Veerkracht najaar 2015

gezonde ideeën over werk en leven
nummer 8 | Najaar 2015
Krachtig en blij in een
opgeruimde omgeving
Snel de juiste steun
dankzij vragenlijst
Alles werd weer leuker
toen het roer om ging
Het belang van een
positieve mindset
‘Wacht niet tot het
echt niet meer gaat’
Steunpunt voor artsen
met een verslaving

VEERKRACHT INHOUD
CO
COLUMN
ba
Back on track
re
Re-integratie
PR
preventie
CA
case
03 column 04 Krachtig en blij in een opgeruimde omgeving
06 Snel de juiste steun dankzij vragenlijst 08 Alles werd
weer leuker toen het roer om ging 10 Het belang van een
positieve mindset 12 Wacht niet tot het echt niet meer gaat
14 Steunpunt voor artsen met een verslaving
Veerkracht is een uitgave van arbeidsongeschiktheidsverzekeraar Movir voor haar verzekerden.
In Veerkracht staat de dienstverlening rondom onze preventie en re-integratie centraal.
© Copyright 2015. Alle rechten voorbehouden. Niets uit deze uitgave mag worden VERVEEL VOudigd, opgeslagen,
of openbaar gemaakt, in enige vorm of op enige wijze, zonder voorafgaande schriftelijke toestemming van de uitgever.

3
VEERKRACHT column
column
KwetsbaaR Heid
een teken van
kracht
‘Je laat juist
zien dat je
lef hebt,
als je iets
doet om je
situatie te
verbeteren!’
Er zijn altijd mogelijkheden om dingen anders of
zelfs beter te doen. Vanuit die overtuiging vroegen
we u als lezer in de vorige editie van Veerkracht
naar uw mening over dit magazine. Uit de reacties
blijkt dat u inderdaad kansen ziet om dingen
anders te doen. Bedankt voor alle tips en ideeën.
De komende tijd gaan we met de suggesties aan
de slag.
Uit al deze reacties blijkt weer eens dat veel
mensen graag steun bieden als daar om gevraagd
wordt. Aan de andere kant weet ik dat veel mensen
het moeilijk vinden om ondersteuning te vragen,
zelfs in bijzonder moeilijke omstandigheden. Maar
waarom is dat zo moeilijk? Ben je zwak als je
aangeeft dat je het in je eentje niet redt? En is het
onprofessioneel om met iemand te sparren als dat
je vooruit kan helpen?
In mijn ogen is het tegenovergestelde waar. Je
laat juist zien dat je lef hebt, als je iets doet om je
situatie te verbeteren! In het magazine dat voor u
ligt, komt een aantal mensen aan het woord dat
aan de bel trok en ook nog de moed had om hun
verhaal met u te delen. Eén van die mensen is
ondernemer Rudolf Sinx. Hij en zijn gezin profiteren
nog iedere dag van de coaching die hij kreeg. ‘Ik
kan heel veel dingen heel goed. Maar bij sommige
dingen kan ik professionele adviezen gebruiken’,
zegt Rudolf daar zelf over. Wijze woorden die
misschien wel voor iedereen opgaan.
CO
COLUMN
Mensen als Rudolf delen hun verhaal, omdat ze u
willen inspireren om ook aan de bel te trekken als
dat nodig zou zijn of als u er behoefte aan hebt.
Is dat in uw geval niet nodig? Dan hoop ik dat
u gewoon net zoveel van deze Veerkracht kunt
genieten als ik.
Louis van Drunen / directeur
In Veerkracht leest u over de ervaringen van verzekerden en hoe wij hen begeleid
hebben. Ook u kunt op onze ondersteuning rekenen als u daar behoefte aan hebt.
Hoe? Door rechtstreeks contact met ons op te nemen, of als u dat prettiger vindt,
anoniem en kosteloos via Elestia (0800 22 44 228). Elestia is overigens ook
beschikbaar voor uw inwonende gezinsleden, 24 uur per dag.

4
ba
back on track
Rudolf Sinx ondernemer (L) en Gerard Sas professional organizer (R)
Krachtig en blij in een
opgeruimde omgeving
De afgelopen jaren zette Rudolf Sinx (51 jaar) met succes de Nederlandse tak op van een bedrijf op
het gebied van Transfer Pricing. De onderneming doet internationaal fiscaal werk voor enkele grote
klanten en bestaat na slechts twee jaar bouwen uit zo’n twintig personen. Geen kleinigheid. Toch had
het weinig gescheeld of het bedrijf was er niet gekomen doordat Rudolf het overzicht kwijtraakte.
Mede dankzij de ondersteuning van professional organizer Gerard Sas vond hij de rust en ruimte om
de organisatie succesvol op te starten.
De eerste stappen van het opzetten van het bedrijf zette Rudolf
vanuit de werkkamer in zijn huis. ‘Aan allebei de kanten van mijn
computerscherm lag een enorme stapel papier. Dat is niet fijn
werken. Ik was zo hard bezig dit bedrijf op te zetten dat ik mijn
privé-administratie helemaal liet liggen. Achterstanden werden groot
en zelfs een btw-administratie werd daardoor een klus van jewelste.
Daardoor raakte ik de grip op mijn situatie kwijt. Je weet niet meer
hoe je er financieel voor staat, zowel zakelijk als privé.’ De chaos
bleef niet beperkt tot de werkkamer. ‘Alle vier de gezinsleden lieten
dingen op de keukentafel liggen. Dat stapelde zich op. Als je huis
er zo uitziet, dan hoop je dat er niemand op bezoek komt. Op die
manier zorgde de rommel weer voor andere spanningen.’
Onmacht
Toen hij met zijn bedrijf begon, was Rudolf ook nog bezig om los te
komen van zijn oude werkgever. ‘Dat kostte behoorlijk wat energie’,
vertelt de ondernemer. ‘En de financiële gevolgen daarvan waren
ook niet mis. Als je dan ook nog privéproblemen hebt en je door de
slechte administratie geen overzicht hebt, dan kan de bodem van
de schatkist zomaar in beeld komen. Op dat moment dreigde alles
wat ik wilde bereiken – een stabiel privéleven en een goed opgezet
bedrijf – te mislukken. Als universitair opgeleide professional kun je
zelf wel bedenken dat er iets moet gebeuren met achterstallige administratie.
Je beseft zelf ook wel dat het niet goed gaat. Maar het
lukte me niet om dat goed aan te pakken. Het lukte me niet meer
om dit soort initiatieven te nemen en zo lag uitval op de loer.’
De omgeving
Rudolf zag in dat hij hulp nodig had en kwam in contact met professional
organizer Gerard Sas. Tijdens het intakegesprek liet Rudolf
aan Gerard weten dat de chaos hem in de weg zat. Daarnaast
gaf hij aan dat hij de band met zijn gezin wilde verbeteren. ‘We zijn
daarom begonnen de eettafel vrij te maken, zodat ze weer samen
aan tafel konden eten. Zo’n kleine verandering kan de communicatie
binnen het gezin weer op gang brengen. Dat zorgt weer voor
wederzijds vertrouwen en inlevingsvermogen. Belangrijke aspecten
voor een gezin’, verklaart Gerard over zijn aanpak. ‘Als ik iemand
help, is het belangrijk dat mensen om die persoon heen daar ook in

