Villa d'Arte edition 2 - 2022

exposities
Living the
Landscape
Onder
Wilhelmina
Barns-Graham,
Harbour Scene,
1947, oil on
board
BARBARA HEPWORTH, BEN NICHOLSON
EN DE KUNSTENAARS VAN ST. IVES
1939-1975, MUSEUM BELVÉDÈRE
Rechterpagina
Barbara
Hepworth, Ascending
Form,
1960, oil and
pencil on hardboard,
64.5 x
33 cm, Museum
Helmond
In de periode 1939-1975 maakten
kunstenaars als Barbara Hepworth en Ben
Nicholson per toeval een internationaal
kunstcentrum van de pittoreske kustplaats
St. Ives in Cornwall. Hun inspiratie was het
eeuwenoude landschap.
212
Han Steenbruggen, directeur van
Museum Belvédère: ‘Living the
Landscape laat zien hoe kunstenaars
zoals Alfred Wallis, Wilhelmina
Barns-Graham, Terry Frost,
Peter Lanyon, Patrick Heron, Sandra
Blow, Nicholson en Hepworth werden
geïnspireerd door Cornwalls
heuvels en dalen, de vele nuances
groen onder wisselende weersomstandigheden,
de grauwe okers van
gesteenten, de grillige kustlijnen en
de eindeloze Keltische zee, die het
licht weerkaatste tot ver boven het
land. Daarnaast plaatst Living the
Landscape onze eigen collectie van
Noord-Nederlandse kunstwerken in
internationaal perspectief.’
Onder dreiging van oorlog verhuisde
Piet Mondriaan in september
1938 van Parijs naar Londen. Met
hulp van schilder Ben Nicholson en
diens echtgenote Barbara Hepworth
nam Piet zijn intrek in een
kleine flat in Hampstead. Zijn eerste
daad was het overschilderen van
de bruine muren in blinkend wit.
Al snel werd deze wijk in Noord-
Londen een thuishaven voor intellectuele
en artistieke vluchtelingen,
onder wie beeldhouwer Naum
Gabo, die Mondriaan nog kende uit
Parijs. Gabo was toen aan het experimenteren
met wat ‘constructieve
kunst’ werd genoemd. Mondriaan
noemde dat ‘neo-plasticisme’, het
publiek noemde het ‘abstract’. De
zomer daarop ging Hepworth met
man en kinderen op vakantie naar
Cornwall, waar ze uitzicht hadden
over de baai van St. Ives.
Hoe de kunstwereld aan
St. Ives kwam
Overvallen door het uitbreken van
de Tweede Wereldoorlog besloten
Hepworth en Nicholson in september
1939 in Cornwall te blijven en
niet terug te keren naar Londen.
Met hun vijf jaar oude drieling
vestigden ze zich in St. Ives op het
schiereiland Penwith, in het uiterste
zuidwesten van Cornwall aan de
Atlantische kust, niet ver van Land’s
End. De tuin liep af naar de rotsen.
Op een wolkeloze dag, als de zee
door de dennenbomen glinster-