e - Koninklijke Bibliotheek

SOMMICE GODVRUCHTIGEN. 357befchaamd was, en het vermogen niet had ommij goed m'ttedrukken; ja ik gebruikte zelfs, totmijne verfchooning, hst gezegde van den ZA-LIGMAAKER.: Wanneer gij bidt, gaat in uwebinnenkamer. Ik verdraaide deeze uitdrukking,om mij zei ven van de pligten der binnenkamerte verontfchuldigen,. want ik dacht, dat ik ergeen hadde, . Het geweten deed mij fomtijdsfcherpe verwijtingen, wanneer ik andéren inhunne huisgezinnen GOD hoorde cltenen ; maarik was nier traag om te befluiten, dat het huichelaarswaren, en dat ik,zelf beter van hart was,dan zij. Zoo leefde ik', als een kind des toorns,en een erfgenaam der hel; fpottende met denGodsdienst, en mij dwaaslijk verbeeldende, datik. wel zou zalig worden, wanneer ik flegts opden oever der eeuwigheid zeide:' O GOD, weesmij. genadig.'—Ik vleide mijzelven in mijneeigen oogen, totdat mijne godloosheid• haatelijkwerd bevonden.Gij vraagt mij, wat het was, dat mij heteerst tot eene ernstige overdenking van mijnewegen bragt ? enz. Omtrent een jaar, voor datde zonde mij eenigszins begon te ontrusten,was ik in eene zwaare verzoeking, om mijzelvenvan kant te helpen, zonder daar toé de'minftereden te hebben. De verzoekingen-van deezenaart, viellen onverwacht op mij- aan, en,zoo als ik dacht, met een trekkend vermogen;het welk mij alles deed vermijden, wat mij inde uitvoering dier afgrijslijke daad zou kunnenbehulpzaam zijn. Ik {leunde op mijne eigenkracht; en; het was een wonder van genade,dat ik niet werd overgelaaten, om te gevoelen hoeweinig kracht ik had. Maar defterke arm des HEE­REN hield mij {taande, hoewel ik Hem niet kende.Na-