5 VEERKRACHT back on track
mee gaan. Om dat te bereiken, nodig ik de familie en
collega’s soms ook uit bij gesprekken.’
Vertrouwen
Voor Rudolf was deze eerste stap een belangrijke
stap in de goede richting. Gerard legt uit hoe dat
werkt: ‘Als je je omgeving ziet opknappen, dan wordt
het in je hoofd ook rustiger. We ruimden zo dus evengoed
zijn hoofd op. Als bonus krijg je er vertrouwen in
dat je het kán. Als je de ruimte kunt opruimen, kun je
veel meer dingen. We zijn vervolgens de administratie
gaan aanpakken. Gewoon papiertjes op volgorde
leggen. Verder keken we naar dingen als het organiseren
van een vergadering binnen het bedrijf. Daar
viel eveneens wat te verbeteren. Het is fijn als er een
agenda is, als iedereen op tijd komt, als iedereen zijn
telefoon uitzet, als er notulen komen, als er actiepunten
zijn, dat er iets gebeurt.’
Eyeopener
Na het aanpakken van de grootste rommel, gingen
Rudolf en Gerard de diepte in. Ze kwamen tot het
inzicht dat Rudolf heel veel dingen op een dag deed,
ook voor anderen. Het was voor hem een eyeopener
dat hij ook hulp kan vragen aan de mensen om hem
heen. ‘Door te beseffen dat je er niet alleen voor staat,
zakt de belasting tussen de oren. Dat is privématig
de grootste slag die Gerard gemaakt heeft’, vindt
Rudolf. ‘En het grappige is: ik dacht dat de relaties
binnen het gezin al goed waren. Maar die zijn nóg
beter geworden. Door betere afspraken met elkaar
te maken en door elkaar aan te spreken.’
Knopen doorhakken
Gerard liet Rudolf inzien dat die helderheid ook
op professioneel terrein belangrijk is. ‘Zelfstandig
ondernemen betekent niet dat je alles per se alleen
moet doen. Dat is een misverstand dat vaak voorkomt’,
legt Gerard uit. Rudolf moest wennen aan zijn
nieuwe rol: ‘Ik ben eerder partner geweest in een
groter collectief. Maar toen was altijd iemand anders
de baas. Hier heb ik voor het eerst geen bazen meer
boven me. Dat betekent dat er nu heel nadrukkelijk
een mening van mij wordt gevraagd, dat ik knopen
doorhak en leiderschap toon. En bij elk besluit dat ik
neem, valt er weer een stuk ballast van mijn schouders
af. Voorheen hield ik het gevoel vast dat ik nog
iets moest doen.’
Kleine veranderingen met grote gevolgen
Met de komst van meer orde is het leven van Rudolf
flink veranderd. Hij staat sterker in zijn schoenen
en voelt respect voor de beslissingen die hij neemt.
Alles is nu leuker en gaat hem gemakkelijker af. Dat
werkt door in de hele familie. Iedereen is nu weer
blij. Gerard verklaart de grote gevolgen van de kleine
stapjes die hij met Rudolf zette: ‘Het is niet mijn
‘Als je je
werkruimte
ziet opknappen,
wordt het in
je hoofd ook
rustiger.’
‘Als professional
ben ik in veel
dingen heel
goed. Maar
bij sommige
dingen kan ik
wel wat advies
gebruiken.’
bedoeling om iemand helemaal te veranderen. Als
iemand een beetje verandert, geeft dat heel veel
lucht. Dat geeft ook meer begrip bij de mensen om
die persoon heen.’
Signaal
Wat meehielp in het proces, is dat Rudolf echt openstond
voor ondersteuning: ‘Als professional ben ik
in veel dingen heel goed. Maar bij sommige dingen
kan ik wel wat advies gebruiken. Zo is er nu ook een
administratiekantoor dat dingen voor me doet. Ik
hoef niet alles zelf te doen’, aldus de ondernemer.
‘Ik hoop door mijn verhaal te vertellen ook anderen
te inspireren om op tijd aan de bel te trekken.’
Een professional organizer iets
voor u?
Herkent u één van onderstaande signalen?
- Ik word onrustig van alle ‘things to do’
- Ik loop vaak achter de feiten aan
- Ik stel belangrijke zaken te lang uit
- Ik heb te veel e-mails, afspraken, projecten
- Ik zorg niet goed genoeg voor mezelf
- Ik moet de boel op orde brengen
- Mijn perfectionisme werkt verlammend
Of hebt u één van onderstaande wensen?
- Ik wil graag rustig en effectief werken
- Ik wil sneller goede beslissingen nemen
- Ik wil mijn uitstelgedrag aanpakken
- Ik wil beter voor mezelf zorgen
- Ik wil me focussen op hoofdzaken
- Mag ik soms een 8 scoren i.p.v. een 10?
- Ik wil meer tijd voor écht belangrijke dingen
- Ik wil beter overzicht kunnen houden
- Ik wil mijn vitaliteit verbeteren
- Ik wil vrij zijn als ik vrij heb
- Ik wil rust en ruimte in mijn hoofd
- Ik wil tijdens werkuren fatsoenlijk kunnen
werken
Wilt u meer weten over het werk van een
professional organizer? U leest het op
movir.nl/organizer
Wat is úw verhaal?
Bent u bereid om, net als Rudolf, iemand
anders te inspireren met uw verhaal?
Een verhaal over het voorkomen van
arbeidsongeschiktheid, het herstellen
van arbeidsongeschiktheid of een verhaal
waarin u vertelt hoe u met plezier aan
het werk blijft. Laat het ons weten via
veerkracht@movir.nl.

