Tienhoven 350jr kerk

gemeente personen en toestanden had verwerkt
in "Oostloorn ". Een voorbeeld hiervan was de
figuur van de oude bl inde voorlezer, ontleend
aan de figuur van de oude Tienhovense schoolmeester
Matthijs Boezel, die als derde lid van
zijn geslacht hier de scepter in de school heeft
gezwaaid. Een familie regering, die van 1742
-1885, bijna 150 jaar heeft geduurd .
Hierdoor draagt "Oostloorn" ook een blijvende
herinnering in zich aan het verblijf van ds. Ulfers
in Tienhoven.
Na zijn emeritaat als predikant van Rotterdam
in 1919 vestigde ds. Ulfers zich in Breukelen op
"Klein Boom en Bosch" aan de Vecht, waar hij
in 1930 overleed.
Na hem werd K a r e I G e r h a r d M a r i e
Westerbeek van Eerten beroepen, (intrede
28-2- 1886) geboren te Doetinchem ( 13-
1-1858) ols zoon van ds . B.J.Westerbeek van
Eerten en Neeltje Odijk van Putten. Zijn overgang,
na twee jaar hier, naar de Gereformeerde
Kerk is een verhaal apart, dat ik overlaat
aan een andere scribent, om te beschri jven.
W.J.A.van 't Einde
Ned. Herv. Pred.
Maurik ( G I d).
Het predikantenbord in de
Hervormde Kerk.
Lcvende herinneringen
Mijn herinneringen aan een verblijf in Tienhoven zijn rijk en blijvend geweest. Want ik
heb er vee I meegemaakt. Eerst een half jaar als gewoon gereformeerd predikant. Daarna
nog twee jaar na mijn schorsing en afzetting als predikant in de gemeente in hersteld verband.
Van degenen, die deze peri ode hebben meegemaakt, Ieven er nog maar enkel en.
Degenen, die toen kinderen waren, herinneren zich er misschien nog wat van.
Ds. Brussaard, die ook op deze pleats gestaan had , en wiens invloed er nog duidelijk nawerkte,
heeft me bevestigd op een ijskoude decemberdag. Men had verzuimd een schoorsteenopening
in het kerkgebouw aan te brengen en vond het "nu de winter al haast voorbij
was" (december!) niet meer zo nodig. Daarom moest ik met een petroleumkachel tje achter
mij op de preekstoel intrede doen . Na mijn uitdrukkelijke eis kwam er toch nog verwarming.
In die vrij strenge winter 1925-'26 maakten mijn jonge vrouw en ik bezoeken bij
aile gemeenteleden. Het werk ging voorspoedig . Men was vol belangstell ing voor de
diensten op zondag en viel niet over mijn jeugdige tekortkomingen. Tot de ellende van
Assen kwam. Het was voor ons geen punt van twijfel, waar we moesten staan. Dus voltrok
zich met noodwendigheid de loop der dingen. lk kon het de gemeente niet kwalijk nemen,
dat een groot gedeelte niet opgewassen bleek tegen de beschuldigingen en verdachtmakingen,
die van buiten op hoar aankwamen. Schorsing volgde, een wachttijd van drie maanden.
Daarna afzetting. Nog altijd vervult het mij met bewondering, dat een klein getal eenvoudig
weigerde de afzettingen goed te keuren en solidair bleef. Toen ik no de afzetting .
van plan was ergens een goed heenkomen te zoeken, spraken zij de duidelijke wens uit,
dot ik hun dominee zou bl ijven . We kwamen sam en in de stad van Jac. Verhoeff, en toen
na enige weken de koeien aanspraak maakten op deze voor hen onmisbare ruimte, werd er
in enkele dagen een houten gebouwtje opgetrokken , dat sindsdien de kleine gemeente in
Tienhoven tot kerkruimte heeft gediend, ook no ,; onder mijn opvolgers tot er een hereniging
28