vorm van taalbeleid of zijn bezig met deontwikkeling ervan. Het is van belang om de samenhang te zien tussen taalbeleid,zorgbeleid en dyslexiebeleid. Hilde Hacquebord 24 legt deze samenhang als volgt uit:“Taalbeleid richt zich in principe op alle studenten en wordt schoolbreed in het regulierecurriculum zichtbaar gemaakt, onder andere door taalgericht vakonderwijs. Zorgbeleidricht zich op individuele studenten die extra aandacht nodig hebben, vaak oppsychosociaal gebied of wanneer er sprake is van specifieke leerproblemen (waaronderook dyslexie). De beide beleidsterreinen raken elkaar wanneer de instelling middelen enformatie beschikbaar stelt om studenten die dat nodig hebben extra leertijd enbegeleiding op taal- en leesgebied te bieden. In deze derde fase van taalbeleids-24 Hacquebord, 2008.38 Protocol Dyslexie mbo