6
Snel de
juiste steun
dankzij
vragenlijst
re
Re-integratie
Het liefst zien we natuurlijk dat iedereen gezond en met veel plezier aan het werk is.
Preventie helpt veel gevallen van arbeidsongeschiktheid voorkomen. Toch komt het helaas
ook voor dat mensen, voor korte of voor langere tijd, hun werk niet kunnen doen. Als iemand
zich arbeidsongeschikt meldt, doen wij er alles aan om diegene zo snel mogelijk weer te
laten functioneren. Daarom investeren we in manieren om mensen daar gericht en snel bij
te kunnen begeleiden.
‘Om iemand die
arbeidsongeschikt
is geraakt
snel en goed te
kunnen helpen,
is het belangrijk
dat eerst het
probleem goed
geanalyseerd is.’
Iemand die zich bij Movir arbeidsongeschikt meldt,
heeft in eerste instantie telefonisch contact met een
re-integratiebegeleider. ‘Die is getraind in het stellen
van de juiste vragen en in het geven van relevante
informatie’, zegt Jessika Pietersen, medisch adviseur
bij Movir. ‘Toch is het ook voor deze begeleider niet
altijd eenvoudig om op basis van een eerste telefoongesprek
een pasklare oplossing aan te reiken.’
‘Vaak zijn de knelpunten achter een melding van
arbeidsongeschiktheid complex. Dan is het een
combinatie van factoren die ervoor zorgt dat het
niet goed gaat. Om iemand die arbeidsongeschikt
is geraakt snel en goed te kunnen helpen, is het
belangrijk dat eerst het probleem goed geanalyseerd
is’, zegt Jessika. Om dat te doen, vindt er vaak een
arbeidsdeskundig onderzoek plaats. Het kan ook
zijn dat een bedrijfsarts een verzekerde bezoekt om
er achter te komen wat er precies aan de hand is.
Sinds de zomer van dit jaar hebben re-integratiebegeleiders
van Movir een tool tot hun beschikking die
zij in sommige gevallen inzetten: de online vragenlijst
VragenlijstArbeidsReintegratie (VAR). Jessika: ‘Deze
vragenlijst is ontstaan uit jarenlang onderzoek en
is wetenschappelijk gevalideerd, wat het een zeer
betrouwbaar instrument maakt. De lijst maakt het
makkelijk om te bepalen hoe we iemand snel weer
aan het werk kunnen krijgen. Dat is zowel voor de
verzekerde als voor ons heel prettig.’
Inmiddels hebben ook de eerste verzekerden van
Movir ervaren hoe handig deze vragenlijst is. ‘Mensen
worden gerichter en sneller geholpen’, ziet Jessika.
‘Bijzonder aan deze lijst is dat het alle factoren die
een bijdrage leveren aan het verzuim laat zien. We
hebben het dan over werkdruk, over stress in de
privésfeer, over de mate waarin de klachten aanwezig
zijn, over de capaciteit die iemand heeft om
problemen op te lossen en over andere persoonlijke
kenmerken. Doordat al deze facetten worden
gemeten, zien we heel snel waar de belangrijkste
knelpunten zitten en waar ondersteuning gewenst
is. En het kost maar tien minuten tijd om de vragen
te beantwoorden.’
Nadat de medisch adviseur de resultaten van de vragenlijst
heeft beoordeeld, neemt deze adviseur of de
re-integratiebegeleider contact op met de verzekerde.
Ze bespreken met de verzekerde of die de aard van
de problematiek herkent en of die zich kan vinden in
de aanpak die de medisch adviseur voorstelt. Jessika
merkt dat die gesprekken veel makkelijker verlopen

7
VEERKRACHT Re-integratie
Jessika Pietersen medisch adviseur
als de vragenlijst is ingezet: ‘Zonder die lijst vinden
veel mensen het moeilijk om te benoemen wat er aan
de hand is. Als we de VAR gebruiken, weten we sneller
waar de knelpunten zitten. Dat maakt het makkelijker
om de juiste aanpak te kiezen.’
Als de aanpak is bepaald, kan een begin worden
gemaakt met het herstel. In bepaalde gevallen stelt
de medisch adviseur voor om een persoonlijke coach
in te zetten bij de re-integratie. ‘We hebben specifieke
coaches voor bijvoorbeeld medisch professionals
en voor advocaten en notarissen’, zegt Jessika. ‘Zij
kennen het betreffende vakgebied door en door en
kunnen daardoor makkelijk inspringen op problemen.
We zoeken altijd naar een ‘klik’ tussen de verzekerde
en de coach. Zo zoeken we bij ieder uniek probleem
een unieke oplossing.’
Dat is het maatwerk van Movir!
De mensen die voor u klaarstaan als
u uw werk niet meer kunt doen
Als u arbeidsongeschikt raakt, begeleidt
een heel re-integratieteam van Movir
u op uw weg om weer gezond aan het
werk te kunnen. Dit team bestaat uit in
ieder geval een re-integratiebegeleider,
een arbeidsdeskundige en medisch
adviseur. Daarnaast schakelt Movir andere
deskundigen in, als blijkt dat dat nodig is
voor uw herstel. Dit kunnen bijvoorbeeld
psychologen zijn of coaches, of bureaus
die training of interventie bieden. Het
doel bij re-integratie is altijd duurzame
werkhervatting in uw eigen beroep.
‘Zonder die lijst
vinden veel
mensen het
moeilijk om
te benoemen
wat er aan
de hand is.’

8
ba
back on track
Alles werd
weer leuker toen
het roer om ging
‘De laatste tijd kom ik fluitend op mijn werk, doordat ik niet meer
de druk van een volle wachtkamer voel. Ik geloof nog steeds dat
je er als huisarts moet zijn voor je patiënten. Alleen moet je wel
je grenzen aangeven. Dat heb ik nu geleerd.’ De woorden van de
zestigjarige huisarts Olaf Fortuyn verraden dat er iets ten goede
is veranderd in de manier waarop hij zijn werk beleeft.
De omslag die Olaf maakte, begon ruim een jaar
geleden, op de dag dat hij genadeloos werd
geconfronteerd met zijn kwetsbaarheid. ‘Ik werd
onwel en voor ik het wist lag ik in een ambulance.
In het ziekenhuis bleek mijn bloeddruk zo
hoog te zijn dat het in eerste instantie niet eens
gemeten kon worden.’ Het was voor Olaf meteen
duidelijk dat zijn lichaam een duidelijk signaal
afgaf. ‘Allebei mijn ouders zijn overleden aan
een hersenbloeding. Zelf heb ik eerder ook al
hoge bloeddruk gehad en daar medicijnen voor
gebruikt. Misschien had ik mijn bloeddruk daarna
vaker moeten controleren. Waarschijnlijk bagatelliseren
veel artsen hun eigen gezondheid. Als
ik een patiënt van mezelf zou zijn geweest, was
ik waarschijnlijk strenger geweest. Dit had heel
anders kunnen aflopen.’
Hoewel Olaf de klap niet zag aankomen, merkte hij
al langer dat zijn werk veel van hem eiste. ‘Gemiddeld
werkte ik tussen de 60 en 80 uur in de week.
Dat is veel. Ons werk is in de loop der tijd enorm
veranderd. Alle administratie en regeltjes die we
krijgen opgelegd van zorgverzekeraars, slaan
nergens op. Dat is zonde van je tijd. Een ramp.
Toch had ik niet het idee dat ik het niet aankon.
Wel hadden mijn vrouw en ik, toevallig nét voordat
dit gebeurde, besloten dat ik twee dagen per week
een waarnemer erbij zou laten komen. Die zou mij
gaan helpen in mijn praktijk.’
Uiteindelijk zorgde slechte gezondheid ervoor
dat Olaf gedurende een aantal maanden aan één
waarnemer niet genoeg had. Van september tot
januari heeft hij niet kunnen werken en hebben
vier waarnemers de praktijk draaiende gehouden.
Zijn vrouw stuurde alles aan en was aanspreekpunt.
‘Ik was kapot’, zegt Olaf. ‘De eerste vier
weken sliep ik alleen maar. Toen het mis ging, heb
ik ook Movir gebeld om te vertellen wat er aan de
hand was. Via hen kreeg ik een coach die me een
aantal keren een spiegel heeft voorgehouden en
me liet zien dat ik verkeerd bezig was. Verder hebben
we samen een werkschema gemaakt toen ik

9 VEERKRACHT back on track
langzaam weer aan het werk ging. En daarnaast
heeft hij me ook tips gegeven hoe ik meer tijd
voor mezelf kan vrijmaken.’
In overleg met de coach heeft Olaf het roer echt
omgegooid. ‘Ik ben nu heel anders gaan werken
en heb een grens gesteld aan het aantal uren dat
ik werk. Daarnaast is er nu een waarnemer voor
drie dagen in de week bij gekomen. Daardoor
heb ik meer adempauze en kan ik mijn werk hier
afmaken in plaats van dat ik tot ’s avonds laat
thuis aan mijn administratie werk. Het gevolg
is dat ik nu veel meer plezier in het werk heb.
Vroeger had ik voor iedere patiënt zeven minuten
de tijd. Nu heb ik daar een kwartier tot twintig
minuten voor. Ik prop ook geen afspraken tussen
bestaande afpraken meer in. Daardoor voelt alles
meer ontspannen en heb ik meer ruimte om informeel
met patiënten te kunnen praten. Dat maakt
het werk nog leuker. Ik ben dit werk gaan doen,
omdat ik graag voor mensen zorg en contact met
hen heb.
Niet alleen op het werk maar ook thuis is de situatie
voor Olaf verbeterd: ‘Als ik nu thuis ben, ligt er geen
stapel administratie meer op me te wachten. Er blijft
meer tijd over voor mijn grootste hobby: tuinieren.
Ik ben nu elke dag in de tuin. Minstens twee keer in
de week maai ik het gras met de hand. Het is een
flinke tuin, dus een bezoek aan de sportschool is
niet meer nodig. Voor mij is dit de ideale manier om
me te ontladen en te ontspannen.’
‘Ik heb de knop omgezet, omdat ik dit niet nog
eens wil meemaken. Vaak denk je dat je van alles
moet doen, omdat je onmisbaar bent. Dat is een
misverstand. Ik heb ervaren dat de praktijk niet
stopte toen het niet goed met me ging. Dat kostte
me best moeite hoor. Ik heb ook moeten leren
accepteren dat mijn waarnemer dingen anders
doet dan ik. Dat is een kwestie van vertrouwen.
Niet alleen het vertrouwen van mij in de waarnemer
groeit. De patiënten zijn inmiddels ook gewend aan
hem. Het is fijn dat het klikt. Toen ik mijn werk niet
meer kon doen, vond ik dat heel erg. Het voelde
alsof ik mijn praktijk in de steek had gelaten. In het
begin was ik bang dat de praktijk leeg zou lopen.
Maar gelukkig zijn mijn patiënten trouw gebleven.
Sterker nog, er is nu veel meer waardering van
mijn patiënten. Toen ik niet kon werken, stuurden
heel veel patiënten een kaart of een bloemetje.
Nooit geweten dat mensen zo zouden meeleven
met hun dokter! Dat voelt heel goed. Patiënten
denken zelfs al met me mee en geven zelf aan dat
ze niet te veel tijd van me willen vragen.’
‘Het werken als huisarts is voor mij fantastisch,
ondanks de eisen van onder andere de zorgverzekeraars,
die in mijn ogen onredelijk zijn. Het werk is
de laatste tijd nóg leuker geworden, doordat ik nu
zie dat het niet goed is om alsmaar door te blijven
gaan ten koste van jezelf. Uiteindelijk hebben
andere mensen ook meer aan me als het met mij
goed gaat. Op deze manier hoop ik dit werk nog
lang te kunnen doen’, besluit een opgewekte en
strijd lustige Olaf.
De naam is aangepast uit het oogpunt van privacy.
Movir deed onderzoek naar de balans tussen
werkdruk en werkplezier bij huisartsen. Daaruit
komt naar voren dat vier op de tien huisartsen
een hoog of verhoogd stressniveau heeft. U leest
er meer over op movir.nl/huisartsonderdruk.
‘Ik heb de
knop omgezet,
omdat ik dit
niet nog eens
wil meemaken.
Vaak denk je
dat je van
alles moet
doen, omdat
je onmisbaar
bent. Dat is een
misverstand.’

10
PR
preventie
Dick Freriks klinisch psycholoog en psychotherapeut bij Ascender
Het belang van een
positieve mindset
In de vorige editie van Veerkracht kon u lezen dat er onder medisch specialisten behoefte is aan
aandacht voor betere onderlinge samenwerking. Als die samen werking niet soepel loopt, kan dat
namelijk leiden tot stress, spanning, een slechte werksfeer en zelfs tot arbeidsongeschiktheid.
Om medisch specialisten te begeleiden bij het creëren of behouden van een prettige werk omgeving,
biedt Movir naast individuele coaching ook een teamsessie voor (vak)groepen aan. Deze sessie wordt
verzorgd door coaches van Ascender. Dick Freriks is één van de coaches en geeft inzicht in de manier
waarop zo’n sessie medisch specialisten helpt om beter als team te functioneren.
Waarom een teamsessie?
‘De druk op medisch specialisten neemt alleen
maar toe. Juist daarom is het noodzakelijk dat
medisch specialisten optimaal samenwerken’,
vindt Dick. ‘Om hen daarbij te ondersteunen, biedt
Movir in samenwerking met Ascender een teamsessie
aan. In zo’n sessie krijgt een (vak)groep tools
en methodieken aangereikt, die zij kunnen gebruiken
om hun team beter te laten functioneren.’
Invalshoeken
‘Om vorm te geven aan de sessie, hebben (vak)groe -
pen de keuze tussen drie gerichte invalshoeken:
Versterken van Samenwerking, Versterken van
Vitaliteit of Oplossingsgericht Communiceren.
In een voorbereidend gesprek wordt besproken
wat de belangrijkste thema’s zijn binnen de groep
en welke van de drie invalshoeken daar het beste bij
past. Uiteindelijk is het altijd maatwerk en krijgt iedere
sessie een ander accent’, legt Dick uit.
Omgaan met veranderingen
‘Voor (vak)groepen is het belangrijk om ook naar buiten
toe een goede reputatie op te bouwen. Niet alleen
naar patiënten, maar ook naar samenwerkingspartners,
naar het bestuur van het ziekenhuis en ga
zo maar door. Tijdens de teamsessies bekijken we
samen hoe de teams daar beter in kunnen worden
en hoe ze kunnen inspelen op veranderingen. Een
ander punt dat aan de orde kan komen, is omgaan
met bepaalde karakters binnen een team. Daarbij
kan het een rol spelen dat medisch specialisten

11 VEERKRACHT preventie
opgeleid zijn om autonoom te handelen. Dat is nodig
om beslissingen te kunnen nemen in crisissituaties.
Tegelijkertijd worden er steeds meer eisen gesteld
aan samenwerking en communicatie. Dat botst. Ook
cultuurverschillen kunnen zorgen voor spanningen,
zeker als er sprake is van een fusie van (vak)groepen.
Op zulke zaken spelen we tijdens de sessie in.’
Aanpak
‘Iedere teamsessie begint met van gedachten wisselen
over de vraag Wat vind je nou belangrijk in
je leven en in je werk?’, vertelt Dick. ‘Dit doen we,
omdat we zien dat veel medisch specialisten in alle
dagelijkse hectiek ver af komen te staan van de
waarden waarom ze ooit arts zijn geworden. Door
daar samen over te praten, zien deelnemers weer
wat er leuk is aan hun vak. Daarna kijken we naar
wat er al goed gaat in het team en naar hoe we dat
kunnen versterken.’
Job crafting
‘Gedurende dat proces van versterken maken
de deelnemers kennis met job crafting. Dat is het
boetseren van je baan, door te kijken of je doet wat
je leuk vindt, waar je ervaring ligt en waar je goed
in bent. Als dat goed gebeurt zal je je meer betrokken
voelen bij het domein binnen je werk waar jij
verantwoordelijk voor bent. Je doet dingen dan niet
meer omdat je ze moet doen, maar omdat je zelf
hebt bedacht dat je ze op die manier wilt doen. Dit
geeft je een goed gevoel. En tegelijkertijd ben je
op die manier het meest van waarde voor je team.
Die combinatie heeft een team nodig om duurzaam
succes vol te kunnen zijn.’
Positieve mindset
‘Bij opbouwen van een team hoort ook dat deelnemers
naar elkaars kwaliteiten leren kijken. Vaak
hebben mensen het vooral over wat er níet goed
gaat. Onbewust worden issues zo steeds groter en
op die manier raak je het zicht op de gouden momenten
en op de energiegevers kwijt. Het is daarom
belangrijk om ook aandacht te schenken aan wat er
wel goed gaat. Als dat nodig is, gaan we tijdens de
teamsessie aan de slag met het veranderen van de
psychologische mindset van de deelnemers. Als zij
zich positiever gedragen en voelen, helpt hen dat om
creatiever te worden in het vinden van oplossingen.’
Kwaliteiten waarderen
‘De oplossing zit vaak in dingen anders doen. Stel
dat er in jouw team iemand is die altijd dwarsligt.
Dan kun je het met elkaar over dat dwarsliggen
hebben, maar dan blijf je in het negatieve hangen.
Als je echter in staat bent om dat “dwarse” gedrag
onderdeel te laten zijn van het proces dat kennelijk
nodig is, geef je er een andere lading aan. Dan kan
er zelfs begrip ontstaan. En ineens blijkt die lastige
collega heel geschikt te zijn om bijvoorbeeld de onderhandelingen
met de zorgverzekeraar te doen. Je
moet ieders kwaliteiten leren waarderen en inzetten
waar ze nodig zijn, in het belang van de vakgroep.’
Preventieve werking
De teamsessies zijn oplossingsgericht en werken
preventief. ‘Deze mensen zijn vaak geneigd om beter
voor anderen te zorgen dan voor zichzelf. Dat zorgt
voor een risico. Daarom is het goed dat medisch
specialisten ook stilstaan bij hun eigen functioneren’,
eindigt Dick.
(Vak)groepen kunnen kiezen uit drie
invalshoeken voor hun teamsessie:
1. Versterken van Samenwerking ‘high
performance team’
Leren kennen en benutten van elkaars
kwaliteiten, omgaan met verschillen, teameffectiviteit
2. Versterken van Vitaliteit
Omgaan met stress en spanning, omgaan
met hoge werkdruk, balans werk en privé,
gezond aan het werk
3. Oplossingsgericht Communiceren
Positief en effectief communi ceren, duidelijkheid
geven, elkaar aanspreken, effectiever
worden in de werkomgeving
Op movir.nl/medischspecialist
leest u meer over de inhoud van de
teamsessie en over de voorwaarden
van deelname.
Dick Freriks is
klinisch psycholoog
en psychotherapeut,
gespecialiseerd in
arbeidsgerelateerde
problematiek, stress
en burn-out. Hij maakte
elf jaar deel uit van de
vakgroep Psychologie
in een ziekenhuis en
maakte daar mee hoe
medisch specialisten
functioneren. Al
geruime tijd coacht en
begeleidt hij artsen en
(vak)groepen.

12
el
Elestia
Toenemende werkdruk bij apothekers
‘Wacht niet tot het
echt niet meer gaat’
Ruim zestig procent van de apothekers werkt op vrije dagen. En één op de vijf werkt meer dan
50 uur per week. Dit komt naar voren uit de analyse van de resultaten van Pas op de Plaats, de
online scan voor apothekers die Movir en Elestia begin 2015 introduceerden. Voor Mariël Croon
van de KNMP, de beroepsorganisatie van apothekers, en Elestia-coach Kyra Wijnekus komen deze
berichten niet als een verrassing.
‘Door allerlei
regeltjes zijn
apothekers
meer tijd kwijt
met administratie
en met
het uitleggen
waarom mensen
moeten
betalen voor
de zorg die zij
leveren.’
‘We krijgen absoluut signalen uit het veld dat
apothekers het zwaar hebben’, zegt Mariël. De
gevolgen daarvan zijn volgens Kyra ook zichtbaar bij
Elestia: ‘We hebben veel ervaring met het coachen
van mensen die onder druk staan. Ook apothekers
melden zich bij ons, vaak met vergelijkbare vragen.
De resultaten die nu naar buiten komen, bevestigen
dan ook wat wij al langer zagen.’
Regeltjes en onbegrip
‘Apothekers moeten steeds meer werk verzetten
voor steeds minder geld’, ziet Mariël als de belangrijkste
oorzaak van de toenemende druk. ‘De kerntaak
van een apotheker is zorgen voor effectief en
veilig medicijngebruik. Maar door allerlei regeltjes en
door het woud aan verschillende vergoedingen bij
zorgverzekeraars, zijn apothekers meer tijd kwijt met
administratie en met het uitleggen waarom mensen
moeten betalen voor de zorg die zij leveren. Voor
dat laatste is veel onbegrip en het zorgt zelfs voor
agressie aan de balie. We hopen dat de politiek,
de verzekeraars en de Nederlandse Zorgautoriteit
inzien dat de regelgeving logischer moet.’
Wees je bewust van hoe je je voelt
‘In sommige beroepen maak je veel uren’, zegt Kyra.
‘Als dat je opbreekt, dan is het verstandig om te
onderzoeken wat je kunt doen om energie over te
houden, zodat je niet iedere avond uitgeput thuis
komt. Elestia heeft de beschikking over gespecialiseerde
coaches, die weten wat er speelt en weten
hoe ze dat aan moeten pakken. Wees je daarom
bewust van hoe je je voelt en trek op tijd aan de bel
als je merkt dat je al langere tijd weinig energie hebt.
Wacht niet tot het echt niet meer gaat.’
Elestia
Een te hoge werkdruk komt niet alleen bij apothekers
voor. Alle verzekerden van Movir kunnen voor ondersteuning
bij onder meer het creëren van een goede
werk-privébalans anoniem en kosteloos terecht bij
Elestia. Wilt u meer informatie of wilt u zelf een Pas
op de Plaats maken om te zien hoe het met u gaat?
Kijk dan op www.elestia.nl of bel 0800 22 44 228.
Symptomen die erop kunnen
wijzen dat u te veel onder druk
staat:
1) weinig energie, zin en interesse om
iets te ondernemen
2) allerlei (vage) lichamelijke klachten
en pijntjes
3) u bent sneller geïrriteerd en huilt
makkelijker
4) moeilijk inslapen en vaak wakker
worden
5) paniekmomenten en/of concentratieproblemen
6) soms een gevoel van wanhoop

13
VEERKRACHT Elestia
Pas op de plaats
Pas op de Plaats
Enkele resultaten uit de ‘Pas op de plaats’-scan van arbeidsongeschiktheidsverzekeraar
Enkele resultaten Movir uit de onder ‘Pas apothekers. op de Plaats’-scan onder apothekers
85%
haalt
voldoening
uit het werk
34%
tussen 46-55
jaar ervaart
te weinig
waardering
42%
Mannen
ervaren werk
vaker als
emotioneel 29%
belastend
NIEUW!
Zorgen over
veranderingen
in het
vakgebied?
30%
soms
23%
regelmatig
9%
nooit
34%
vaak
4%
altijd
Aantal uren per week
ma di wo do vr
08:00
09:00
10:00
11:00
12:00
13:00
14:00
15:00
16:00
17:00
18:00
19:00
20:00
< 20
20-30
30-40
40-50
> 50
Onbekend
1%
8%
34%
33%
21%
4%
20%
werkt meer dan
50 uur
per week
Ruim
60%
werkt altijd, vaak
of regelmatig op
zijn vrije dag
32%
van de
vrouwen
heeft moeite
aandacht te
verdelen tussen
thuis en
werk
weekagenda
m
d
w
d
v
z
z
Druk!
Drukker!
Vol!
Werken!
Werk!
Drukst!
Bios?
32%
Bij
beïnvloedt
werkstress
altijd of
vaak het
privéleven
! Agenda: Congres Ap...
! Agenda: Cursus Om...
! Agenda: Meeting Da...
! Agenda: Dag v/d pat...
23 8 14
46%
heeft het
gevoel geleefd
te worden
Apothekers van 55+
29%
altijd of vaak
uitgeput na dag
werken
Apothekers nooit
hebben kunnen
doen wat ze
het liefst willen
5%
33%
soms
altijd
5%
19%
vaak
38%
regelmatig
57%
kijkt met voldoening
terug
op het werkleven

14
Steunpunt voor artsen
met een verslaving
CA
case
Verslaving komt voor bij mensen van alle leeftijden, in alle sociale lagen en bij alle beroepen.
Dus ook bij artsen. Maar wat doe je als je arts bent en met een verslaving kampt? Laat je je
behandelen? Op wie doe je een beroep? Wat zijn de gevolgen als je naar buiten treedt met
je verslaving? Sinds 2011 is er het steunpunt ‘ABS-artsen’, dat als doel heeft om artsen te
begeleiden bij het vinden van antwoorden op dit soort vragen. Psychiater Hans Rode maakt
deel uit van de projectgroep en vertelt ons wat het steunpunt heeft bereikt in de eerste vier
jaar dat het bestaat.
‘We zijn dit steunpunt begonnen, omdat het voor
veel artsen niet duidelijk is wat hen te wachten staat
als ze naar buiten treden met hun verslaving’, vertelt
Hans. ‘Sinds de start hebben ongeveer 100 artsen
zich bij ons gemeld. Ook collega’s en familieleden
van artsen vragen ons om advies. Met artsen die zich
bij ons melden, bespreken we onder meer de vooren
nadelen van mogelijke oplossingen. We behandelen
hen niet zelf, maar begeleiden hen naar een
behandeling als dat nodig is. We willen bereiken dat
artsen zoveel mogelijk hun werk kunnen blijven doen.
In de meeste gevallen lukt dat ook. Daarnaast zetten
we ons in voor kwaliteit van zorg. Een verslaafde arts
die doorgaat met zijn werk, kan een gevaar zijn voor
patiënten. Dat willen we voorkomen.’
Cultuurverandering
‘Wij artsen vinden het lastig om ons te laten behandelen’,
weet Hans. ‘We hebben geleerd om voor
anderen te zorgen. Maar als we zelf wat mankeren,
‘Vooralsnog is
het niet vanzelfsprekend
dat je
als arts op een
veilige manier
aandacht voor je
gezondheid kunt
vragen, zonder
dat je je hoeft
te schamen of
bang moet zijn
dat je niet meer
voor vol wordt
aangezien.’
ontkennen we dat graag eerst of houden we dat
het liefst geheim. Als het gaat om verslaving is het
nog moeilijker om daar open over te zijn. Op die
ziekte rust een taboe. Het is zonde dat veel artsen
die hiermee kampen hun verslavingsproblemen
ontkennen. Verslaving is namelijk vaak goed te
behandelen en daarmee een tijdelijk probleem.
Terwijl de toekomst van verslaafde artsen die zich
niet laten behandelen er vaak dramatisch uitziet. We
moeten inzien dat ook artsen vroeg of laat gezondheidsproblemen
kunnen krijgen, en dit onderling
van elkaar accepteren. Dat vraagt om een cultuurverandering.
Vooralsnog is het niet vanzelfsprekend
dat je als arts op een veilige manier aandacht voor
je gezondheid kunt vragen, zonder dat je je hoeft
te schamen of bang moet zijn dat je niet meer voor
vol wordt aangezien. Door verantwoordelijkheid te
nemen voor elkaar, door collega’s aan te spreken en
door hulp te bieden waar dit nodig is, kan dit taboe
worden doorbroken.’

15 VEERKRACHT case
Gezondheid voorop
‘Een arts die verslaafd is, heeft op allerlei manieren met drempels
te maken. Je weet bijvoorbeeld niet hoe je werkgever of
collega’s zullen reageren als je open bent over je verslaving.
We hebben dan ook nog geen vaste modus gevonden, waarbij
we kunnen zeggen: ‘Vertel alles maar aan iedereen!’ Dit is per
geval verschillend. Hier houden we bij het steunpunt rekening
mee. Tegelijkertijd willen we dat artsen actief aan hun gezondheid
werken en daarbij is iedere hindernis er één te veel. We zien
bijvoorbeeld dat zorgpraktijken niet geassocieerd willen worden
met een verslaafde collega. Dat zorgt ervoor dat een verslaafde
arts zijn problemen zo lang mogelijk geheimhoudt voor zijn
collega’s. Op de lange termijn worden die problemen daardoor
alleen maar groter, met soms forse consequenties voor meerdere
partijen als gevolg. Ook dat vraagt om gedragsverandering.
Zoals ik al eerder noemde, is het belangrijk dat iedereen inziet
dat verslaving een ziekte is die vaak prima behandeld kan worden.
Soms bemiddelen we dan ook tussen de arts aan de ene
kant en collega’s of een andere instantie aan de andere kant,
om te proberen iemand aan het werk te houden.’
Groei van het steunpunt
‘Het project gaat op dit moment een nieuwe fase in. De eerste
fase was een verkennende periode van vier jaar om te zien of
het steunpunt levensvatbaar is. Dat blijkt het geval te zijn. Er is
steeds meer belangstelling voor. En sinds september kunnen
we aanspraak maken op subsidie van het Ministerie van Volksgezondheid,
Welzijn en Sport. Daarmee kunnen we het steunpunt
op allerlei manieren uitbreiden.’
Monitoring
‘Eén van de belangrijkste dingen die we gaan toevoegen, is een
monitoringsprogramma. In zo’n programma monitoren we artsen
gedurende twee tot vijf jaar bij het genezen van hun verslaving.
Het programma is er niet om artsen te inspecteren, maar om
ervoor te zorgen dat zij in het zadel kunnen blijven zitten. Het feit
dat er gecontroleerd wordt, herinnert de arts eraan dat verslaving
een chronische ziekte is waar hij of zij blijvend aan moet werken.
Daarnaast is de monitoring een prettig middel voor artsen om aan
de buitenwacht te laten zien dat er geen terugval is. In Noord-
Amerika hebben ze al bijna dertig jaar ervaring met dit soort
monitoringsprogramma’s. Daar blijft 85% van de deelnemende
artsen gewoon aan het werk. Dat is iets wat wij onze artsen ook
graag gunnen. We kunnen alleen maar artsen begeleiden die zelf
ook erkennen dat ze een probleem hebben. Maar als je niet wilt
terugvallen in je verslaving, is het wel heel verstandig om aan het
programma mee te doen.’
Wilt u anoniem contact met het steunpunt?
Bel 0900 0168 of mail naar info@abs-artsen.nl.
Hans Rode Psychiater
Movir wil graag dat verzekerden gezond en met
veel plezier aan het werk blijven. Daar hoort bij
dat verzekerden zich op tijd onder behandeling
stellen als de situatie daar om vraagt. Movir
benadrukt dat het verslaving ziet als een chronische
hersenziekte. Het is belangrijk dat artsen met een
verslavingsprobleem zich bij gespecialiseerde
centra melden, voordat functioneringsproblemen
ontstaan met alle (ernstige) gevolgen van dien.
Daarom ondersteunt Movir financieel het project
‘ABS- artsen’, dat een initiatief is van de KNMG.

Redactie
YVONNE BOSMA
PETER GORDIJN
LISETTE NACINOVIC
Sander van der Kuilen
JACQUELINE PIETERSEN
Eindredactie
Arnold Hubbers
Fotografie
BASTIAAN VAN MUSSCHER
Ontwerp en opmaak
Heldergroen
Drukwerk
DEAbrummelkamp
veerkracht@movir.nl
(030) 607 87 00